Kwas chlorozłotowy
|
|
|
| Nazewnictwo
|
|
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
kwas tetrachlorozłotowy(III)
|
| Inne nazwy i oznaczenia
|
| kwas chlorozłotowy, złota trójchlorek - chlorowodorek
|
|
| Ogólne informacje
|
| Wzór sumaryczny
|
HAuCl4
|
| Inne wzory
|
HCl·AuCl3
|
| Masa molowa
|
340 g/mol
|
| Wygląd
|
jasnopomarańczowa ciecz, bez zapachu lub o słabym zapachu chlorowodoru
|
| Identyfikacja
|
| Numer CAS
|
16903-35-8
|
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
|
Kwas tetrachlorozłotowy(III) (kwas chlorozłotowy), HAuCl4 (AuCl3·HCl) – związek nieorganiczny z grupy kwasów. Występuje jako odmiana bezwodna (HAuCl4) oraz tetrahydrat.
Właściwości
Kwas chlorozłotowy jest ciałem stałym (tetrahydrat) lub cieczą (odmiana bezwodna) o barwie żółtej i słabym zapachu kwasu solnego. Jest substancją rozpuszczalną w wodzie. Ponadto tetrahydrat jest rozpuszczalny w eterze i etanolu. Wykazuje silnie kwasowy odczyn roztworu.
Jest substancją światłoczułą i higroskopijną.
Otrzymywanie
Kwas chlorozłotowy można otrzymać w wyniku działania wody królewskiej na złoto.
Zastosowanie
Jest stosowany jako elektrolit do złocenia oraz elektrolitycznej rafinacji złota.
Zagrożenia
Przy kontakcie substancji ze skórą lub oczami występują poparzenia.
Spożycie substancji powoduje podrażnienie błon śluzowych ust, gardła, przełyku i żołądka oraz nudności, wymioty i bóle brzucha.
Wdychanie jego par powoduje podrażnienie dróg oddechowych.
Pierwsza pomoc
Przy kontakcie substancji ze skórą i oczami należy przepłukać je dużą ilością wody. Ponadto w przypadku skażenia skóry należy zastosować także glikol polietylenowy.
W przypadku spożycia należy podać choremu dużą ilość wody. Nie należy powodować wymiotów (ryzyko perforacji) ani próbować zobojętniać substancji.
Należy też skontaktować się z lekarzem.
Działanie na organizmy wodne
Kwas chlorozłotowy jest szkodliwy dla organizmów wodnych.
Bibliografia
