Lo blanc es la sensacion visuala obtenguda amb un espèctre luminós continú, ont l'imatge que se dona a vegadas : « es la color obtenguda en mesclant la lutz de totas las colors ». Es la lutz que s'obten en observant lo dioxid de titan esclairar pel Solelh de miègjorn.
En realitat lo blanc es una valor e pas una color. L'uèlh uman considèra coma blanca tota lutz percebuda coma una mescla equilibrada de las tres colors primàrias. Existís una infinitat de mesclas possiblas de longors d'ondas donant lo blanc per l'uèlh, e perque la soma de totas las longors d'ondas dona lo blanc, sufís d'addicionar (al sens de la sintèsi additiva) doas longors d'ondas complementàrias coma lo jaune e lo blau o lo magenta e lo verd, per obtenir una lutz blanca. La distincion entre de luses blancas diferentas es possibla, se los espèctres d'absorbcion d'objèctes esclairats remandan pas totas las compausantas de las doas luses.
Quand se considèra la sintèsi additiva (superposicion de faissèls luminoses monocromatics), lo blanc es la reünion de totas las colors, lo negre es l'abséncia de color. Quand se considèra la sintèsi sostractiva (mescla de pigments, de pinturas), lo blanc s'obten sus un supòrt verge (deu èsser d'esperel blanc e esclairat per una lutz blanca), e lo negre s'obten per la mescla de totas las colors.
Dins lo còde de colors de las resisténcias electricas e dels condensadors, la color blanca correspond a la chifra 9 e a un coeficient de temperatura de 1ppm. Dins la nòrma CEI 60757, se nomena WT (abreviacion de white).
Etimologia
Etimologicament lo mot blanc ven del germanic blank, que significava « brilhant, clar, sens tacas », segond sens, « nud ». Es a partir d'aquela racina que nasquèron los mots de las lengas latinas : « blanco » (espanhòl), « branco » (portugués), « bianco » (italian). Dins las lengas germanicas, los mots « weiss » (alemand) o « white » (anglés) venon del vièlh naut alemand « wiz » que sa racina indogermanica es « kuei » significant « brilhant, clar »
Aquela simbolica del blanc èra ja presenta dins las culturas europèas anticas (cèltas, latins…) e es benlèu l'eretièra de la simbolica del blanc al sen de la trifoncionalitat indoeuropèa (vejatz los trabalhs de Georges Dumézil).
Pasmens lo blanc es tanben associat a una simbolica contrària: la vielhesa (pels blancs), la marrida santat (espital) e finalament la mòrt (suari, òs), mas tanben l'angoissa davant un « fuèlh blanc » dels estudiants o l'escrivan o de l'artista davant son quadre blanc.
Simbolica asiatica
Dins la simbolica asiatica, lo blanc es associat a la mòrt, al dòl. La mòrt essent lo passatge obligat cap al monde novèl, es considerada coma una renaissença, que lo blanc evòca la puretat.
Simbolica africana
Coma dins la simbolica asiatica, lo blanc es tanben associat a la mòrt, al dòl.
Pasmens, dins l'Egipte antica, lo blanc es associat a la jòia e a l'ufan: remembra la color de l'alba, la lutz que trionfa de l'escuritat. Representa tanben l'argent que los òsses dels dieus ne son faches. Lo blanc es utilizat pel hedjet dins la corona dels faraons nomenada skhemty per representar l'ancian reialme del sud (Nauta Egipte), associada al dieu Seth ; en oposicion al roge que representa l'ancian reialme del nòrd (Bassa Egipte), associada al dieu Hor (Òrus).
En fach, lo vèrbe « hedji » tirat del mot « hedj » (blanc), vòl dire « èsser blanc » mas tanben « destruire, èsser pèc, anequelir, tuar, abatre, perir, reversar, desobesir, anullar, endamatjar »
Bruch blanc, espèctre blanc
Per analogia, un bruch blanc es un son avent un espèctre sonòr continú. L'impression obtenguda es un sople.
Classificacion etnica
Le tèrme de raça blanca designa d'un biais general l'ensemble dels grops etnics compausats d'individús leucodèrmes, originaris d'Euròpa e de l'Orient Mejan. L'usatge d'aquela terminologia foguèt particularament corrent en Euròpa a partir del sègle XIX, en foncion de la classificacion dels pòbles umans segon un dels critèris aparents (teoria racialista).
«Lo blanc», «los blancs» es una expression de la lenga correnta per designar las personas de tipe europèu.
Tecnica
La color blanca es aquela que reflectís melhor los rais solars. S'utiliza fòrça sovent per aparar las resèrvas e contenents que lor contengut crenh la calor. Dins los païses cauds, las veituras blancas son fòrça apreciadas, car la color blanca met mai en valor la linha del veïcul e en renviant una partida dels rais solars, permet un confòrt melhor dedins.
Lo blanc dins l'art
Lo blanc es al centre de l'òbra de Daniel Buren: a definit dempuèi 1966 sos espleches visuals basats sus una benda blanca en alternança amb una autra d'una autra color. Dempuèi 1998, Olivier Mérijon trabalha tanben subretot lo blanc dins sos quadres nomenats « Whites »[1] : «Le blanc est inaccessible, il se révèle, mais est hors d’atteinte».
Qualques mamifèrs, coma l'ermina, lo rainal polar, la lèbre variabla, an un pelatge blanc solament en ivèrn.
D'autres, coma lo rinocèros blanc, an lo blanc solament coma nom.
Vegetals
Fòrça plantas an de flors blancas, coma las margarida o lo liri, simbòl de puretat. D'autras an de fruches blancs, par exemple lo vesc, o amb una partida, coma lo coton.
(fr)Annie Mollard-Desfour, Le Blanc. Dictionnaire de la couleur. Mots et expressions d'aujourd'hui (XXe-XXIe siècles), CNRS Éditions, CNRS Dictionnaires, 2008, 332 p., préface de Jean-Louis Étienne.