Maksim Maksimovitx Litvinov, Meir Henoch Wallach-Finkelstein jaioa (errusieraz: Максим Максимович Литвинов; Białystok, Errusiar Inperioa, 1876ko uztailaren 17aGreg./uztailaren 5aJul. - Mosku, 1951ko abenduaren 31) sobietar iraultzaile, politikari eta diplomazialaria izan zen.
Errusiar Inperioan jaio zen Lituaniako familia judu batean. Armadan urte batzuk eman eta kanporatua izan ondoren, iraultzan aritu zen. 1901ean atxilotu, espetxetik ihes egin eta erbesteratu egin zen. Londresen Lenin ezagutu zuen. 1905eko Iraultzan Errusiara itzuli zen eta egunkari editorea izan zen. 1906tik beste hamar urte eman zituen erbesteratuta, Laneko Alderdi Sozial Demokratari armak emateaz arduratuta.
1917ko Errusiako Iraultzaren garaipenaren ondoren, gobernu sobietarraren ordezkari izendatu zuten Britainia Handian. Britainia Handitik kanporatu ondoren, lan diplomatikoak egin zituen Europan eta gerrako presoak trukatu zituen.
Armagabetzearen aldekoa izan zen eta 1928ko Briand-Kellogg Itunean sobietarrek parte hartzea lortu zuen. Litvinov Protokoloaren bidez, ituna Sobietar Batasunean eta inguruko herrialdeetan aplikatzea lortu zuen.
1930ean Stalinek Kanpo Arazoetarako Herri Komisario izendatu zuen. Litvinov segurtasun kolektiboaren aldekoa zen klase-borrokaren aldekoa baino gehiago, eta Frantziarekin eta Britainia Handiarekin harremanak hausten saiatu zen. Hamarkada horretan, Alemania naziaren aurkako segurtasun kolektiboko politika sobietarra zuzendu zuen.
Municheko Konferentziaren ondoren, prentsa sobietarra Litvinov judua zela nabarmentzen hasi zen. 1939ko maiatzaren 3an Stalinek Viatxeslav Molotov jarri zion ordez.
1941ean Sobietar Batasuneko enbaxadore Estatu Batuetan izendatu zuten, 1943an Andrei Gromikok ordezkatu zuen arte.
.svg){kind=small}
