Ç ç
Ç, ç (c z cedyllą) – litera alfabetu łacińskiego, powstała z połączenia litery c ze znakiem diakrytycznym – cedyllą.
Użycie
Ç jest wykorzystywane w językach:
- francuskim, katalońskim, oksytańskim, portugalskim – wymawiana jako /s/.
- albańskim, azerskim, frulańskim, krymskotatarskim, kurdyjskim, manx, tatarskim, tureckim, turkmeńskim oraz w sugerowanym przez Jana Kochanowskiego zapisie dla języka średniopolskiego[1] – wymawiana jako /tʃ/ (polskie „cz”)
- w IPA, ç oznacza spółgłoskę szczelinową podniebienną bezdźwięczną.
Przypisy