Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Łasica

Łasica
Mustela
Linnaeus, 1817[1]
Ilustracja
Tchórz zwyczajny (Mustela putorius)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Rząd

drapieżne

Podrząd

psokształtne

Infrarząd

Arctoidea

Nadrodzina

łasicokształtne

Rodzina

łasicowate

Podrodzina

łasice

Rodzaj

łasica

Typ nomenklatoryczny

Mustela erminea Linnaeus, 1758

Rodzaje

26 gatunków (w tym 9 wymarłych) – zobacz opis w tekście

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Łasica[22] (Mustela) – rodzaj drapieżnych ssaków z podrodziny łasic (Mustelinae) w obrębie rodziny łasicowatych (Mustelidae), obejmujący najmniejsze ssaki w rzędzie drapieżnych (Carnivora).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Północnej, Eurazji i północnej Afryce[23][24][25].

Charakterystyka

Długość ciała 11,4–56,2 cm, długość ogona 4,2–26 cm; masa ciała 25–2005 g; samce są większe i cięższe od samic[24][26]. Gatunki z rodzaju Mustela mają smukłe długie ciało o krótkich łapach, w kolorze sierści od białego do ciemnobrązowego. Głowa jest płaska i wąska, o małych uszach i dużych oczach oraz jest osadzona na długiej szyi. Ogon długi, zwykle puszysty[24]. Wzór zębowy: I C P M = 34[24].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1758 roku szwedzki przyrodnik Karol Linneusz w pierwszej części dziesiątego wydania Systema Naturae[1]. Linneusz wymienił dziewięć gatunków – Mustela lutris Linnaeus, 1758, Mustela lutra Linnaeus, 1758, Mustela gulo Linnaeus, 1758, Mustela barbara Linnaeus, 1758, Mustela martes Linnaeus, 1758, Mustela putorius Linnaeus, 1758, Mustela furo Linnaeus, 1758, Mustela zibellina Linnaeus, 1758 i Mustela erminea Linnaeus, 1758 – z których gatunkiem typowym jest Mustela erminea Linnaeus, 1758 (gronostaj europejski).

