Misja Sojuz 10 (kod wywoławczy „Гранит” – „Granit”) miała stanowić pierwszą wizytę na pierwszej stacji kosmicznej świata, Salut 1, umieszczonej na orbicie 19 kwietnia 1971.
Załoga
Podstawowa
Rezerwowa
Druga rezerwowa
Opis misji
Załoga miała znaleźć się na orbicie cztery dni po wystrzeleniu stacji Salut 1. Sojuz 10, stanowiący pierwszy egzemplarz zmodernizowanej wersji statku, wystartował zgodnie z planem. Jednak natychmiast po dotarciu do stacji orbitalnej załoga popadła w tarapaty. Były poważne kłopoty z dokowaniem, a gdy wreszcie udało się uzyskać połączenie, Sojuz utknął na dobre i w żaden sposób nie mógł się oddzielić od Saluta. Co gorsza, wydajność systemu podtrzymywania życia stacji wynosiła zaledwie 25 procent. W dodatku nie działała część aparatury naukowej. Po pięciu godzinach prób Sojuz 10 uwolnił się wreszcie od stacji i powrócił na Ziemię[1].
Podczas wchodzenia pojazdu w atmosferę, wnętrze kabiny wypełnił toksyczny dym, doprowadzając do utraty przytomności przez Rukawisznikowa. Szczęśliwie wszyscy członkowie załogi uniknęli poważniejszych komplikacji zdrowotnych.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Robert Godwin: Rosyjskie statki kosmiczne. Warszawa: Prószyński Media Sp. z o.o., 2011, s. 58, seria: Historia podboju Kosmosu. ISBN 978-83-7839-096-1.
Linki zewnętrzne