Zulu je afrička etnička grupa od oko 11,5 miliona ljudi koji većinom žive u Kva Zulu provinciji u Južnoj Africi gdje čine 23% populacije. Oni su najbrojnija etnička grupa u toj zemlji. Njihov jezik potiče od Bantu jezika. Pod kraljem Šakom su, u ranom 19. vijeku, su od malog klana od 1500 ljudi osvajanjem i asimilacijom postali velika nacija koja zauzima područje između rijeke Tugela i rijeke Pongola. Oni su najvećim dijelom odgovorni za Mfekane - katastrofalnu prisilnu migraciju mnogih klanova koji su naseljavali okolinu Zulu zemlje. Poznati su po svojim sukobima sa Afrikanerima i armijom Velike Britanije u devetnaestom vijeku (Anglo-Zulu rat iz 1879. godine u kome su Zului porazili britansku armiju u Isandlvani, 22. januara.)
U današnje vrijeme Zului su podjeljeni u urbane i ruralne skupine.
Ruralni Zului žive u selima, često bez struje i tekuće vode, u kućama napravljenim od zemljanih naboja ili modernijih jeftinih materijala. Zulu aristokratija još uvijek ima veliku ulogu u Zulu narodu. Neki Zului žive prodajući korpe i đinđuve turistima i gradskim preprodavcima. Neki se bave zemljoradnjom, a neki rade u obližnjim gradovima.
Siromašniji urbani Zului žive u gradovima koji su nastali kao rezultat aparhejda. Ipak, brojni Zului su danas pripadnici srednje klase, koji žive u predgrađima i imaju normalne poslove. Brojni Zului su uspješni u biznisu, a mnogi su i u parlamentu Južne Afrike.
Na Zulu jeziku, Zulu znači "nebo".
Zulu religija
Zulu vjeruju u boga stvoritelja sveta pod imenom Nkulunkulu, ali taj bog ne dolazi u doticaj s ljudima i nema nikakve interese za njihov svakodnevni život. Zbog toga većina pripadnika plemena svakodnevno komunicira s duhovima svojih predaka. Da bi to uspjeli, moraju se koristiti vradžbinama.
Sve nesreće i neuspjesi rezultat su crne magije, odnosno zlih vradžbina ili pak uvrijeđenih duhova: ništa se ne događa nekim prirodnim uzrokom.
Zulu običaji
Pleme Zulua ima mnoge neobične običaje koji se uvelike razlikuju od današnjih zapadnih kultura. Neki tradicionalni običaji koji se još uvijek prakticiraju u dijelovima Kwa-Zulu Natala su:
Bogatstvo člana zulu plemena određuje se prema broju goveda, koza i ovaca koje posjeduje.
Kada mladić želi oženiti djevojku, mora tražiti dopuštenje od njenog oca te mu platiti tzv. "lebolu" - dajuću mu određeni broj svoje stoke.
Poglavici Zulu plemena dopušteno je imati onoliko žena koliko ih može uzdržavati, a taj broj varira od 1 do 11.
Kad se djevojka uda, mora u kosi i oko suknje nositi perlice određene boje, tako da svi u selu znaju da se udala.
Domaćin uvijek ulazi u nastambu prije svog gosta, za slučaj da se u nastambi nalazi zmija ili neka druga opasnost koja bi mogla ugroziti njegovog gosta.
Sva djeca, i muška i ženska, imaju probušene uši, u skladu s tradicijom koja kaže da tako i "uši uma mogu čuti". rupe u ušima se postepeno šire tako što se s vremenom u njih stavljaju sve veće i veće naušnice.