Etymologia

  • Mustela (Mustella): łac. mustela ‘łasica’, od zdrobnienia mus, muris ‘mysz’[27].
  • Putorius: łac. putor ‘smród, fetor’; w aluzji do charakterystycznego zapachu[28]. Gatunek typowy (absolutna tautonimia): Mustela putorius Linnaeus, 1758.
  • Arctogale: gr. αρκτoς ‘niedźwiedź’; γαλεη galeē lub γαλη galē ‘łasica’[29]. Gatunek typowy: Kaup wymienił dwa gatunki – Mustela erminea Linnaeus, 1758 i Mustela bocamela Kaup, 1829 (= Mustela nivalis Linnaeus, 1766) – z których gatunkiem typowym jest Mustela erminea Linnaeus, 1758.
  • Ictis: gr. ικτις iktis, ικτιδις iktidis ‘łasica’[30]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Mustela vulgaris Griffith, 1827 (= Mustela erminea Linnaeus, 1758).
  • Foetorius: łac. fetor ‘smród, odór’[31]. Gatunek typowy: autorzy wymienili kilka gatunków – Mustela sarmatica Pallas, 1771 (= Mustela peregusna Güldenstädt, 1770), Mustela erminea Linnaeus, 1758, Mustela furo Linnaeus, 1758, Viverra lutreola Linnaeus, 1761, Mustela boccamela[h] Bechstein, 1799, Mustela vulgaris[h] Erxleben, 1777 i Mustela putorius Linnaeus, 1758 – z których gatunkiem typowym jest Mustela putorius Linnaeus, 1758.
  • Gale: gr. γαλεη galeē lub γαλη galē ‘łasica’[32]. Gatunek typowy (absolutna tautonimia): Mustela vulgaris[h] Erxleben, 1777.
  • Lutreola: łac. lutra ‘wydra’; łac. przyrostek zdrabniający -ola[33]. Gatunek typowy (absolutna tautonimia): Viverra lutreola Linnaeus, 1761.
  • Vison: isl. vison ‘rodzaj łasicy lub kuny’, od duń. i szw. vissen ‘zeschnięty’[34][35]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Viverra lutreola Linnaeus, 1761.
  • Gymnopus: gr. γυμνος gumnos ‘goły, nagi’; πους pous, ποδος podos ‘stopa’[36]. Gatunek typowy: Gray wymienił cztery gatunki – Mustela (Putorius) kathiah Hodgson, 1835, Mustela africana Desmarest, 1818, Gymnopus leucocephalus[i] J.E. Gray, 1865 i Mustela strigidorsa Horsfield, 1855 (= Mustela strigidorsa J.E. Gray, 1853) – z których gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie) Mustela leucocephalus[i] J.E. Gray, 1865[37].
  • Hydromustela: gr. ὑδρο- hudro- ‘wodny-’, od ὑδωρ hudōr, ὑδατος hudatos ‘woda’; rodzaj Mustela Linnaeus, 1758[38]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Viverra lutreola Linnaeus, 1761.
  • Mustelina: łac. mustelinus ‘jak łasica, łasicowaty’, od mustela ‘łasica’[39]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Viverra lutreola Linnaeus, 1761.
  • Cynomyonax: rodzaj Cynomys Rafinesque, 1817 (nieświszczuk); αναξ anax, ανακτος anaktos ‘władca’[40]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Putorius nigripes Audubon & Bachman, 1851.
  • Eumustela: gr. ευ eu ‘dobry, typowy’[41]; rodzaj Mustela Linnaeus, 1758. Gatunek typowy: Acloque wymienił dwa gatunki – Mustela vulgaris[h] Erxleben, 1777 i Mustela erminea Linnaeus, 1758 – z których gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie) Mustela erminea Linnaeus, 1758[42].
  • Mammustelaus: modyfikacja zaproponowana przez meksykańskiego przyrodnika Alfonso Luisa Herrerę w 1899 roku polegająca na dodaniu do nazwy rodzaju przedrostka Mam (od Mammalia)[43].
  • Kolonokus (Kolonocus): ros. колонóк kolonók ‘łasica syberyjska’[17]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Mustela sibirica Pallas, 1773.
  • Plesiogale: gr. πλησιος plēsios ‘w pobliżu, niedaleko’, od πελας pelas ‘blisko’, od πελαζω pelazō ‘zbliżyć się’[44]; γαλεη galeē lub γαλη galē ‘łasica’[45].
  • Pocockictis: Reginald Innes Pocock (1863–1947), brytyjski zoolog (arachnolog i teriolog); ικτις iktis, ικτιδις iktidis ‘łasica’[46][20].
  • Cryptomustela: gr. κρυπτος kruptos ‘ukryty’; rodzaj Mustela Linnaeus, 1758[21]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Mustela strigidorsa J.E. Gray, 1853.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[47][26][48][23][49]:

