Takayama (jap.高山市Takayama-shi) – miasto w prefekturze Gifu na wyspie Honsiu (Honshū) w Japonii. Aby odróżnić je od innych miejsc o nazwie Takayama, miasto jest również powszechnie nazywane Hida-Takayama (jap.飛騨高山)[1].
Miasto jest położone w górzystym regionie Hida, w prefekturze Gifu[1].
Takayama zyskała na znaczeniu jako źródło wysokiej jakości drewna i wysoko wykwalifikowanych stolarzy w czasach feudalnych. Ze względu na te ważne zasoby miasto zostało poddane bezpośredniej kontroli sioguna i cieszyło się sporym dobrobytem, biorąc pod uwagę jego odległe, górskie położenie[2].
Hida no Sato
Hida Folk Village (Hida no Sato) to skansen, utworzony w 1971 roku, prezentujący ponad 30 tradycyjnych domów z regionu Hida, zbudowanych w okresie Edo (1603–1868) i przeniesionych z ich pierwotnych lokalizacji. Jest dawny dom sołtysa (sonchō), chaty drwali, magazyny i szereg gospodarstw typu gasshō-zukuri, których nazwy pochodzą od stromych dachów krytych strzechą, przypominających dłonie złączone do modlitwy (gasshō). Wszystkie eksponowane budynki są starannie zachowane i otwarte dla zwiedzających. Posiadają unikalną drewnianą architekturę oraz eksponują narzędzia i przybory używane w przeszłości w życiu codziennym[3].
W pobliżu wioski znajduje centrum lokalnego rzemiosła, gdzie w prowadzonych warsztatach można praktycznie zapoznać się z wytwarzaniem popularnych lalek sarubobo (popularna lokalna lalka-amulet)[a], kubków ceramicznych lub szklanych dzwonków wiatrowych (fūrin)[3].
Stare Miasto
Stare Miasto jest dobrze zachowane z wieloma budynkami i całymi ulicami domów z okresu Edo (1603–1868), kiedy miasto kwitło jako bogate miasto kupieckie. Kilka domów jest otwartych dla zwiedzających, co pozwala na zapoznanie się ówczesnymi wnętrzami, artykułami gospodarstwa domowego oraz lokalną sztuką i rzemiosłem. Można też zobaczyć stare wytwórnie sake, jednej z lokalnych specjalności. Poznaje się je po wiszących u wejścia sugitama, kulach wykonanych z gałązek kryptomerii japońskiej (sugi, Cryptomeria japonica)[4].
Takayama Jin’ya
Ze względu na cenne zasoby drewna, region Hida wokół Takayamy został w 1692 roku poddany bezpośredniej kontroli siogunatuTokugawa. Takayama Jin’ya służyła jako lokalny urząd kierowany przez urzędników wysłanych z Edo (dzisiejsze Tokio)[5].
Kompleks budynków był oficjalnie używany do 1969 roku i jest obecnie otwarty dla publiczności jako muzeum. Obejmuje różne dobrze utrzymane pokoje z tatami, które kiedyś służyły jako biura, sale konferencyjne, pokoje gościnne i mieszkalne. Obok głównego budynku stoi duży magazyn zbudowany w 1600 roku. Znany jako największy tradycyjny magazyn ryżu w Japonii, obecnie muzeum[5].
Festiwal
Uważa się, że pierwsze festiwale w Takayamie miały miejsce na przełomie XVI i XVII wieku. Wspólna nazwa Takayama Matsuri[b] (Takayama Festival) obejmuje dwa festiwale:
wiosenny (14 i 15 kwietnia) „Sannō Matsuri” organizowany przez chram Hie-jinja;
jesienny (9 i 10 października) „Hachiman Matsuri” to festiwal chramu Sakurayama Hachiman-gū (lokalnie nazywany „Hachiman-jinja”).
To jeden z trzech najpiękniejszych festiwali w Japonii. Pozostałe dwa to: Gion Matsuri w Kioto i Chichibu Yomatsuri (Chichibu Night Festival)[6][7].
Gallery
Sarubobo
Hida no Sato
Takayama Jin’ya
Takayama Matsuri
Położenie
Miasto leży w północnej części prefektury Gifu. Sąsiaduje z miastami:
↑Sarubobo (さるぼぼ, 猿ぼぼ) → lalka, rodzaj amuletu, w dialekcie regionu Hida oznacza „małpie dziecko”; podstawowa postać ma czerwone ciało z okrągłą czerwoną twarzą (bez oczu, nosa, ust), czerwone ręce i nogi; od dawien dawna uważa się, że czerwień ma właściwości ochrony przed złymi duchami i odpędzania epidemii, obecnie ma wiele kolorów.
↑Matsuri (祭り) → (1) ogólna nazwa: festiwalu, święta, fety; (2) bezpośrednie odniesienie do tradycyjnych świąt, obchodów, festiwali japońskich; niektóre z nich mają swoje początki w festiwalach chińskich, ale przez wieki zmieszały się ze zwyczajami lokalnymi różnych regionów lub zmieniły tak bardzo, że podobieństwo dotyczy jedynie nazwy i daty; mówi się, że gdziekolwiek w Japonii zawsze można natrafić na jakiś festiwal – jedne są słynne na cały kraj, inne mają charakter święta wąskiej wspólnoty lokalnej; słowo to występuje także w postaci o-matsuri (お祭り), gdzie -o jest przedrostkiem honoryfikatywnym.