Margaret Natalie Smith (28. decembar 1934 − 27. septembar 2024) bila je engleskaglumica.[1][2] Poznata po svojoj duhovitosti u komičnim ulogama, imala je opsežnu karijeru na sceni i ekranu tokom sedam decenija i jedna je od najprepoznatljivijih i najplodnijih britanskih glumica.[3] Dobila je brojna priznanja, uključujući dva Oscara, pet BAFTA nagrada, četiri Emmy nagrade, tri Zlatna globusa i nagradu Tony, što je čini jednom od rijetkih izvođača koji su osvojili trostruku glumačku krunu.
Svoju scensku karijeru započela je kao studentica, nastupajući u "Oxford Playhouseu" 1952, a profesionalni debi imala je na Broadwayu u "New Faces of '56". Tokom narednih decenija, etablirala se uz Judi Dench kao jedna od najznačajnijih britanskih pozorišnih glumica, radeći za Narodno pozorište i Royal Shakespeare Company. Na Broadwaju je bila nominovana za nagradu Tony za filmove Noëla CowardaPrivatni životi (1975) i Noć i danDavida Harea (1979), a osvojila je i nagradu Tony za najbolju glumicu u predstavi za Letice and Lovage (1990).
Na filmu je debitovala sa Ne možeš otići nikuda iz 1958.[3] Za svoju glavnu ulogu u filmu Uzor gospođice Jean Brodie 1969. dobila je Oscara za najbolju glumicu, a osvojila je i Oscara za najbolju sporednu glumicu, za Apartman hotela California (1978).[4][5] Njene ostale nominacije za Oscara bile su za uloge u filmovima Othello (1965), Putovanje s mojom tetom (1972), A Room with a View (1985) i Gosford Park (2001).[6] Ostali zapaženi filmovi uključuju Smrt na Nilu (1978), Hook (1991), Sister Act (1992),[7]The Secret Garden (1993), serijal o Harryju Potteru (2001–2011), The Best Exotic Marigold Hotel (2012), Kvartet (2012) i The Lady in the Van (2015). Sporadično se pojavljivala na televiziji tokom svoje karijere, a stekla je novootkrivenu pažnju i međunarodnu slavu svojom ulogom "Violet Crawley" u britanskoj drami Downton Abbey (2010–2015). Uloga joj je donijela tri Primetime Emmy nagrade; prethodno je osvojila jednu za HBO film Moja kuća u Umbriji (2003).[8][9]
Tokom svoje karijere, nagrađivana je brojnim počasnim nagradama, uključujući Nagradu Britanskog filmskog instituta 1993, BAFTA nagradu 1996. i specijalnu nagradu Londonskog pozorišnog društva 2010.[6][10][11]Kraljica Elizabeta II proglasila ju je damom 1990. za doprinos umetnosti,[12] i članom Ordena časti 2014. za zasluge u drami.[13]
.jpg)