Grafika Gatunek Autor i rok opisu Nazwa zwyczajowa[22] Podgatunki[24][23][26] Rozmieszczenie geograficzne[24][23][26] Podstawowe wymiary[24][26][j] Status
IUCN[50]
Mustela strigidorsa J.E. Gray, 1853 łasica pręgowana gatunek monotypowy północno-wschodnie Indie, północna i środkowa Mjanma, południowa Chińska Republika Ludowa (Junnan, Kuejczou, Kuangsi), północna i południowa Tajlandia, północny i środkowy Laos oraz północny i środkowy Wietnam DC: 25–32 cm
DO: 10,3–20 cm
MC: 700–2000 g 		 LC 
Mustela nudipes Desmarest, 1822 łasica malajska gatunek monotypowy południowa Tajlandia, Półwysep Malajski, Sumatra i Borneo DC: 30–36 cm
DO: 24–26 cm
MC: około 1000 g 		 LC 
Mustela lutreolina H.C. Robinson & O. Thomas, 1917 łasica indonezyjska gatunek monotypowy południowa Sumatra i Jawa DC: 30–32 cm
DO: 13,6–17 cm
MC: 295–340 g 		 LC 
Mustela kathiah Hodgson, 1835 łasica żółtobrzucha gatunek monotypowy Himalaje w północnych i północno-wschodnich Indiach, Nepalu i Bhutanie do Mjanmy, południowej i wschodniej Chińskiej Republiki Ludowej (włącznie z wyspą Hajnan), północnej Tajlandii, Laosu i Wietnamu DC: 20–29 cm
DO: 13–18 cm
MC: 150–260 g 		 LC 
Mustela erminea Linnaeus, 1758 gronostaj europejski 18 podgatunków większość Europy (na południe do północnej Portugalii) i Azji (na południe do zachodnich Himalajów) oraz Alaska (Stany Zjednoczone) i północno-zachodnia Kanada DC: 19–34 cm
DO: 4,2–12 cm
MC: 134–365 g 		 LC 
Mustela haidarum (Preble, 1898) 3 podgatunki południowo-wschodnia Alaska w Archipelagu Aleksandra (wyspy Suemez, Księcia Walii), zachodnia Kanada na Wyspach Królowej Charlotty (wyspy Grahama i Moresby) DC: około 21 cm
DO: około 10 cm
MC: brak danych 		 NE 
Mustela richardsonii Bonaparte, 1838 13 podgatunków Grenlandia, Canada, Stany Zjednoczone (na południe do środkowej Kalifornii, północnego Nowego Meksyku, Wielkich Jezior i północnej Wirginii, nieobecny w Alasce) DC: 17–24 cm
DO: 5,9–9,8 cm
MC: 39–154 g 		 NE 
Mustela nivalis Linnaeus, 1766 łasica pospolita 13 podgatunków większość Europy, kontynentalna Azja (na południe do Lewantu, Iranu, Mongolii, środkowej CHińskiej Republiki Ludowej, Tajwanu i Japonii), północna Afryka (Maroko, Algieria, Tunezja i Egipt; introdukowany w Nowej Zelandii, na Malcie, Krecie, Azorach i Wyspach Świętego Tomasza i Książęcej DC: 11,4–30 cm
DO: 7–12,9 cm
MC: 25–250 g 		 LC 
Mustela aistoodonnivalis Wu Jiayan & Kao Yuenting, 1991 gatunek monotypowy[51] góry Qin Ling, Shaanxi, Chińska Republika Ludowa[51] DC: 12,8–16,5 cm
DO: 5–6,2 cm
MC: brak danych[51] 		 NE 
Mustela altaica Pallas, 1811 łasica górska gatunek monotypowy góry Ałtaj, Tienszan, Pamir i Himalaje, Rosja (południowa i południowo-wschodnia Syberia, Mongolia, zachodnia, środkowa i północno-wschodnia Chińska Republika Ludowa oraz Korea Północna DC: 22–29 cm
DO: 9–14,5 cm
MC: 122–350 g 		 NT 
Mustela itatsi Temminck, 1844 łasica japońska gatunek monotypowy Honsiu, Kiusiu, Sikoku, Sado i kilka mniejszych wysp (Japonia); introdukowany na Hokkaido i południowy Sachalin w Rosji DC: 25–39 cm
DO: 13,3–21 cm
MC: 380–820 g 		 NT 
Mustela sibirica Pallas, 1773 łasica syberyjska gatunek monotypowy Rosja (na wschód od Uralu), Mongolia, Chińska Republika Ludowa, Półwysep Koreański, północna Japonia (Hokkaido), Tajwan, Indie, Nepal, Bhutan, północna Mjanma, Tajlandia i Laos; ontrodukowany w Japonii (Honsiu, Kiusiu i Sikoku) DC: 25–39 cm
DO: 13,3–21 cm
MC: 360–820 g 		 LC 
Mustela lutreola (Linnaeus, 1761) norka europejska gatunek monotypowy izolowane populacje w północnej Hiszpanii, południowo-zachodniej Francji, Rumunii, Estonii, Łotwie, Białorusi i Rosji (na zachód od Uralu) DC: 20–36 cm
DO: 12–17,5 cm
MC: 500–1000 g 		 CR 
Mustela eversmanii Lesson, 1827 tchórz stepowy gatunek monotypowy południowo-wschodnia Europa, Kaukaz, Azja Zachodnia przez środkową Azję to Mongolii, północno-wschodniej Chińskiej Republiki Ludowej i Rosji (Rosyjski Daleki Wschód) DC: 29–56 cm
DO: 7–18,3 cm
MC: 1,3–2 kg 		 LC 
Mustela putorius Linnaeus, 1758 tchórz zwyczajny gatunek monotypowy większość Europy na zachód od Uralu (z wyjątkiem Islandii, północnej Skandynawii oraz części Półwyspu Bałkańskiego) oraz północne Maroko DC: 20–46 cm
DO: 7–19 cm
MC: 400–1710 g 		 LC 
Mustela furo Linnaeus, 1758 fretka domowa gatunek monotypowy cały świat DC: 33–40,6 cm
DO: 7,6–10 cm
MC: 0,3–2,7 kg 		GU
Mustela nigripes (Audubon & Bachman, 1851) tchórz czarnołapy gatunek monotypowy Wielkie Równiny w Stanach Zjednoczonych (od Montany na południe do Arizony i Nowego Meksyku) oraz północny Meksyk; wytępiony z większości jego zasięgu DC: 40–50 cm
DO: 11,4–15 cm
MC: 764–1078 g 		 EN 

