Łuk Gawiuszów w Weronie (wł. Arco dei Gavi) – rzymski łuk triumfalny znajdujący się obok Castelvecchio w Weronie. Współczesna budowla jest wzniesioną w 1932 roku rekonstrukcją oryginalnego łuku, zniszczonego przez Francuzów w 1805 roku.
Wzniesiony na starożytnej drodze Via Postumia łuk powstał przypuszczalnie w pierwszej połowie I wieku[1]. Jednoprzęsłowa, zwieńczona tympanonem budowla powstała na zlecenie wywodzącego się z Werony rodu Gawiuszów. W czterech niszach znajdujących się po bokach bramy umieszczone były posągi znakomitych przedstawicieli tej familii[1][2]. Projektantem łuku był wyzwoleniec imieniem Witruwiusz[1], o czym zaświadcza inskrypcja o treści L[ucius] Vitruvius L[ibertus] Cerdo Architectus[2].
W średniowieczu łuk włączono w obręb obwarowań miejskich. Jego architektura była podziwiana przez artystów renesansowych, wzorowany jest na nim m.in. ołtarz rodu Pindemonte w werońskim kościele Sant’Anastasia[1].
Oryginalny łuk został zburzony w 1805 roku przez Francuzów, aby zrobić miejsce dla przejeżdżających drogą transportów wojskowych[2]. Zrekonstruowano go w 1932 roku na podstawie szkiców wykonanych przez Andrea Palladio[1]. Nowa budowla znajduje się na placu nad brzegiem Adygi, niedaleko pierwotnej lokalizacji[2].
Przypisy
