Gaius Cassius'un İlk yılları hakkında çok az şey bilinir. Servilia Caepionis'in kızı ve Brutus'un üvey kız kardeşi ile evlenmiş ve bu evlilikten bir oğlu olmuştur. Rodos'ta filozofi eğitimi almış ve bu sayede Yunanca'yı iyi seviyede konuşabilir hale gelmişti. İlk olarak MÖ 53 yılında Marcus Licinius Crassus'un yanında quaestor olarak göreve başladı ve askeri alanda yetenekli olduğunu kanıtladı. Crassus'la birlikte Suriye eyaletine gitti ve Fırat kıyısında bir üs oluşturulmasını önererek onu Partlara saldırmaktan vazgeçirmeye çalıştı. Cassius'un önerisini reddeden Crassus, ordusunu Carrhae savaşı'na sürdü ve aynı zamanda Cassius'un Roma hatlarının takviye edilmesi önerisini de reddetti. Sonuç Roma birlikleri için İkinci Pön savaşından beri karşılaşılan en büyük yıkımdı. Cassius, Crassus'un legate'si Gaius Octavius'u yardımıyla ordudan geri kalanları kurtarmayı başardı. Ordu, Cassius'u yeni komutanları yapmak istediyse de, o Crassus'a olan sadakat'i nedeniyle bu öneriyi reddetti. Crassus, Carrhae'den geri çekilirken rehberlerin ihanetine uğradı ve öldürüldü ancak Cassius 500 süvariyle kaçarak bir kez daha Lejyonlarla birleşmeyi başardı. Cassius iki yıl boyunca proquaestor olarak Suriye eyaletini yönetti ve yeni prokonsül gelene kadar sınırlarını Part akınlarına karşı korudu. Son akın Part komutanı Osaces'in ölümüyle ve Part birlikleri dağılmasıyla sonuçlandı. Kilikya eyaleti valisi Marcus Tullius Cicero, bu zafer için Cassius'a bir kutlama notu gönderdi.
İki yıl sonra Roma'ya döndüğünde, Suriyedeki zorbalıkları için düşmanları tarafından açılan davalardan Jül Sezar ve Gnaeus Pompeius Magnus arasındaki İç savaş sayesinde kurtulmayı başardı. Cassius MÖ 49 yılında Pleblerin Tribünü seçildi ancak Sezar'ın Rubicon nehrini geçerek İtalya'ya girmesi üzerine İtalya'dan kaçtı. Yunanistan'da Pompey ile buluştu ve onun donanma komutanı oldu. MÖ 48 yılında, Cassius donanmayla birlikte Sicilya'ya yelken açtı ve Sezar'ın donanmasına saldırarak büyük bir kısmını yaktı. Daha sonra İtalya kıyılarını taciz ederek ilerledi. Pompey'in Pharsalus savaşında yenildiği haberleri üzerine, Pontus kralı Pharnaces II'den yardım almak umuduyla yönünü Çanakkale boğazına çevirdi. Cassius, Sezar tarafından yolda yakalandı ve kayıtsız şartsız teslim olmak zorunda bırakıldı.
Sezar, Cassius'a Alexandrian savaşına katılmasını umut ederek legate olarak iş verdi ancak Cassius, Afrika'da Cato ve Scipio'ya karşı savaşa katılmayı reddetti ve bunun yerine Roma'ya dönerek emekliye ayrıldı. Sonraki iki yıl boyunca herhangi bir görev üstlenmedi ve Cicero ile dostluğunu pekiştirdi. MÖ 44 yılında, ertesi yıl Suriye'ye atanacağı sözü ile Praetor Peregrinus oldu. Kendisinden daha kıdemsiz biri olan Marcus Junius Brutus'un praetor urbanus olarak atanması onu derinden yaraladı ve dikatatöre karşı olan kinini ve kırgınlığını derinleştirdi. Anlaşıldığı kadarıyla onu resmi olarak affetmiş olan Sezar, gerçekte Cassius'a güvenmiyordu. Cassius, Sezar'a karşı düzenlenen komplonun en etkin üyelerinden biriydi bu sebeple suikastı düzenleyecek ve Sezar'a ilk darbeyi vuracak olan grubun başı olmuştu. 15 Mart MÖ 44 tarihinde, Cassius yandaşlarıyla beraber harekete geçti ve Sezar'ı yüzünden bıçakladı. O ve yandaşları kendilerini "kurtarıcılar, özgürleştiriciler" (Liberatores) olarak adlandırıyordu. Kutlamalar kısa sürdü, Marcus Antonius gücü eline geçirdi ve halk onlara karşı döndü.