Kategorie IUCN:  LC  – gatunek najmniejszej troski,  NT  – gatunek bliski zagrożenia,  EN  – gatunek zagrożony,  CR  – gatunek krytycznie zagrożony;  NE  – gatunki niepoddane jeszcze ocenie; GU – gatunek udomowiony.

Opisano również kilka gatunków wymarłych[52][53][54][55][56][57][58][59][60]:

Uwagi

  1. ↑ Nazwa odrzucona, publikacja Frischa Das Natur-System der Vierfüßigen Thiere została uznana za nieważną (poza kilkoma wyjątkami) na mocy uprawnień ICZN ze względu na niekonsekwentne stosowanie nazewnictwa binominalnego[2].
  2. ↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Mustela Linnaeus, 1758.
  3. ↑ Młodszy homonim Ictis Schinz, 1824 (Viverridae).
  4. ↑ Młodszy homonim Gymnopus Brookes, 1828 (Aves).
  5. ↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Kolonokus Satunin, 1911.
  6. ↑ Nazwa zastępcza dla Gymnopus J.E. Gray, 1865; młodszy homonim Plesiogale Pomel, 1847 (Mustelidae).
  7. ↑ Nowa nazwa dla Gymnopus J.E. Gray, 1865 i Plesiogale Pocock, 1921.
  8. ↑ a b c d Podgatunek M. nivalis.
  9. ↑ a b Podgatunek M. nudipes.
  10. ↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała

