|
| Data i miejsce urodzenia
|
11 kwietnia 1962
Schwyz
|
| Klub
|
SC Schwyz
|
| Wzrost
|
181 cm
|
| Pierwsze punkty w PŚ
|
17.01 1981, Kitzbühel (8. miejsce – zjazd)
|
| Pierwsze podium w PŚ
|
6.03 1981, Aspen
(3. miejsce – zjazd)
|
| Dorobek medalowy
|
|
|
|
|
Franz Heinzer (ur. 11 kwietnia 1962 w Schwyz) – szwajcarski narciarz alpejski, mistrz świata.
Kariera
W zawodach Pucharu Świata pierwsze punkty wywalczył 17 stycznia 1981 roku w Kitzbühel, gdzie zajął ósme miejsce w zjeździe. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 6 marca 1981 roku w Aspen, kończąc rywalizację w tej konkurencji na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Austriak Harti Weirather i Kanadyjczyk Steve Podborski. Łącznie 45 razy zajmował miejsca na podium zawodów PŚ, odnosząc przy tym 17 zwycięstw: 19 grudnia 1982 roku w Val Gardena i 10 grudnia 1983 roku w Val d’Isère był najlepszy w kombinacji, a 9 grudnia 1983 roku w Val d’Isère, 22 lutego 1986 roku w Åre, 4 stycznia 1987 roku w Laax, 11 marca 1988 roku w Beaver Creek, 14 grudnia 1990 roku w Val Gardena, 12 stycznia 1991 roku w Kitzbühel, 8 marca 1991 roku w Aspen, 16 marca 1991 roku w Lake Louise, 14 grudnia 1991 roku w Val Gardena, 17 i 18 stycznia 1992 roku w Kitzbühel, 25 stycznia 1992 roku w Wengen, 10 stycznia 1993 roku w Garmisch-Partenkirchen, 16 stycznia w St. Anton am Arlberg i 23 stycznia 1993 roku w Veysonnaz triumfował w zjeździe.
Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1992/1993, kiedy zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej, ulegając tylko Marcowi Girardellemu z Luksemburga i Kjetilowi André Aamodtowi z Norwegii. Był też wtedy najlepszy w klasyfikacji zjazdu i trzeci w klasyfikacji supergiganta. W klasyfikacji zjazdu zdobył też Małe Kryształowe Kule w sezonach 1990/1991 i 1991/1992, a w sezonach 1986/1987 i 1987/1988 był trzeci. Ponadto w sezonie 1990/1991 zwyciężył w klasyfikacji supergiganta, a w sezonie 1984/1985 był drugi w klasyfikacji kombinacji.
W 1982 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Schladming, gdzie zajął czwarte miejsce w zjeździe. Walkę o brązowy medal przegrał tam z Austriakiem Erwinem Reschem o 0,23 sekundy. Wynik ten powtórzył na mistrzostwach świata w Bormio w 1985 roku i mistrzostwach świata w Crans-Montana dwa lata później, gdzie w walce o podium lepsi okazali się odpowiednio Doug Lewis z USA (o 0,63 s) i kolejny Szwajcar, Karl Alpiger (o 0,14 s). Następnie w swoim jedynym starcie podczas mistrzostw świata w Vail w 1989 roku wywalczył 11. miejsce w supergigancie. Największy sukces osiągnął na mistrzostwach świata w Saalbach dwa lata później, gdzie zwyciężył w zjeździe. Wyprzedził tam Włocha Petera Runggaldiera i swego rodaka, Daniela Mahrera. Był też dziesiąty w tej samej konkurencji na rozgrywanych w 1993 roku mistrzostwach świata w Morioce.
Na igrzyskach olimpijskich w Calgary w 1988 roku zajął 15. miejsce w supergigancie i 17. miejsce w zjeździe. Najlepszy wynik olimpijski osiągnął podczas igrzysk w Albertville w 1992 roku, kończąc bieg zjazdowy na szóstej pozycji. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Lillehammer dwa lata później, jednak nie ukończył rywalizacji w zjeździe.
W 1994 roku zakończył karierę.
