Potok Bielański – okresowy i w przeważającym stopniu skanalizowany ciek w dzielnicy Bielany w Warszawie.
Opis
Potok miał swoje źródła w okolicy dzisiejszego Wawrzyszewa[1]. Następnie wąwozem spływał w kierunku Wisły, gdzie miał swoje ujście w pobliżu Polkowej Góry[2] i ujścia rzeki Rudawki. W wyniku przeprowadzonych melioracji, źródliska na Wawrzyszewie zostały osuszone i współcześnie zaczyna się on przy ul. Conrada[2]. W miejscu dawnych źródlisk Potoku Bielańskiego znajdują się Stawy Brustmana, współcześnie zasilane również wodami wodociągowymi. Z dawnego koryta cieku pozostał tylko dolny fragment na terenie lasu Lindego oraz lasu Bielańskiego. Na terenie lasu Bielańskiego potok nie jest już widoczny, gdyż u wylotu doliny rozcinającej krawędź wysoczyzny został skanalizowany i ujęty kolektorem[1].
W rejonie dawnego klasztoru kamedułów i Góry Polkowej w obrębie doliny potoku znajdowało się kilka stawów oraz młyny[3].
Do lat 80. XX wieku potok prowadził wodę przez cały rok[2]. Z powodu przeprowadzonych w XX wieku prac melioracyjnych i obniżenia zwierciadła wód na Tarasie Bielańskim stał się ciekiem okresowym. Prowadzi wodę podczas wiosennych roztopów i po większych deszczach[2].
Potok jest najważniejszym ciekiem powierzchniowym Bielan[2].
Przypisy
- ↑ a b Tadeusz Baum, Przemysław Trojan (red.): Las Bielański w Warszawie. Rezerwat przyrody. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1982, s. 84. ISBN 83-01-02882-3.
- ↑ a b c d e Maciej Luniak (red.): Przyroda Bielan warszawskich. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2010, s. 45. ISBN 978-83-88147-11-1.
- ↑ Tadeusz Baum, Przemysław Trojan (red.): Las Bielański w Warszawie. Rezerwat przyrody. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1982, s. 86. ISBN 83-01-02882-3.
Linki zewnętrzne
