Złotkowice (ukr. Золотковичі, Zołotkowyczi) – wieś na Ukrainie, w rejonie mościskim obwodu lwowskiego. Wieś liczy 562 mieszkańców.
Wieś, położona w powiecie przemyskim, była własnością Stanisława Sicińskiego, została spustoszona w czasie najazdu tatarskiego w 1672 roku[1].
W II Rzeczypospolitej do 1934 samodzielna gmina jednostkowa. Następnie należała do zbiorowej wiejskiej gminy Hussaków w powiecie mościskim w woj. lwowskim[2]. Po wojnie wieś weszła w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.
Pierwsza wzmianka o wsi Złotkowice pochodzi z roku 1408. Rodzeni bracia Przecław i Mikołaj – właściciele Bojowic dokonali w dniu 23 czerwca 1408 roku uposażenia kościoła w Bojowicach. W dokumencie tym wymieniono pożytki ze wsi Złotkowice na rzecz kościoła w Bojowicach[3].
W roku 1467 właścicielem Złotkowic był Demetriusz Bolanowski[4].
Według dokumentu spisanego w Przemyślu, dnia 3 lutego 1500 roku, Mikołaj Bolanowski sprzedaje Złotkowice rodzonym braciom – Janowi z Boratyna i Andrzejowi z Gdaszyc[5].
Przypisy
- ↑ Andrzej Gliwa, Wykaz zniszczeń we wsiach i miastach ziemi przemyskiej po najeździe tatarskim z 1672 roku: (cz. I), w: Prace Historyczno-Archiwalne, Tom 13 (2003), Rzeszów 2003, s. 183.
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 547.
- ↑ Akta grodzkie i ziemskie z archiwum t. z. Bernardyńskiego we Lwowie Tom 06_1876.
- ↑ Akta grodzkie i ziemskie z archiwum t.z. Bernardyńskiego we Lwowie_Tom 13_1888 (poz. 6621).
- ↑ Akta grodzkie i ziemskie z archiwum t. z. Bernardyńskiego we Lwowie_Tom 18_1903 (poz. 2815).