Osiągnięcia
| Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwycięzca
|
| 4.
|
6 lutego
|
1982
|
 Schladming
|
Zjazd
|
1:55,10
|
+0,86
|
Harti Weirather
|
| 4.
|
3 lutego
|
1985
|
 Bormio
|
Zjazd
|
2:06,68
|
+0,77
|
 Pirmin Zurbriggen
|
| 4.
|
31 stycznia
|
1987
|
Crans-Montana
|
Zjazd
|
2:07,80
|
+0,54
|
Peter Müller
|
| 11.
|
8 lutego
|
1989
|
 Vail
|
Supergigant
|
1:38,81
|
+1,40
|
Martin Hangl
|
| 10.
|
23 stycznia
|
1991
|
Saalbach
|
Supergigant
|
1:26,73
|
+2,69
|
Stephan Eberharter
|
1.
|
27 stycznia
|
1991
|
Saalbach
|
Zjazd
|
1:54,91
|
-
|
-
|
| 10.
|
11 lutego
|
1993
|
 Morioka
|
Zjazd
|
1:32,06
|
+1,45
|
Urs Lehmann
|
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w zawodach
- Val Gardena – 19 grudnia 1982 (kombinacja)
Val d’Isère – 9 grudnia 1983 (zjazd)- Val d’Isère – 10 grudnia 1983 (kombinacja)
Åre – 22 lutego 1986 (zjazd)- Laax – 4 stycznia 1987 (zjazd)
- Beaver Creek – 11 marca 1988 (zjazd)
- Val Gardena – 14 grudnia 1990 (zjazd)
- Kitzbühel – 12 stycznia 1991 (zjazd)
- Aspen – 8 marca 1991 (zjazd)
Lake Louise – 16 marca 1991 (zjazd)- Val Gardena – 14 grudnia 1991 (zjazd)
- Kitzbühel – 17 stycznia 1992 (zjazd)
- Kitzbühel – 18 stycznia 1992 (zjazd)
- Wengen – 25 stycznia 1992 (zjazd)
Garmisch-Partenkirchen – 10 stycznia 1993 (zjazd)- St. Anton am Arlberg – 16 stycznia 1993 (zjazd)
- Veysonnaz – 23 stycznia 1993 (zjazd)
- 17 zwycięstw (15 zjazdów i 2 kombinacje)
Pozostałe miejsca na podium
- Aspen – 6 marca 1981 (zjazd) – 3. miejsce
- Kitzbühel – 11 stycznia 1985 (zjazd) – 2. miejsce
- Puy-Saint-Vincent/ Kitzbühel – 11 stycznia 1985 (kombinacja) – 2. miejsce
- Kitzbühel – 13 stycznia 1985 (kombinacja) – 2. miejsce
- Wengen – 19 stycznia 1985 (zjazd) – 2. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 27 stycznia 1985 (kombinacja) – 3. miejsce
Las Leñas – 15 sierpnia 1986 (zjazd) – 3. miejsce- Las Leñas – 16 sierpnia 1986 (zjazd) – 3. miejsce
- Wengen – 17 stycznia 1987 (zjazd) – 3. miejsce
- Calgary – 14 marca 1987 (zjazd) – 2. miejsce
- Leukerbad – 24 stycznia 1988 (zjazd) – 2. miejsce
- Schladming – 29 stycznia 1988 (zjazd) – 2. miejsce
- Åre – 20 marca 1988 (zjazd) – 3. miejsce
- Val Gardena – 16 grudnia 1989 (zjazd) – 2. miejsce
- Val d’Isère – 29 stycznia 1990 (zjazd) – 3. miejsce
- Cortina d’Ampezzo – 4 lutego 1990 (zjazd) – 2. miejsce
- Åre – 15 marca 1990 (zjazd) – 2. miejsce
- Valloire – 2 grudnia 1990 (supergigant) – 2. miejsce
- Val d’Isère – 8 grudnia 1990 (zjazd) – 2. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 6 stycznia 1991 (supergigant) – 2. miejsce
- Lake Louise – 15 marca 1991 (zjazd) – 2. miejsce
- Val d’Isère – 7 grudnia 1991 (zjazd) – 3. miejsce
- Megève – 1 grudnia 1992 (supergigant) – 3. miejsce
- Val d’Isère – 5 grudnia 1992 (supergigant) – 2. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 11 stycznia 1993 (zjazd) – 3. miejsce
- Whistler – 27 lutego 1993 (zjazd) – 3. miejsce
- Whistler – 28 lutego 1993 (supergigant) – 2. miejsce
- Åre – 26 marca 1993 (supergigant) – 3. miejsce
Linki zewnętrzne
Identyfikatory zewnętrzne:
