Grehaun kecil Itali, greyhound kecil Itali,[a]grehaun Itali, greyhound Itali, atau anjing pemburu penglihatan Itali[b] ialah satu bakaanjing pemburu penglihatan kecil dari Itali.[2] Ia dibiakbakakan untuk memburu Eropah dan Eropah, tetapi kebanyakannya dibela sebagai anjing teman.
Sejarah
Patung marmar yang dipercayai mewakili anjing jenis ini, abad kedua Masihi, ditemukan di Lanuvio pada 1774, kini di Muzium Vatikan
Anjing daripada jenis ini dibawa pada separuh pertama abad kesembilan belas ke United Kingdom. Di sana, ia dikenali sebagai Italian Greyhound ("grehaun Itali");[7]:44 jilid pertama Takwim dan Buku Pembaka The Kennel Club, yang diterbitkan pada tahun 1874, menyenaraikan empat puluh ekor anjing baka ini.[8]:597 Sebuah persatuan baka, iaitu Italian Greyhound Club, diasaskan di Britain pada tahun 1900.[9][10]:157 Pendaftaran oleh American Kennel Club bermula pada tahun 1886.[5]
Sejarah grehaun Itali moden bermula awal pada tahun-tahun terakhir abad kesembilan belas. Sejumlah enam ekor anjing ini ditunjukkan pada tahun 1901 di Milan dan di Novara, dua ekor di Turin pada tahun 1902, dan seekor di Udine pada tahun 1903. Bilangan mula meningkat hanya selepas Perang Dunia Pertama, sebahagiannya atas hasil kerja dua orang pembiak baka, iaitu Emilio Cavallini dan Giulia Ajò Montecuccoli degli Erri.[11][6] Dalam tempoh pasca-Perang ini, grehaun Itali dibiakbakakan terutamanya di Itali, di Perancis, dan di Jerman dan sesetengah pembiak baka Itali mengimport anjing dari luar negara. Daripada empat puluh lima ekor anjing yang didaftarkan pada tahun 1926–1927 oleh Kennel Club Italiano (seperti yang dikenali ketika itu), dua puluh lapan ekor lahir di Itali dan tujuh belas ekor diimport.[11]
Peristiwa Perang Dunia Kedua membawa grehaun Itali hampir kepada kepupusan dan bilangannya mula pulih hanya pada tahun 1950-an, terutamanya selepas tahun 1951, apabila Maria Luisa Incontri Lotteringhi della Stufa membawa anjing betina berpengaruh, Komtesse von Gastuna, dari Austria.[11][6] Baka ini diterima secara muktamad oleh Persekutuan Kinologi Antarabangsa pada Oktober 1956[2] dan, pada bulan November tahun itu, sebuah persatuan baka, Circolo del Levriero Italiano ("Kelab Grehaun Itali"), dibentuk di bawah naungan Ente Nazionale Cinofilia Italiana; persatuan ini kemudiannya dinami semula Circolo del Piccolo Levriero Italiano ("Kelab Grehaun Kecil Itali").[11]
Dalam tempoh sembilan tahun dari tahun 2011 hingga tahun 2019, Ente Nazionale Cinofilia Italiana merekodkan sejumlah 2557 pendaftaran baharu bagi grehaun Itali, dengan minimum 213 dan maksimum 333 setahun.[3]
Ciri
Seekor dewasa dengan seekor anak
Grehaun Itali ialah anjing pemburu penglihatan terkecil.[5] Ia berukuran tidak lebih berat daripada 5 kg (11 lb) dan berdiri setinggi 32–38 cm (13–15 in) pada paras kelasa.[1] Ia berdada dalam dengan abdomen berlisu, tungkai langsing panjang, dan leher panjang. Kepalanya kecil, memanjang, dan sempit.[1] Gaya jalannya patut melangkah tinggi dan melonjak dengan baik dengan dorongan baik ke hadapan dalam ligasan dan derapan pantas.[1]
Lapis bulunya mungkin berwarna hitam padu, kelabu, atau putih telur; tanda-tanda putih diterima pada dada dan kaki sahaja.[1]
Kesihatan
Sebuah kajian United Kingdom tahun 2024 mendapati jangka hayat sebanyak 14 tahun untuk baka ini berbanding dengan purata 12.7 tahun untuk baka tulen dan 12 tahun untuk baka silang.[12] Di Amerika Syarikat, Ortheopedic Foundation for Animals mendapati bahawa grehaun Itali paling kurang terjejas akibat displasia pinggul antara 157 baka yang dikaji, dengan 0 kejadian.[13]
Kegunaan
Fungsi asli grehaun Itali ialah memburu kelinci dan arnab; ia mampu memecut sehingga 60 km/j (37 mph).[14] Walaupun ditempatkan dalam kumpulan anjing pemburu penglihatan atau anjing coursing kelinci oleh Persekutuan Kinologi Antarabangsa dan Ente Nazionale Cinofilia Italiana,[2][3] grehaun Itali – seperti pada masa lalu – dibela kebanyakannya sebagai anjing teman.[15] Ia dikelaskan sebagai baka mainan oleh American Kennel Club dan The Kennel Club United Kingdom.[5][16]
Catatan
^Jawi: ݢريهاءون کچيل ايتاليcode: ms is deprecated ; Itali: piccolo levriero Italianocode: it is deprecated
^Jawi: ݢريهاءون ايتالي; انجيڠ ڤمبورو ڤڠليهتن ايتاليcode: ms is deprecated ; bahasa Inggeris: Italian sighthound; Italian greyhoundcode: en is deprecated
^Morris, Desmond (22 November 2001). Dogs: The Ultimate Dictionary of Over 1,000 Dog Breeds [Anjing: Kamus Muktamad Lebih daripada 1,000 Baka Anjing] (dalam bahasa Inggeris). North Pomfret, Vermont, Amerika Syarikat: Ebury Publishing. ISBN9780091870911. OCLC47063457.
^Pearce, Frank C. S., penyunting (1874). The Kennel Club Stud Book [Buku Pembaka The Kennel Club] (dalam bahasa Inggeris). 1. London, United Kingdom: "The Field" Office. OCLC9846133.
^Wimhurst, Cecil Gordon Eugene (1969). The Complete Book of Toy Dogs [Buku Lengkap Anjing Mainan] (dalam bahasa Inggeris). New York, New York, Amerika Syarikat: G. P. Putnam's Sons. OCLC4115.
Incontri, Maria Luisa (1956). Il piccolo levriero italiano nell'arte e nella storia [Grehaun Kecil Itali dalam Seni dan Sejarah] (dalam bahasa Itali). Firenze, Itali: Sansoni. OCLC14409162.
[s.n.] (2004). Le razze italiane(dalam bahasa Itali). Milan, Itali: Ente Nazionale Cinofilia Italiana.
.jpg)
