24 marca 1921 roku Minister Spraw Wojskowych, generał porucznik Kazimierz Sosnkowski mianował majora piechoty Tadeusza Machalskiego[2] z Oddziału III Naukowo-Szkolnego Sztabu Ministerstwa Spraw Wojskowych dowódcą Korpusu Kadetów Nr 3 w Wielkopolsce i powierzył mu jego organizację. Po zorganizowaniu korpusu miał on przejść do miejsca przeznaczenia, które nie zostało określone[3]. W październiku 1921 roku major Machalski został dowódcą Korpusu Kadetów Nr 1 we Lwowie[4].
Z dniem 1 września 1925 roku generał dywizji Stefan Majewski, w zastępstwie Ministra Spraw Wojskowych „powołał do życia Korpus Kadetów Nr 3 w Rawiczu, tymczasowo w składzie pierwszej klasy (IV gimnazjum) o trzech oddziałach z tym, że w każdym następnym roku będzie otwierana jedna następna klasa, aż do pełnego etatu Korpusu Kadetów o pięciu trzech-oddziałowych klasach”[5]. W 1926 roku w korpusie uczyło się 116 kadetów[6]. W tym roku funkcjonowały klasy o profilu kształcenia matematyczno-przyrodniczego i języka polskiego[6].
Prace nad jego założeniem prowadziły Ministerstwo Spraw Wojskowych wspólnie z Ministerstwem Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Był to trzeci korpus kadetów, obok Korpusu Kadetów nr 1 we Lwowie (KK-1) i Korpusu Kadetów nr 2 w Modlinie (KK-2). Podczas prac organizacyjnych rozważano trzy inne lokalizacje korpusu (w Poznaniu, Szamotułach lub Bydgoszczy), ostatecznie lokując go w Rawiczu. Zgodnie ze statutem z 1922 zatwierdzonym przez Ministra Spraw Wojskowych Kazimierza Sosnkowskiego, korpus posiadał uprawnienia ogólnokształcącej państwowej szkoły średniej. Szkoła została umieszczony w tzw. Koszarach Białych w Rawiczu[6].
Organizacja
W korpusie kompanie stanowiły roczniki, a plutony równoległe klasy.
1 kompania / 1 rok nauki – wyszkolenie strzeleckie, musztra, służba wewnętrzna, nauka o broni, umiejętność strzelania z broni małokalibrowej;
2 kompania / 2 rok nauki – wyszkolenie strzeleckie, wyszkolenie bojowe, musztra, służba wewnętrzna, nauka o broni, walka na bagnety i z użyciem granatu;
3 kompania / 3 rok nauki – wyszkolenie strzeleckie, wyszkolenie bojowe, terenoznawstwo, służba wewnętrzna, nauka o broni, nauka o gazach bojowych, walka na bagnety i z użyciem granatu;
4 kompania / 4 rok nauki – wyszkolenie strzeleckie, wyszkolenie bojowe, terenoznawstwo, wyszkolenie pionierskie, wyszkolenie w zakresie łączności, nauka o broni;
5 kompania / 5 rok nauki – podsumowanie zdobytej wiedzy.
Podczas Jubileuszowego Zjazdu Kadetów 29 maja 1983 w Kościele św. Andrzeja Boboli w Londynie została odsłonięta tablica upamiętniająca trzy korpusy kadeckie II Rzeczypospolitej[16].
Uwagi
↑Ppłk piech. Konstanty Witold Czachowski (ur. 11 marca 1885 roku) był odznaczony m.in. Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, Krzyżem Niepodległości (13 kwietnia 1931 roku), Krzyżem Walecznych (czterokrotnie) i łotewskim Medalem 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej[7]. W marcu 1925 roku został przydzielony z 85 pp do Departamentu X Ministerstwa Spraw Wojskowych na stanowisko referenta[8]. 28 maja 1927 roku minister spraw wewnętrznych mianował go starostą w Kamieniu Koszyrskim[9]. W lipcu 1928 roku został przeniesiony służbowo z dyspozycji Ministerstwa Spraw Wewnętrznych do Korpusu Kadetów Nr 3 w Rawiczu na stanowisko komendanta. 23 stycznia 1929 roku został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1929 roku i 4. lokatą w korpusie oficerów piechoty[10]. We wrześniu 1930 roku został przeniesiony do dyspozycji szefa Samodzielnego Wydziału Wojskowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Z dniem 31 października 1931 roku został przeniesiony w stan spoczynku[11]. Był starostą powiatowym w Łunińcu, Nieświeżu i Gorlicach.
↑Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[15].
↑kpt. adm. (piech.) Aleksander Józef Zasoński pełnił jednocześnie funkcję wykładowcy wychowania fizycznego.
↑Major piechoty Tadeusz Adam Machalski, ur. 16 października 1881 roku. Jego oddziałem macierzystym był 16 Pułk Piechoty. Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 66, 750.
↑Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 15 z 16 kwietnia 1921 roku, poz. 539.
↑Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 38 z 8 października 1921 roku, s. 1437.
↑Dziennik Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 25 z 25 lipca 1925 roku, poz. 268.
Księga pamiątkowa z okazji 65-tej rocznicy powstania Szkoły i 30-tej Związku, Londyn 1983.
Witold Lisowski: Polskie korpusy kadetów 1765–1956. Z dziejów wychowania. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06845-3.
Stasik A., Major Jan Kamiński – życie i działalność, Toruń 1997
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
