Mary Cartwright,[1] nada en Aynho (Inglaterra) o 17 de decembro de 1900 e finada en Cambridge o 3 de abril de 1998 foi unha matemática británica.[2] Xunto con J. E. Littlewood, foi a primeira en analizar o sistema dinámico coa teoría do Caos.[3]
Primeiros anos e educación
Cartwright naceu en Aynho, Northamptonshire, onde o seu pai, William Digby Cartwright, era vigairo. Era descendente do poeta John Donne[4][5] a través da súa avoa, Jane Holbech.
Dende os seus anos escolares sentiuse atraída pola historia, mais como non lle gustaba o método da época, que consistía en memorizar grandes listas de acontecementos históricos, non se animou a estudar esta materia e decidiuse polas matemáticas.
Finalizou os seus primeiros estudos na escola Godolphin, na cidade de Salisbury (1916-1919).[6] Máis tarde, estudou matemáticas na Universidade de St. Hugh, Oxford, graduándose en 1923 cun primeiro grao de cualificación. Foi a primeira muller en lograr altos graos. Paralelamente, realizou unha tese de doutoramento dos ceros sobre a totalidade de funcións.
En outubro de 1919 matriculouse na Universidade de St. Hugh, en Oxford, para estudar matemáticas. Nesta época a facultade estaba chea de estudantes dos cales só cinco eran mulleres. Aínda que se dedicou ás matemáticas non diminuíu o seu interese pola historia, o seu amor por esta materia reflectiuse nas biografías de matemáticos que máis tarde escribiu.
Graduouse en 1923, e durante catro anos dedicouse a ensinar matemáticas, primeiro nas escolas de Alicia Ottley (en Worcester) e despois na escola da abadía de Wycombe en Buckinghamshire.
Catro anos despois decidiu volver á Universidade para doutorarse baixo a dirección de G. H. Hardy. Obtivo o seu doutoramento en 1930 e foille concedida unha bolsa de investigación en Girton College, en Cambridge. Alí, despois de solucionar un dos problemas expostos polo matemático John Edensor Littlewood, estableceu unha grande amizade con el. Traballaron xuntos en numerosas ocasións, por exemplo no campo de ecuacións diferenciais que serviron como modelo para o desenvolvemento da radio e o radar.
Carreira
En 1930, Cartwright foi galardoada co premio de investigación Yarrow Research Fellowship e traballou no Girton College, en Cambridge. O seu teorema matemático, que agora se coñece como teorema de Cartwright, dá unha estimación do máximo dun módulo dunha analítica da función. Para demostrar o seu teorema utilizouse un novo enfoque, a aplicación dunha técnica introducida por Lars Ahlfors para a conformación das asignacións. Os métodos que empregou serviron para avanzar moito sobre a súa investigación de funcións que deron lugar aos fractais. Pódese dicir, que co seu teorema e os seus estudos con Littlewood iniciou a teoría do caos.
En 1936 Cartwright converteuse na directora na Universidade de Girton. O Departamento de Procura Científica e Industrial produciu un memorándum con respecto ás ecuacións diferenciais seguras, que provocou avances sobre os radares.[7] Polas súas achegas, a Sociedade Matemática de Londres interesouse en que Cartwright fose membro.
En vésperas da segunda guerra mundial, esta colaboración conduciu a resultados importantes, como o de tantos colegas científicos do seu país.
En 1945 simplificou a proba de irracionalidad de π. A súa versión da proba foi publicado nun apéndice por Sir Harold Jeffreys no seu libro Scientific Inference. En 1947, foi elixida membro da Royal Society e, aínda que ela non foi a primeira muller en integrala, foi a primeira muller matemática. O ano seguinte converteuse en membro de pleno dereito da universidade de Cambridge. En 1961 converteuse na primeira muller en presidir a Sociedade Matemática de Londres.
Tamén foi nomeada Mistress de Girton en 1948; ademais, obtivo un premio Reader pola súa Teoría das Funcións, en Cambridge (1959), mantendo esta mención até 1968.
Dende 1959 traballou como axudante na teoría das funcións, cargo que ocupou até a súa xubilación en 1968. Despois do seu retiro, participou nas obras completas de Hardy e interveu en numerosas universidades de Europa e os Estados Unidos, continuando por longo tempo publicando artigos de investigación.
Faleceu aos 97 anos de idade, en Cambridge.
Recoñecemento
Cartwright foi a primeira muller en recibir a Medalla Sylvester (1963), en servir no Concello da Royal Society e en ser presidenta da Sociedade Matemática de Londres.
Recibiu a Medalla De Morgan en 1968. Foi elixida membro Honorario de Royal Society de Edimburgo. En 1969 recibiu a distinción para ser honrada pola Raíña, ostentando o título de Dama Mary Cartwright, Dama Comandante da Orde do Imperio Británico.
Publicacións
- M. Cartwright, Integral Functions in "Cambridge Tracts in Mathematics and Mathematical Physics" 44 (1956)
- M. Cartwright, J. E. Littlewood, "On non-linear differential equations of the second order," Journal of the London Mathematical Society. 20:180 (1945)
- M. Cartwright, "From non-linear oscillations to topological dynamics," Journal of the London Mathematical Society. 39:1931 (1964)[8]
Notas
Véxase tamén
Bibliografía
- Freeman J. Dyson, Mary Lucy Cartwright [1900-1998]: Chaos theory, pp. 169–177, in Out of the Shadows: Contributions of Twentieth-Century Women to Physics, edited by Nina Byers and Gary Williams, 498 p. (Cambridge University Press, 2006). ISBN 0-521-82197-5 (en inglés)
- Raphaële Supper, « Mary Cartwright (1900-1998) », L'Ouvert, IREM de Strasbourg, n°108, 2003, p. 1-6 (bibliogr. p. 5-6) ISSN 0290-0068 (en francés)
Ligazóns externas
