Hâl (Arapça manası "durum", çoğul ehval), özel maksatlı geçici bir bilinç durumu, çoğu zaman Sufi'nin Allah'a doğru yolculuğundaki mânevi uygulamaların mahsulü olarak anlaşılır.
Genel bakış
Bir hal doğal olarak geçicidir, kişi uzatmaya uğraşmamsı gerekir. İnsanın Allah'a doğru yolculuğunda tesir eden psikolojik veya ruhani etkilerin neticesidir. Benzer kavramlar arasında vecd ya da cezbe, murakaba, yakınlık, hiçlik, mutluluk, umutsuzluk, uyanıklık, sarhoşluk, vs. vardır. Ufukda ani bir ışık gibi ortaya çıkar, aniden köreltici şimşek çakar gibi yok olurlar. Ancak bu aşamalar insanın hürriyet tecrübesi için gereklidir. Kısmetinde devam edecek şeyler hariç, bunlarla olumsal şeyleri herhangi bir şuurdan ayırtabilir. İbni Arabi'ye göre hallerin zirvesi fena makamıdır.[1][2]
Kaynakça
