6. 1. - Spahijska pobuna u Carigradu zbog lošeg vođenja rata protiv Dželalijskih pobunjenika, tokom sastanka sa sultanom Mehmedom III ubijeni Gazanfer-aga i Osman-aga, vođe belih odn. crnih evnuha; bivši zamenik vezira Saatči Hasan-paša se spasio obelodanjivanjem pisma kojim je Safiye Sultan zabranila informisanje sultana[1].
Zatim se pobunili janičari na zimovniku u Beogradu, krenuli na Stambol i razbili spahije[2].
ožujak - Anadolski pobunjenik Deli Hasan Karajazidži postavljen za beglerbega u Bosni[3]; on kreće da ratuje u Ugarskoj a u Bosnu šalje ćehaju[4].
mart - Pobuna u Baliću kod Klisa kada je Mehmed-begova pratnja napala žene - skoro sva pobijena. U buni su učestvovali i neki muslimani, ali ubrzo je ugušena a Mehmed-beg postao bosanski paša[5].
U sledećih dvadesetak godina iz Dalmacije se iselilo možda 10.000 kuća, što obuhvata i Bunjevce; opusteće manastiri Dragović i Krupa[3].
april - Mózes Székely digao pobunu u Erdelju protiv tiranskog habsburškog generala Giorgia Baste, u maju se proglasio za kneza (njegovi tatarski saveznici su brutalni, napada ga vlaški vojvoda Radu Șerban).
maj - Uskoci opljačkali okolinu Zadra, na Murteru vratili Turcima imovinu u zamenu za 500 talira; slede napadi na okolinu Makarske, dolinu Neretve i oko Šibenika[5].
Iza 14. 5. - Umjesto Ivana Sigismunda Herbersteina novi general slavonske krajine je barun Sigismund Fridrik Trautmansdorf[7].
jesen - zima - Deli Hasan došao u Banju Luku, proganja Bosance jer su otjerali njegovog pouzdanika, na šta ovi dižu bunu i proglašavaju Sefer-bega za pašu[4].
22. 12. - Mladi Ahmed I je novi osmanski sultan - prekida s običajem bratoubistva pod uticajem majke Handan Sultan, kraj uticaja njegove moćne babe Safiye Sultan. Njegov stariji brat Šehzade Jahja će do smrti 1649. pokušavati da se domogne prestola.
Tokom/tijekom godine
Uskoci napadaju turske posede od Like do Boke Kotorske.
Rumuni i Srbi pod vođstvom Deli Marka suzbili Mojsija Sekelja u Erdelju[3].
Zbog doseljenih "Rašana" traje spor između Zrinskih i Frankopana s jedne i generala Kisela i nadvojvode Ferdinanda s druge strane[7]; General Kisel tvrdi nadvojvodi da ima pravo na frankopanska imanja oko Ogulina jer je na njima na svoj trošak naselio "vlahe" (spor kasnije rešen u korist Frankopana)[10].