Silbervogel
|
Dane podstawowe
|
Państwo
|
III Rzesza
|
Typ
|
bombowiec międzykontynentalny
|
Konstrukcja
|
rakietoplan dolnopłat
|
Załoga
|
1
|
Historia
|
Liczba egz.
|
0
|
Dane techniczne
|
Napęd
|
1 silnik rakietowy
|
Wymiary
|
Rozpiętość
|
15 m
|
Długość
|
27,98 m
|
Masa
|
Własna
|
9979 kg
|
Osiągi
|
Prędkość maks.
|
22 100 km/h
|
Pułap
|
145 km
|
Dane operacyjne
|
Uzbrojenie
|
3629 kg bomb
|
Użytkownicy
|
Niemcy
|
Sänger Amerika Bomber „Silbervogel” – niezrealizowany projekt niemieckiego bombowca międzykontynentalnego Eugena Sängera z lat trzydziestych XX wieku[1].
Projekt
Bombowiec miał być wystrzeliwany z wyrzutni o długości 3 km pod kątem 30° przy pomocy dodatkowego silnika. Po osiągnięciu pułapu 1500 m i prędkości 1850 km/h (514 m/s, Mach 1,4) uruchamiane byłyby główne silniki rakietowe, aż do osiągnięcia prędkości maksymalnej 21 800 km/h (6055 m/s) na pułapie 145 km. Profil lotu zakładał, że po osiągnięciu maksymalnego pułapu Silbervogel będzie opadał aż do natrafienia na niżej położone, gęste warstwy atmosfery, po czym ponownie rozpocznie wznoszenie[2], „odbijając się od atmosfery”. Wykonując ten manewr wielokrotnie, będzie w stanie zrzucić na terytorium USA bombę o masie 4000 kg, a następnie kontynuować lot na zachód i wylądować na terytorium Cesarstwa Japońskiego, które było sprzymierzone z III Rzeszą. Konstrukcja miała płaską dolną część kadłuba i krótkie skrzydła, co zwiększało siłę nośną i doskonałość samolotu przy prędkościach hipersonicznych oraz zmniejszało masę osłony termicznej.
Powojenne analizy wykazały, że w wyniku błędu rachunkowego zaniżono temperatury, jakie miały powstawać podczas wchodzenia pojazdu w atmosferę. Gdyby samolot zbudowano według tego projektu, nie przetrwałby on ponownego wejścia. Problem można by rozwiązać zwiększając osłonę termiczną, ale zmniejszyłby to i tak niewielki ładunek bojowy.
Przypisy
Linki zewnętrzne