Nicolas Fouque (1615., Pariz - 23. mart 1680. Pignerol), bio je ministar financija u prvim godinama vladavine Louisa XIV, posljednji francuski nadintendant (surintendant) za razliku od kasnijeg contrôleur générala, čija je karijera završila osudom za pronevjeru.[1]
Biografija
Rođen kao sin bogatog brodovlasnika i kraljevskog službenika, Fouquet je bio simpatizer moćnog Kardinala Mazarina i kralja za vrijeme Ustanka Fronda (1648.-53.). Kad je pobuna ugušena - 1650. kupio je položaj generalnog prokuratora pariškog parlamenta.
Nakon tog je na Mazarinovu preporuku 1653. postavljen za kraljevog nadintendanta. Da mu se oduži i pomogne, Fouquet je posudio značajne svote kraljevoj rizbici, pa je na taj način zapravo postao kraljev bankar a ne ministar.
Fouquet je zaista svoje brojne financijske operacije, vodio u svoju korist i silno se obogatio, što nije bilo ništa neubičajeno i u suprotnosti sa tadašnjim običajima kaotične financijske administracije.[1]
Nakon Mazarinove smrti u martu 1661. Jean-Baptiste Colbert- Mazarinov lični sekretar i intimus, koji je želio zauzeti njegov položaj, otkrio je brojne nepravilnosti u Fouquetovom vođenju knjigovodstva i optužio ga da na taj način potkrada kraljevu riznicu i da je to izvor njegova silnog bogatstva.[1]
Fouquet je tad napravio kardinalnu grešku, jer je želivši razuvjeriti kralja pozvao da ga posjeti u njegovu dvorcu Vaux-le-Vicomteu. Kad je Louis XIV vidio njegov raskošni dvorac, uvjerio se da je Colbert u pravu pa je Fouquet je uhapšen u septembru 1661.
Njegovo suđenje, koje je trajalo tri godine, izazvalo je veliki interes javnosti. Colbert je prikrio dokumente koji bi ukazivali na Mazarinovu odgovornost za brojne transakcije, a kako se Fouquet lukavo branio, javno mnijenje se okrenulo u njegovu korist. Ipak je 20. januara 1664. osuđen je na progonstvo, ali je kralj Louis XIV kaznu preinačio u doživotni zatvor. Fouquet je odveden u zamak u Pignerolu gje je i umro prije nego što mu je stiglo pomilovanje.[1]
Izvori
Vanjske veze