Przypisy

  1. ↑ a b C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae: secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 45. (łac.).
  2. ↑ Anonim. Opinion 258. Rejection for nomenclatorial Purposes of the work by Frisch (J. L.) published in 1775 under the title Das Natur-system der Vierfüssigen Thiere. „Opinions and declarations rendered by the International Commission on Zoological Nomenclature”. 5, s. 55–72, 1954. (ang.). 
  3. ↑ J.L. Frisch: Das Natur-System der Vierfüßigen Thiere. Glogau: Christian Friedrich Günther, 1775, s. 11. (niem.).
  4. ↑ G.A. Scopoli: Introductio ad historiam naturalem sistens genera lapidum, plantarum, et animalium: hactenus detecta, caracteribus essentialibus donata, in tribus divisa, subinde ad leges naturae. Pragae: Apud Wolfgangum Gerle, 1777, s. 491, 498. (łac.).
  5. ↑ G. Cuvier: Le règne animal distribué d’après son organisation: pour servir de base a l’histoire naturelle des animaux et d’introduction a l’anatomie comparée. T. 1. Paris: Chez Déterville, 1817, s. 147. (fr.).
  6. ↑ Kaup 1829 ↓, s. 30.
  7. ↑ Kaup 1829 ↓, s. 40.
  8. ↑ A. Keyserling & J.H. Blasius: Die wirbelthiere Europa’s. Braunschweig: F. Vieweg und sohn, 1840, s. xx, 68. (niem.).
  9. ↑ Wagner 1841 ↓, s. 234.
  10. ↑ Wagner 1841 ↓, s. 239.
  11. ↑ J.E. Gray: List of the specimens of Mammalia in the collection of the British museum. London: The Trustees, 1843, s. xx, 64. (ang.).
  12. ↑ J.E. Gray. Revision of the genera and species of Mustelidae contained in the British Museum. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1864, s. 118, 1864. (ang.). 
  13. ↑ a b М.Н. Богданов. Птицы и звери черноземной полосы Поволжья и долины Средней и Нижней Волги. „Труды Общества естествоиспытателей при Императорском Казанском университете”. 1, s. 167, 1871. (ros.). 
  14. ↑ E. Coues: Fur-bearing animals: a monograph of North American Mustelidae, in which an account of the wolverene, the martens or sables, the ermine, the mink and various other kinds of weasels, several species of skunks, the badger, the land and sea otters, and numerous exotic allies of these animals, is contributed to the history of North American mammals. Washington: Govt. Print. Off., 1877, s. 99, seria: Miscellaneous publications (Geological Survey of the Territories (U.S.)), nr 8. (ang.).
  15. ↑ A.N.Ch. Acloque: Faune de France: contenant la description des espèces indigènes disposées en tableaux analytiques; et illustrée de figures représentant les types caractéristiques des genres. Paris: Librairie J.-B. Baillière et Fils, 19 rue Hautefeuille, près du boulevard Saint-Germain, 1900, s. 62. (fr.).
  16. ↑ A.L. Herrera: Sinonimia vulgar y cientifica de los principales vertebrados mexicanos. Mexico: Officina Tipografica de la Secretan’a de Foment, 1899, s. 20. (hiszp.).
  17. ↑ a b К.А. Сатунинъ. Къ систематикѣ сем. Mustelidae. „Извѣстія Кавказскаго Музея”. 5, s. 264, 1911. (ros.). 
  18. ↑ К.А. Сатунин: Определитель млекопитающих Российской империи. Wyd. 1. Тифлис: Скл. изд. у авт., 1914, s. 124. (ros.).
  19. ↑ R.I. Pocock. On the External Characters and Classification of the Mustelidae. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1921, s. 805, 1921. (ang.). 
  20. ↑ a b M. Kretzoi. New names for mammals. „Annales historico-naturales Musei Nationalis Hungarici”. 40, s. 285, 1947. (ang.). 
  21. ↑ a b Abramov 2000 ↓, s. 362.
  22. ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 159–161. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  23. ↑ a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 456–458. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  24. ↑ a b c d e f g S. Larivière & A.P. Jennings: Family Mustelidae (Weasels and relatives). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 649–655. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.).
  25. ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Mustela. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-24].
  26. ↑ a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 688–670. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  27. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 436.
  28. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 599.
  29. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 118.
  30. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 348.
  31. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 285.
  32. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 287.
  33. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 387.
  34. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 707.
  35. ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 306.
  36. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 303.
  37. ↑ A. Cabrera. Notas sobre carnívoros sudamericanos. „Notas del Museo de La Plata”. 5 (29), s. 15, 1933. (hiszp.). 
  38. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 335.
  39. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 436.
  40. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 212.
  41. ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 98.
  42. ↑ Abramov 2000 ↓, s. 359.
  43. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 25.
  44. ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 201.
  45. ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 107.
  46. ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 124.
  47. ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-21]. (ang.).
  48. ↑ Appendix 2: Domestic species. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 713. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  49. ↑ J.P. Colella, L.M. Frederick, S.L. Talbot & J.A. Cook. Extrinsically reinforced hybrid speciation within Holarctic ermine (Mustela spp.) produces an insular endemic. „Diversity and Distributions”. 27 (4), s. 747–762, 2021. DOI: 10.1111/ddi.13234. (ang.). 
  50. ↑ Home. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-07-11]. (ang.).
  51. ↑ a b c Y. Liu, Y. Pu, S. Chen, X. Wang, R.W. Murphy, X. Wang, R. Liao, K. Tang, B. Yue & S. Liu. Revalidation and expanded description of Mustela aistoodonnivalis (Mustelidae: Carnivora) based on a multigene phylogeny and morphology. „Ecology and Evolution”. 13 (4), s. e9944, 2023. DOI: 10.1002/ece3.9944. (ang.). 
  52. ↑ P. Teilhard de Chardin & W.C. Pei. The fossil mammals of Locality 13 in Choukoutien. „Palaeontologica Sinica”. Series C. 2, s. 26, 1941. (ang.). 
  53. ↑ T. Shikama. The Kuzuü ossuaries. Geological and palaeontological studies of the limestone fissure deposits, in Kuzuü, Totigi Prefecture. „Science Reports of the Tohoku Imperial University”. 23, s. 158, 1949. (ang.). 
  54. ↑ A. Weithofer. Alcune osservazioni sulla fauna delle ligniti di Casteani e di Montebamboli (Toscana). „Bollettino del R. Comitato Geologico d’Italia”. 19, s. 366, 1888. (wł.). 
  55. ↑ S.J. Petényi: A beremendi mészkőbánya természetrajz- és őslénytanilag Petényi Salamon által leírva. W: F. Kubinyi (red.): Petényi S. János hátrahagyott munkái. Pest: Magyar Tudományos Akadémia, 1864, s. 49–50. (węg.).
  56. ↑ Z. Yang & P.T. Liu. On the mammalian fauna at Koloshan near Chungking, Szechuan. „Bulletin of the Geological Society of China”. 30 (1), s. 72, 1951. DOI: 10.1111/j.1755-6724.1950.mp30001006.x. (ang.). 
  57. ↑ Stach 1959 ↓, s. 102.
  58. ↑ Stach 1959 ↓, s. 107.
  59. ↑ Kormos 1934 ↓, s. 154.
  60. ↑ Kormos 1934 ↓, s. 148.

