1. deild Wysp Owczych (2003)

1. deild 2003

2002 2004
Szczegóły
Państwo	Dania
Terytorium zależne	Wyspy Owcze
Termin	16 maja 2003 – 11 października 2003
Liczba meczów	92
Liczba stadionów	9 (w 9 miejscowościach)
Liczba bramek	283
Zwycięzca	HB Tórshavn
Król strzelców	Hjalgrím Elttør (13)

W roku 2003 na Wyspach Owczych odbyła się 61. edycja 1. deild – pierwszej ligi tego archipelagu. Wzięło w niej udział 10 drużyn, a tytułu mistrzowskiego bronił klub HB Tórshavn, zdobywając go ponownie, po raz siedemnasty w swojej historii.

Podobnie, jak obecnie w 2003 roku w rozgrywkach na archipelagu brało udział dziesięć drużyn. Sytuacja ta zmieniała się w przeszłości – obecna została ustanowiona od sezonu 1988. Od roku 1976 zespoły są relegowane do niższej ligi. W tym roku obowiązywała jeszcze zasada, że jedynie ostatni klub bezwzględnie jest relegowany o poziom rozgrywek niżej – był to tym razem FS Vágar. Klub przedostatni uzyskiwał prawo do rozegrania baraży, z czego skorzystał Skála ÍF pokonując w dwumeczu drugoligowego TB Tvøroyri 8:1 (7:0, 1:1), dzięki czemu pozostał w pierwszej lidze.

Poprzedni mistrz archipelagu, HB Tórshavn, zajął ponownie pierwsze miejsce w tabeli, wicemistrzem, z piątego miejsca został B36 Tórshavn, a trzecie miejsce, z szóstego, trafiło do B68 Toftir. Na czwarte miejsce spadł NSÍ Runavík, z miejsca drugiego, a na piąte, z trzeciego KÍ Klaksvík. Kolejne trzy niezagrożone miejsca zajęły zespoły: EB/Streymur (z dziewiątego), GÍ Gøta (z czwartego) oraz VB Vágur (z siódmego). Skála ÍF z ósmego spadł na dziewiąte, a ostatnie miejsce przypadło dopiero promowanemu FS Vágar.

Królem strzelców został wtedy zawodnik KÍ Klaksvík, Hjalgrím Eltør, który strzelił trzynaście bramek.

Za każde zwycięstwo przyznawano trzy punkty. Zasadę tę wprowadzono w roku 1995.

Za osiągnięcia najlepsze zespoły ligi Wysp Owczych dostały prawo do udziału w europejskich pucharach. HB Tórshavn w I rundzie kwalifikacyjnej Ligi Mistrzów 2004/05 uległ w dwumeczu gruzińskiemu WIT Georgia Tbilisi 5:3 (0:5, 3:0). Bramki dla Farerczyków zdobyli: Eli Thorsteinsson (66'), Rókur av Fløtum Jespersen (69') oraz Símun Eliasen (89'). Kolejne dwa zespoły, B36 Tórshavn i B68 Toftir trafiły do I rundy kwalifikacyjnej Pucharu UEFA 2004/05. Pierwszy z nich przegrał dwumecz z łotewskim Liepājas Metalurgs 2:11 (1:3, 1:8). Bramki dla wyspiarzy zdobyli: Bergur Midjord (pierwszy mecz, 45') oraz Jóhannis Joensen (drugi mecz, 73'). B68 Toftir również trafił na klub łotewski, FK Ventspils, z którym przegrał dwumecz 0:11 (0:3, 0:8). Ostatnim klubem, który dostał się do europejskich rozgrywek był NSÍ Runavík, który zagrał w pierwszej rundzie Pucharu Intertoto 2004, gdzie przegrał dwumecz z duńskim Esbjerg fB 1:7 (1:3, 0:4). Jedyną bramkę dla Farerczyków zdobył Ian Højgaard (85').

W rozgrywkach wzięło udział 10 drużyn. Na miejscu zespołu który odpadł w poprzednim sezonie – TB Tvøroyri wszedł najlepszy klub z 2. deild – FS Vágar.

	Zespoły występujące w 1. deild 2002
	Klub	Miasto	Stadion	Pojemność[1]	Trener
1	B36 Tórshavn	Tórshavn	Gundadalur	5 000	Ion Geolgau
2	B68 Toftir	Toftir	Svangaskarð	7 000	Petur Mohr
3	EB/Streymur	Eiði/Streymnes	Við Margáir	1 000	Piotr Krakowski
4	HB Tórshavn	Tórshavn	Gundadalur	5 000	Frank Skytte
5	GÍ Gøta	Norðragøta	Serpugerði	2 000	Krzysztof Popczyński
6	KÍ Klaksvík	Klaksvík	Djúpumýri	3 000	Jan Joensen
7	NSÍ Runavík	Runavík	Við Løkin	2 000	Jógvan Martin Olsen
8	Skála ÍF	Skáli	Mýruhjalla	1 000	Jóhan Nielsen
9	VB Vágur	Vágur	Vesturi á Eiðinum	3 000	Predrag Zivkovoc[2]
	Zespół, który awansował z 2. deild 2002
10	FS Vágar	Miðvágur	Við Kirkju	?	Albert Ellefsen

W tamtym czasie na Wyspach Owczych rozgrywane były jeszcze po dwa mecze pomiędzy każdą parą drużyn – jeden wyjazdowy i jeden na własnym boisku.

