Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Hal Newhouser

Hal Newhouser
Ilustracja
miotacz
Pełne imię i nazwisko

Harold Newhouser

Data i miejsce urodzenia

20 maja 1921
Detroit

Data i miejsce śmierci

10 listopada 1998
Detroit

Odbijał

lewą

Rzucał

lewą

Debiut

29 września 1939

Ostatni występ

3 maja 1955

Statystyki
Win–loss record

207–150

ERA

3,06

Strikeouty

1796

Kariera klubowa
Lata Kluby
1939–1953 Detroit Tigers
1954–1955 Cleveland Indians
Baseball Hall of Fame
Rok wprowadzenia

1992

Metoda elekcji

Veterans Committee

Harold Newhouser (ur. 20 maja 1921, zm. 10 listopada 1998) – amerykański baseballista, który występował na pozycji miotacza przez 17 sezonów w Major League Baseball.

Życiorys

W lecie 1938 roku w wieku 17 lat podpisał kontrakt z Detroit Tigers, który zaoferował mu 500 dolarów[1]. W sezonie 1939 rozegrał 34 mecze w zespołach niższych lig i zadebiutował w MLB w meczu przeciwko Cleveland Indians[2][3][4]. Rok później w World Series, w których Tigers ulegli Cincinnati Reds, nie zagrał w żadnym meczu[1]. W 1942 po raz pierwszy w karierze wystąpił w Meczu Gwiazd[3].

W sezonie 1944 zaliczył najwięcej w lidze zwycięstw (29), zwyciężył w klasyfikacji strikeouts (187) i został wybrany MVP American League[1][3]. W 1945 był najlepszy w klasyfikacji ERA ze wskaźnikiem 1,81, rozegrał najwięcej pełnych meczów (29) i najwięcej inningów (313⅓) i po raz drugi z rzędu zwyciężył w klasyfikacji strikeoutów (212), ponadto wybrano go ponownie najbardziej wartościowym zawodnikiem[1][3]. Jest do dziś jedynym miotaczem w historii Major League, który zdobył tę nagrodę dwa razy z rzędu[5]. W World Series 1945 roku rozegrał 3 mecze (2–1 W–L, 6,10 ERA, 22 SO, 2 CG), a Tigers pokonali Chicago Cubs w siedmiu meczach[6].

W sezonie 1946 mając ponownie najlepszy ERA (1,94) i najwięcej zwycięstw (26) w American League, zajął drugie miejsce w głosowaniu do nagrody MVP za Tedem Williamsem z Boston Red Sox[3][7]. W kwietniu 1954 przeszedł do Cleveland Indians jako wolny agent, zaś rok później 3 maja 1955, wystąpił po raz ostatni[8].

Po zakończeniu kariery był między innymi skautem w Baltimore Orioles, Cleveland Indians, Detroit Tigers i Houston Astros[1]. W 1992 został wybrany do Galerii Sław Baseballu[9]. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych miał rozedmę płuc i kłopoty z sercem[1]. Zmarł 10 listopada 1998 roku w wieku 77 lat[1].

Nagrody i wyróżnienia

Nagroda/wyróżnienie Lata Źródło
2× MVP American League 1944, 1945 [1]
7× All-Star 1942, 1943, 1944, 1945, 1946, 1947, 1948 [3]
Zwycięzca w World Series 1945 [6]
Triple Crown 1945 [10]
Baseball Hall of Fame od 1992 [9]
# 16 zastrzeżony przez Tigers 1997 [5]

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h Hal Newhouser Biography. jockbio.com. [dostęp 2012-11-03]. (ang.).
  2. ↑ Hal Newhouser Minor Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-03]. (ang.).
  3. ↑ a b c d e f Hal Newhouser Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-03]. (ang.).
  4. ↑ Indians - Tigers Box Score. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-03]. (ang.).
  5. ↑ a b Tigers Retired Numbers. tigers.com. [dostęp 2012-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 października 2013)]. (ang.).
  6. ↑ a b 1945 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-03]. (ang.).
  7. ↑ 1946 AL MVP Voting. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-03]. (ang.).
  8. ↑ Hal Newhouser Transactions. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-03]. (ang.).
  9. ↑ a b Newhouser, Hal. baseballhall.org. [dostęp 2012-11-03]. (ang.).
  10. ↑ Detroit Tigers Compendium. baseballevolution.com. [dostęp 2012-11-03]. (ang.).
Członkowie Baseball Hall of Fame
Miotacze
Łapacze
Pierwszobazowi
Drugobazowi
Trzeciobazowi
Łącznicy
Zapolowi
Designated hitters
Menadżerowie
Działacze
Pionierzy
Sędziowie
MVP American League
Kembali kehalaman sebelumnya