Bibliografia

Read other articles:

Tarzan and His Mate

Tarzan and His MatePoster layar lebarSutradara Cedric Gibbons Produser Bernard H. Hyman Ditulis oleh James Kevin McGuinness Berdasarkankarakter-karakter dibuatoleh Edgar Rice BurroughsPemeranJohnny WeissmullerMaureen O'SullivanNeil HamiltonPaul CavanaghSinematograferClyde De VinnaCharles G. ClarkePenyuntingTom HeldPerusahaanproduksiMetro-Goldwyn-MayerTanggal rilis 16 April 1934 (1934-04-16) Durasi104 menitNegara Amerika Serikat Bahasa Inggris Anggaran$1,279,142 (perkiraan) Tarzan and His...

 

バリー・アルトシュル

バリー・アルトシュルBarry Altschul バリー・アルトシュル（1976年）基本情報生誕 (1943-01-06) 1943年1月6日（80歳）出身地 アメリカ合衆国 ニューヨークジャンル アヴァンギャルド・ジャズ職業 ミュージシャン担当楽器 ドラム活動期間 1960年代 -共同作業者 サークル、ポール・ブレイ、FABトリオ バリー・アルトシュル（2011年） バリー・アルトシュル[1]（Barry Altschul、1943...

 

Acey Duecy

Acey DuecyAlbum studio karya Anthony DavidDirilis24 Juni 2008 (2008-06-24)Direkam2007–08GenreR&B, soulLabelUniversal Republic, Soulbird001144202ProduserAnthony DavidKronologi Anthony David The Red Clay Chronicles(2006)The Red Clay Chronicles2006 Acey Duecy(2008) Penilaian profesional Skor ulasan Sumber Nilai Allmusic [1] Tabel ini perlu dikembangkan menggunakan prosa. Lihat pedoman penggunaan untuk informasi lebih lanjut. Acey Duecy adalah album ketiga penyanyi Anthony ...

Orce Man

Equine fossil mistaken as an early human Orce ManVM-0 placed over KNM ER 3883.Catalog no.VM-0Common nameOrce ManSpeciesEquus altidensAge1.6 maPlace discoveredVenta Micena, SpainDate discovered1982-1983Discovered byJosep Gibert The Orce Man, Orce Donkey, or Venta Micena fossil is a fossil cranium fragment that was historically considered an infantile early European member of Homo, but recent descriptions suggest that it is a member of the species Equus altidens.[1][2] History T...

 

Reprezentacja Australii w rugby 7 kobiet

Australia Związek Australian Rugby Union Trener Tim Walsh Skrót WR AUS Mecze Pierwszy mecz25 lipca 2008, Apia Medale Igrzyska olimpijskie 2016 Mistrzostwa świata 2009 2018 Strona internetowa Reprezentacja Australii w rugby 7 kobiet – zespół rugby 7, biorący udział w imieniu Australii w meczach i sportowych imprezach międzynarodowych, powoływany przez selekcjonera, w którym mogą występować wyłącznie zawodnicy posiadający obywatelstwo tego kraju, mieszkający w nim, bądź kwa...

