Data i miejsce urodzenia
|
15 września 1967 Oberstdorf
|
Klub
|
SK Stillachtal
|
Wzrost
|
178 cm
|
Pierwsze punkty w PŚ
|
8.03 1987, Aspen (14. miejsce – super G)
|
Pierwsze podium w PŚ
|
11 stycznia 1992, Ga-Pa (3. miejsce – zjazd)
|
Dorobek medalowy
|
|
Hansjörg Tauscher (ur. 15 września 1967 w Oberstdorfie) – niemiecki narciarz alpejski, mistrz świata.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się w 1985 roku, startując na mistrzostwach świata juniorów w Jasnej. Zdobył tam srebrny medal w zjeździe, a w gigancie zajął 21. miejsce.
Pierwsze punkty w zawodach w zawodach Pucharu Świata zdobył 8 marca 1987 roku w Aspen, zajmując 14. miejsce w supergigancie. Na podium zawodów tego cyklu jedyny raz stanął 11 stycznia 1992 roku w Garmisch-Partenkirchen, gdzie rywalizację w zjeździe zakończył na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie jego rodak Markus Wasmeier i Austriak Patrick Ortlieb. Poza tym najwyższe lokaty zajął dzień później w supergigancie i 6 stycznia 1989 roku w Laax w zjeździe, w obu przypadkach zajmując piątą pozycję. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1988/1989, kiedy to zajął 28. miejsce w klasyfikacji generalnej.
W 1989 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Vail, gdzie zwyciężył w zjeździe, pokonując dwóch reprezentantów Szwajcarii: Petera Müllera i Karla Alpigera. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Saalbach zajął jedenaste miejsce w kombinacji i piętnaste w supergigancie. W swoim jedynym starcie podczas mistrzostw świata w Morioce w 1993 roku zajął 33. miejsce w zjeździe. W 1988 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Calgary, gdzie był dwudziesty w tej samej konkurencji. Najlepszy wynik olimpijski osiągnął podczas igrzysk w Albertville w 1992 roku, gdzie zjazd ukończył na siódmej pozycji. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Lillehammer, zajmując 21. miejsce w supergigancie i 25. miejsce w zjeździe.
Na przełomie lat 1994/1995 zakończył karierę.
Mieszka wraz z partnerką i dwójką dzieci w Oberstdorfie. Pracuje jako policjant[1].
Osiągnięcia
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwycięzca
|
20.
|
15 lutego
|
1988
|
Calgary
|
Zjazd
|
1:59,63
|
+4,68
|
Pirmin Zurbriggen
|
7.
|
9 lutego
|
1992
|
Albertville
|
Zjazd
|
1:50,37
|
+1,12
|
Patrick Ortlieb
|
21.
|
16 lutego
|
1992
|
Albertville
|
Supergigant
|
1:13,04
|
+2,94
|
Kjetil André Aamodt
|
25.
|
13 lutego
|
1994
|
Lillehammer
|
Zjazd
|
1:45,75
|
+1,55
|
Tommy Moe
|
21.
|
17 lutego
|
1994
|
Lillehammer
|
Supergigant
|
1:32,53
|
+2,18
|
Markus Wasmeier
|
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwycięzca
|
1.
|
6 lutego
|
1989
|
Vail
|
Zjazd
|
2:10,39
|
-
|
-
|
28.[2]
|
8 lutego
|
1989
|
Vail
|
Supergigant
|
1:38,81
|
+2,50
|
Martin Hangl
|
21.[3]
|
27 stycznia
|
1991
|
Saalbach
|
Zjazd
|
1:54,91
|
+2,55
|
Franz Heinzer
|
15.
|
23 stycznia
|
1991
|
Saalbach
|
Supergigant
|
1:26,73
|
+3,15
|
Stephan Eberharter
|
11.
|
30 stycznia
|
1991
|
Saalbach
|
Kombinacja
|
16,28 pkt
|
+55,80 pkt
|
Stephan Eberharter
|
33.
|
11 lutego
|
1993
|
Morioka
|
Zjazd
|
1:32,06
|
+0,60
|
Urs Lehmann
|
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium
- Garmisch-Partenkirchen – 11 stycznia 1992 (zjazd) – 3. miejsce
Przypisy
Linki zewnętrzne