Rozwiązano 23 pułk czołgów średnich ze Słubic, a pozostałe pułki ogólnowojskowe przekształcono w pułki zmechanizowane (zunifikowane). Dywizja przyjęła nazwę 5 Dywizja Zmechanizowana.
Z 4 Dywizji Zmechanizowanej przejęto 22 pułk artylerii[3], 24 dywizjon rakiet taktycznych, 97 dywizjon artylerii przeciwpancernej i 5 batalion saperów. W zamian za to przekazano jednostki garnizonu kostrzyńskiego.
11 października 1996 roku w ramach kontroli stopnia realizacji przedsięwzięć organizacyjnych związanych z powstaniem i funkcjonowaniem MSS (Miejsce Składowania Sprzętu) gościł w Gubinie dowódca ŚOW gen. dyw. Janusz Ornatowski, któremu towarzyszył pełniący obowiązki dowódcy 5 KDZ płk Lech Kamiński[4].
24 września 1998 roku przebywał z wizytą w mieście ostatni prezydent RP na uchodźstwie Ryszard Kaczorowski. Gościa podjął ostatni dowódca 5 KDZ płk Lech Kamiński. Odbyło się spotkanie z kadrą sztabu dywizji podczas którego prezydent interesował się losami żołnierzy po rozwiązaniu dywizji[5].
30 grudnia 1998 roku płk Lech Kamiński złożył meldunek zastępcy dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego gen. Aleksandrowi Topczakowi o rozwiązaniu 5 Kresowej Dywizji Zmechanizowanej im. Króla Bolesława Chrobrego[6].
W 1998 w wyniku zmniejszania liczebności wojsk III RP dywizję rozformowano, a na bazie oddziałów stacjonujących w Gubinie sformowano 5 Kresową Brygadę Zmechanizowaną. Brygada funkcjonowała do 2001 r.
Tradycje
15 września 1993 dywizja przyjęła dziedzictwo tradycji Dywizji Wojska Polskiego oznaczonych cyfrą "5", nadano jej nazwę wyróżniającą "Kresowa" i imię Króla Bolesława Chrobrego. Z tej okazji przed budynkiem sztabu odsłonięto tablicę pamiątkową poświęconą pamięci żołnierzy wszystkich piątych dywizji piechoty WP[7]. Gościem honorowym na uroczystości była żona gen. Andersa - Irena Anders, zaś replikę sztandaru 5 Kresowej Dywizji Piechoty przekazał dowódcy 5 DZ ppłk Walter Szczepański, prezes Związku Żołnierzy 5 Kresowej Dywizji Piechoty[8]. Symbolem dywizji został szarżujący żubr. Nowe tradycje przyjęły również podporządkowane 5 KDZ oddziały: 5 pułk artylerii przeciwlotniczej w Gubinie, 13 pułk zmechanizowany w Kożuchowie i 5 pułk artylerii w Sulechowie[7].
Odznakę wykonano w kształcie krzyża kawalerskiego ze srebrnymi krawędziami i z kulkami na końcach ramion. Na ramionach pokrytych granatową emalią napis 5 KDZ. Między ramionami krzyża oksydowane orły Księstwa Krośnieńskiego mające na piersi półksiężyc i krzyż. W centrum odznaki tarcza herbowa o czarnym obramowaniu, wypełniona żółtą emalią, na którą nałożono sylwetkę żubra w kolorze brązowym.
Odznaka o wymiarach 42x42 mm, zaprojektował Zbigniew Góralewicz, Zbigniew Matuszczyk i Jeremiasz Sliwiec. Wykonana w pracowni grawerskiej Andrzeja Panasiuka w Warszawie. Pierwsze odznaki wręczono 15 września 1993.
↑60 kompania przeciwchemiczna w Gubinie, funkcjonująca w oparciu o etat wojenno-pokojowy Nr 30/331/0 wraz z wykazem dodatkowym Nr 2 (numer poczty polowej P-7068), została rozformowana i skreślona z zaopatrzenia gospodarczego 59 bł w terminie do 31 marca 1995 na podstawie zarządzenia szefa Sztabu Generalnego WP Nr 055/Org. z 1 sierpnia 1994 i zarządzenia zastępcy dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowej – szefa sztabu Nr Pf 85/Org. z 5 września 1994 w sprawie reoganizacji batalionów rozpoznawczych 4, 5 oraz 11 DKPanc.[9]