 

Senses Fail discography

Senses Fail discographyStudio albums7Live albums1Compilation albums1Music videos15EPs3Singles11 The discography of Senses Fail, an American rock band, consists of seven studio albums, one compilation album, one live album, three extended plays and 11 singles. Albums Studio albums List of studio albums Title Details Peak chart positions Certifications US[1] USIndie[2] UK[3] Let It Enfold You Released: September 7, 2004 Label: Vagrant Format: CD, CD+DVD-V, DL, LP 34 2 �...

Amy Winehouse

Amy WinehouseWinehouse biểu diễn tại Lễ hội Âm nhạc Eurockéennes, Pháp vào năm 2007.SinhAmy Jade Winehouse(1983-09-14)14 tháng 9 năm 1983Southgate, London, AnhMất23 tháng 7 năm 2011(2011-07-23) (27 tuổi)Camden, London, AnhNguyên nhân mấtNgộ độc rượuNơi an nghỉNghĩa trang Edgwarebury, Edgware, London, AnhHọc vịTrường Sân khấu Tuổi Trẻ SylviaNghề nghiệpCa sĩNhạc sĩNăm hoạt động1997–2011Phối ngẫuBlake ...

 

أكبر شركات الطيران في العالم

يمكن تعريف مصطلح أكبر شركات الطيران في العالم حسب معايير مختلفة. تعتبر مجموعة الخطوط الجوية الأمريكية  [لغات أخرى]‏ الأكبر من حيث حجم الأسطول والإيرادات والركاب المنقولين وإيرادات المسافرين. في حين خطوط دلتا الجوية هي الأكبر من حيث قيمة الأصول والقيمة السوقية، وتق...

 

Paulus Verschuur

Paulus Verschuur, by Frans Hals in 1643, courtesy Metropolitan Museum of Art Paulus Verschuur (1606 – 1667), was a Dutch mayor of Rotterdam, known today for his portrait by Frans Hals. Biography He was born in Rotterdam as the son of a textile merchant from Antwerp. He married Maria van Berckel in 1631, and three years later combined his business with that of his father-in-law.[1] He served seven terms as burgomaster of Rotterdam and was also a director of the Dutch East India C...

The Sex Nest

1970 film by Alfred Vohrer The Sex NestDirected byAlfred VohrerScreenplay by Manfred Purzer Alfred Vohrer[1] Produced byLuggi Waldleitner[1]Starring Siegfried Schürenberg Eddi Arent Tilly Lauenstein Mascha Gonska Gernot Endemann Ann Smyrner Judy Winter CinematographyErnst W. Kalinke[1]Edited bySusanne Paschen[1]Music byRolf Kühn[1]ProductioncompanyRoxy Film [1]Release date February 27, 1970 (1970-02-27) (West Germany) Runnin...

 

2022 KNSB Dutch Single Distance Championships – Women's mass start

Dutch speed skating competition 2022 KNSB Dutch Single Distance Championships – Women's Mass StartVenueThialf, HeerenveenDates31 October 2021Competitors25 skatersMedalist women Irene Schouten  NED Marijke Groenewoud  NED Evelien Vijn  NED←20202023→ 2022 Dutch Single Distance ChampionshipsMen and women500 mmenwomen1000 mmenwomen1500 mmenwomen3000 mwomen5000 mmenwomen10,000 mmenMass startmenwomenvte The women's Mass Start at the 2022 KNSB Dutch Single Distance Championships...

 

Чемпионат Бразилии по футболу 2008

Серия А 2008 Campeonato Brasileiro de Futebol de 2008 Brasileirão 2008 Время проведения 10 мая — 7 декабря 2008 Число участников 20 Города 11 Стадионы 18 Призовые места Победитель Сан-Паулу (6-й раз) Второе место Гремио Третье место Крузейро Дублирующие составы Гремио Статистика турнира Сыграно матче...

