Grób Wacława Tułodzieckiego i jego żony Ireny na Powązkach ; Warszawa , 23 lipca 2008 Wacław Tułodziecki (ur. 13 sierpnia 1904 w Skępem , zm. 24 października 1985 w Warszawie ) – polski nauczyciel i polityk , dyrektor Instytutu Głuchoniemych w Warszawie . Minister oświaty (1959–1966) oraz poseł na Sejm PRL II , III i V kadencji.
Syn Stanisława i Katarzyny. Ukończył Seminarium Nauczycielskie w Wymyślinie , po czym podjął pracę w charakterze nauczyciela w Grąbcu (1924–1928). W 1928 został absolwentem Państwowego Instytutu Pedagogiki Specjalnej w Warszawie i nauczycielem w Szkole Podstawowej nr 156 w Warszawie (którym był do 1939). W latach 1932–1938 sprawował funkcję sekretarza generalnego Robotniczego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci . W okresie II wojny światowej organizator i działacz Tajnej Organizacji Nauczycielskiej . Od 1939 do 1948 uczył w Szkole Podstawowej nr 60, będąc jej kierownikiem. W latach 1948–1955 sprawował funkcję dyrektora Instytutu Głuchoniemych w Warszawie . Następnie (do 1956) był dyrektorem Zaocznego Studium Nauczycielskiego Pedagogiki Specjalnej. W latach 1956–1959 pełnił funkcje dyrektora Departamentu Zakładów Wychowawczych i Szkół Specjalnych w Ministerstwie Oświaty i sekretarza Centralnej Rady Związków Zawodowych (od 1957 będąc jednocześnie wiceprzewodniczącym zarządu głównego Związku Nauczycielstwa Polskiego ).
W latach 1922–1948 należał do Polskiej Partii Socjalistycznej , z której został wykluczony na krótko przed zjednoczeniem „lubelskiej” PPS z Polską Partią Robotniczą . Od 1956 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej .
Od 27 października 1959 do 11 listopada 1966 był ministrem oświaty w rządach Józefa Cyrankiewicza . W latach 1957–1965 i 1969–1972 sprawował mandat posła na Sejm PRL II , III i V kadencji. W czerwcu 1968 wszedł w skład Komitetu Przygotowawczego obchodów 500. rocznicy urodzin Mikołaja Kopernika [1]
Odznaczony m.in. dwukrotnie Orderem Sztandaru Pracy I (raz w 1964)[2] Orderu Odrodzenia Polski i odznaką tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej” [3] [4]
Żonaty z Ireną Tułodziecką (1920–2004). Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera A31-tuje-6)[5]
Przypisy
Bibliografia
W dniu zaprzysiężenia
Późniejsi członkowie rządu
kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu W dniu zaprzysiężenia
Późniejsi członkowie rządu
kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu W dniu zaprzysiężenia
Późniejsi członkowie rządu
kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu 