Źródło: FaroeSoccer.com
Objaśnienia:
¹Drużyna gospodarzy jest wymieniona po lewej stronie tabeli.
Kolory: zielony – zwycięstwo gospodarzy, żółty – remis, różowy – zwycięstwo gości.

Lider kolejka po kolejce

8 października 2003	TB Tvøroyri	1:1[3]	Skála ÍF	Sevmýri, Tvøroyri
	Kaj Roest  71'	(0:0)	53' Dusan Jaic	Sędzia: Dagfinn Olsen

11 października 2003	Skála ÍF	7:0[4]	TB Tvøroyri	Mýruhjalla, Skáli
	Jónhard Frederiksberg  16'  18'  58'  83' Alexandur Johansen  26'  90' Hanus Thorleifsson  87'	(3:0)		Sędzia: Birgir Sondum

Obie drużyny pozostały w swoich ligach.

Królem strzelców turnieju został zawodnik drużyny KÍ Klaksvík Hjalgrím Elttør, który strzelił 13 bramek.

Miejsce	Kraj	Zawodnik	Klub	Bramki
1		Hjalgrím Elttør	KÍ Klaksvík	13
2		Andrew av Fløtum	HB Tórshavn	10
3		Sorin Anghel	EB/Streymur	9
3		Heðin á Lakjuni	B36 Tórshavn	9
3		John Petersen	B36 Tórshavn	9
6		Tór-Ingar Akselsen	HB Tórshavn	7
6		Jákup á Borg	B36 Tórshavn	7
6		Rógvi Jacobsen	HB Tórshavn	7
6		Birgir Jørgensen	VB Vágur	7
6		Clayton Nascimento	FS Vágar	7
6		Helgi Petersen	NSÍ Runavík	7
12		Súni Fríði Barbá	B68 Toftir	6
12		Bartal Eliasen	GÍ Gøta	6
12		Birgir Joensen	FS Vágar	6
12		Milan Kuljić	VB Vágur	6
12		Sonni Petersen	NSÍ Runavík	6
		...

Kraj	Sędzia	Mecze
	Oddmar Andreasen	10
	Páll Augustinussen	9
	Jens Petur Brattalíð	3
	Lassin Isaksen	11
	Sune Johansen	9
	Niklas á Líðarenda	11
	Dagfinn Olsen	12
	Eiler Rasmussen	9
	Petur Skarðenni	9
	Birgir Sondum	9

• Podczas 18 kolejek 1. deild 2003 (92 mecze – 90 + 2 baraże) piłkarze zdobyli 283 bramek (średnio: 15,72/kolejkę, 3,08/mecz).
  • W tym 9 samobójczych (ok. 3,2% wszystkich strzelonych).
• Najwięcej goli padło w meczach drużyny FS Vágar – 70 (ok. 3,9/mecz).
• Najmniej goli padło w meczach drużyny VB Vágur – 46 (ok. 2,6/mecz).
• Pierwszy gol samobójczy padł w meczu 1. kolejki, 16 maja 2003, podczas meczu EB/Streymur-B68 Toftir. Autorem tej bramki był gracz gospodarzy, Egil á Bø.
• Najwięcej goli samobójczych strzelili gracze EB/Streymur oraz GÍ Gøta (po 2). Prócz nich bramki samobójcze zdobywali też zawodnicy: B36 Tórshavn, B68 Toftir, FS Vágar, NSÍ Runavík oraz Skála ÍF.
• Najwyższa liczba goli (8) padła w spotkaniach:
  • B36 Tórshavn – KÍ Klaksvík 7:1 (6. kolejka, 22 czerwca 2003) oraz
  • GÍ Gøta – EB/Streymur 4:4 (16. kolejka, 21 września 2003).
• Najmniejsza liczba goli (0) padła w czterech spotkaniach (ok. 4,3% wszystkich spotkań).
• Mecze, które zakończyły się największą różnicą bramek to:
  • KÍ Klaksvík – Skála ÍF 7:0 (15. kolejka, 14 września 2003),
  • Skála ÍF – TB Tvøroyri 7:0 (mecz barażowy, 11 października 2003).

Były to też najwyższe zwycięstwo na własnym stadionie.

• Najwyższym zwycięstwem na wyjeździe było spotkanie 13. kolejki (24 sierpnia 2003) GÍ Gøta – HB Tórshavn, zakończone rezultatem 0:4.
• Pierwszego gola z rzutu karnego zdobył Súni Olsen w 22. minucie spotkania 2. kolejki (25 maja 2003), w meczu FS Vágar – GÍ Gøta (1:2).
• Pierwszą czerwoną kartkę dostał zawodnik VB Vágur w 32. minucie meczu 1. kolejki (16 maja 2003), w spotkaniu VB Vágur – B36 Tórshavn (0:0).

• Marni Mortensen: FaroeSoccer.com. [dostęp 2010-05-03]. (far.).