Nisan ayında, Cassius Antonius'un devrileceği umuduyla taşraya çekildi. Haziranda, Cassius Senato tarafından Cyrene şherine atandı ve böylece kendisine İtalya'yı terk etme izni verilmiş oldu. Böyle küçük bir şehre atanmayı kabul etmeyen Cassius görevinden istifa etti ve Antonius'un idaresinde yaşamaktansa sürgüne gitmeyi tercih etti. Daha önce tayin edildiği Suriye eyaletine gitmeye ve Antonius'un emriyle yeninden bu eyalete atanan Publius Cornelius Dolabella'dan önce buraya vararak kontrolü ele geçirmeye karar verdi. Doğudaki şöhreti, bölgede bulunan diğer valilerin yardımıyla büyük bir ordu toplamasına yardımcı oldu ve MÖ 43 yılıyla birlikte sahip olduğu 12 Lejyonla birlikte Dolabella'yı beklemeye başladı. Bu noktada Senato ve Antonius arasında, Cassius'un eyalet valisi olarak onaylanıp onaylanmayacağı konusunda bölünmeler başladı. Dolabella saldırıya geçti ancak ihanete uğrayarak yenilince intihar etmek zorunda kaldı. Cassius, artık Mısır'a doğru harekete geçmek için hazırdı ancak İkinci üçlü yönetim anlaşmaları icabı Brutus tarafından yardımına çağrıldı. Cassius, Suriye'nin yönetimini yeğenine emanet ederek ordusunun büyük bir kısmıyla Smyrna'da Brutus'a katıldı. Komplocular, triumvirlerin Asya'daki müttefiklerine saldırmaya karar verdiler. Cassius, Rodos'a çıkarak adayı yağmalarken Brutus aynı şeyleri Likya'da yapıyordu. Ertesi yıl Sardes'te yeniden bir araya geldiler ve orduları tarafından imparator ilan edildiler. Çanakkale boğazını geçtiler ve Trakya boyunca ilerleyerek Makedonya'daki Philippi kentinde kamp kurdular. Kısa bir süre sonra Gaius Julius Caesar Octavian (sonradan Augustus olacak) ve Marcus Antonius da bölgeye ulaştı. Cassius bölgede sahip olduğu üstün durumu kullanarak onları açlığa mahkûm etmeye karar verdi. Ancak yine de Antonius'la genel olarak Philippi savaşı olarak bilinen bir dizi çatışmaya girmek zorunda kaldı. Brutus, Octavian'a karşı başarılı oldu ve kampını ele geçirdi ancak Cassius Marcus Antonius tarafından bozguna uğratıldı. Brutus'un zaferinden habersiz olan Cassius, her şeyi terk etti ve azatlı kölesi Pindarus tarafından, kendi emri üzerine, öldürüldü. Brutus tarafından arkasından "Romalıların sonuncusu" olarak yas tutuldu ve Tasos adasına gömüldü.
Edebiyatta
Dante'nin Inferno adlı eserinde, Cassius cehennemin tam ortasında ve sonsuza kadar Şeytan'ın üç ağzından biri tarafından çiğnenecek kadar günahkâr olan üç kişiden biridir. Diğer iki kişi ise Marcus Junius Brutus ve İncil'e göre Nasıralı İsa'ya ihanet eden Yahuda İşkaryot'tur. (Canto XXXIV)
Tiyatroda
Cassius, William Shakespeare'inJül Sezar adlı oyununun önemli karakterlerinden birisidir.
Kurgusal bir karakter olan Gaius Cassius Longinus, 2005 yılında Rome adlı televizyon dizisinde Guy Henry tarafından canlandırılmıştır.
