Dzieje Turbi sięgają XIV wieku, kiedy to wieś należała do dóbr kapituły sandomierskiej. Północne obrzeża Turbi kryją pozostałości XIX-wiecznych zabudowań dworskich. Znajdują się tu (będące obecnie własnością prywatną) parterowy dworek, gorzelnia oraz czworak folwarczny. W 1912 roku został odsłonięty i poświęcony pomnik ks. Stanisława Stojałowskiego[6].
Miejscowość jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Leonarda należącej do dekanatu Pysznica. Obecny murowany kościół parafialny, stojący w centrum wsi, został wybudowany w latach 1922-1924.
Naprzeciwko kościoła znajduje się przydrożna kapliczka z I połowy XIX w. poświęcona św. Florianowi.
Historia turbskiego lotniska i stalowowolskiego aeroklubu sięga 1939 roku oraz obietnicy przydziału dwóch samolotów RWD-8 złożonej lokalnemu Komitetowi Organizacyjnemu przez Aeroklub Rzeczypospolitej Polskiej. Plany te pokrzyżowane zostały przez wybuch II wojny światowej. Niemcy, w oparciu o zdobyte plany budowy lotniska zapasowego, przystąpili do budowy i w 1944 turebskie lotnisko posiadało betonowy pas startowy oraz komplet stałych zabudowań lotniskowych. Po zakończeniu wojny powstał tutaj Ośrodek Lotniczy (1950), a później – Aeroklub (1957). W 1952 została oddana do użytku wieża spadochronowa, zaś w 1957hangar. 1964 to rok ustanowienia rekordu świata na trasie trójkąta 100 przez Stanisława Kluka z pasażerem na szybowcu Bocian (V=107,8 km/h). W 1972 oddano do użytku nowy port.
Obecnie działające sekcje Aeroklubu Stalowowolskiego Lotnisko Turbia to: balonowa, mikrolotowa, modelarska, samolotowa, spadochronowa i szybowcowa.
↑ abRozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