23rd Infantry Division "Ferrara"

23rd Infantry Division Ferrara23rd Infantry Division Ferrara insigniaActive1939–1943Country Kingdom of ItalyBranch Royal Italian ArmyTypeInfantrySizeDivisionGarrison/HQBariEngagementsWorld War IICommandersNotablecommandersGeneral Licurgo ZanniniInsigniaIdentificationsymbol Ferrara Division gorget patchesMilitary unit The 23rd Infantry Division Ferrara (Italian: 23ª Divisione di fanteria Ferrara) was a infantry division of the Royal Italian Army during World War II. The Ferrar...

 

تحديد الأسعار

هل تحديد الأسعار تدمير للحرية؟ (1920) جورج هاورد إيرل، الابن. تحديد الأسعار هو اتفاق بين المشاركين على نفس الجانب في السوق لشراء أو بيع منتج أو خدمة أو سلعة فقط بسعر ثابت، أو الحفاظ على ظروف السوق بحيث يتم الحفاظ على السعر عند مستوى معين عن طريق التحكم في العرض والطلب. قد يكون ا...

 

Ark Valley High Rollers

Roller derby league Ark Valley High RollersMetro areaSalida, COCountryUnited StatesFounded2010TeamsAll Stars (A team)Continental Dividers (B team)Track type(s)FlatVenueChaffee County FairgroundsAffiliationsWFTDAWebsitearkvalleyhighrollers.com Ark Valley High Rollers (AVHR) is a women's flat track roller derby league based in Salida, Colorado. Founded in 2010, the league currently consists of two mixed teams which compete against teams from other leagues. Ark Valley is a member of the Women's ...

Miraikan

Science and technology museum in Odaiba, Tokyo, Japan Miraikan - The National Museum of Emerging Science and InnovationEstablished2001Location2-3-6 Aomi, Koto-ku, Odaiba, Tokyo, JapanCoordinates35°37′08″N 139°46′37″E / 35.619010°N 139.777010°E / 35.619010; 139.777010TypeScience CentreAccreditationAsia Pacific Network of Science & Technology Centres (ASPAC)WebsiteMiraikan The National Museum of Emerging Science and Innovation (日本科学未来館, Nipp...

 

Beethoven Symphonies (Liszt)

Transcriptions for solo piano by Franz Liszt Franz Liszt in 1884 – twenty years after his completion of the symphony transcriptions. Beethoven Symphonies (French: Symphonies de Beethoven), S.464, are a set of nine transcriptions for solo piano by Franz Liszt of Ludwig van Beethoven's symphonies 1–9. They are among the most technically demanding piano music ever written. History By 1837, Liszt appears to have completed the transcriptions of the fifth, sixth and seventh symphonies, of which...

 

Idyll II

Idyll II, also called Φαρμακεύτριαι ('The Sorceresses'), is a poem by the 3rd-century BC Greek poet Theocritus, usually categorised with Idylls XIV and XV as one of his 'urban mimes'.[1] The speaker of the poem, Simaetha, madly in love with Delphis, who has forsaken her, endeavours to subdue him to her by magic, and by invoking the Moon, in her character of Hecate, and of Selene.[2] She tells the tale of the growth of her passion, and vows vengeance if her magic a...

Australian Performing Arts Collection

Australian museum collection Australian Performing Arts CollectionThe APAC collection in storageFormer namePerforming Arts MuseumLocationArts Centre Melbourne, Melbourne, Victoria, AustraliaCoordinates37°49′13″S 144°58′6″E / 37.82028°S 144.96833°E / -37.82028; 144.96833 (Australian Music Vault)Websitewww.artscentremelbourne.com.au/exhibitions-collections/australian-performing-arts-collection-37.820278, 144.968333 The Australian Performing Arts Colle...

 

David LaChapelle

American photographer For the comedian, see Dave Chappelle. David LaChapelleLaChapelle in 2011Born (1963-03-11) March 11, 1963 (age 60)Hartford, Connecticut, U.S.OccupationsPhotographermusic video directorfilm directorartistWebsitelachapellestudio.com David LaChapelle (born March 11, 1963[1]) is an American photographer, music video director and film director. He is best known for his work in fashion, photography, which often references art history and sometimes conveys social me...

 
Kembali kehalaman sebelumnya