Paula Kania-Choduń
|
Państwo
|
Polska
|
Data i miejsce urodzenia
|
6 listopada 1992 Sosnowiec
|
Wzrost
|
168 cm
|
Gra
|
praworęczna, oburęczny backhand
|
Status profesjonalny
|
2008
|
Zakończenie kariery
|
2022
|
Trener
|
Hubert Choudury
|
Gra pojedyncza
|
Wygrane turnieje
|
0 WTA, 5 ITF
|
Najwyżej w rankingu
|
128 (15 czerwca 2015)
|
Australian Open
|
2Q (2014, 2016)
|
Roland Garros
|
2R (2015)
|
Wimbledon
|
1R (2014, 2016)
|
US Open
|
1R (2014)
|
Gra podwójna
|
Wygrane turnieje
|
1 WTA, 14 ITF
|
Najwyżej w rankingu
|
58 (2 maja 2016)
|
Australian Open
|
1R (2016)
|
Roland Garros
|
3R (2015)
|
Wimbledon
|
1R (2015, 2017)
|
US Open
|
2R (2014, 2016)
|
|
Paula Kania-Choduń (ur. 6 listopada 1992 w Sosnowcu) – była polska tenisistka, reprezentantka kraju w Pucharze Billie Jean King. Mistrzyni Polski w grze pojedynczej, podwójnej i mieszanej, a także drużynowa mistrzyni Polski. Zwyciężczyni jednego turnieju WTA w grze podwójnej[1][2][3].
Kariera tenisowa
Zaczęła grać w tenisa w wieku siedmiu lat. Pierwszy kontakt z profesjonalnym tenisem miał miejsce w maju 2007 roku, w kwalifikacjach do turnieju ITF w Warszawie. Debiut nie był udany i tenisistka po przegraniu pierwszego meczu z Kim Grajdek odpadła z kwalifikacji. W sierpniu tego samego roku otrzymała dziką kartę do turnieju głównego w Gdyni, ale zarówno w singlu, jak i w deblu odpadła po pierwszej rundzie. We wrześniu zagrała w Kędzierzynie-Koźlu i o ile w singlu odpadła już w pierwszej rundzie, to w deblu (w parze z Weroniką Domagałą) dotarła do półfinału. Pierwszy wygrany mecz singlowy zaliczyła w lipcu 2008 roku, na turnieju w Toruniu, gdzie pokonała w pierwszej rundzie Verdianę Verardi. W maju 2009 roku dotarła do półfinału gry singlowej w Warszawie, pokonując między innymi Sarah Gronert.
W 2010 roku odniosła pierwsze znaczące sukcesy. Na początku lipca wywalczyła złoty medal w tenisowych mistrzostwach Polski, pokonując w finale Aleksandrę Rosolską[4]. Potem, w parze z Weroniką Domagałą, wygrała turniej deblowy w Pieszczanach, a we wrześniu zwyciężyła w singlu, na turnieju w Gliwicach. Rok 2011 przyniósł jej kolejne sukcesy w postaci jednego wygranego turnieju w grze pojedynczej i dwóch w grze podwójnej rangi ITF.
W maju 2010 roku po raz pierwszy wystąpiła na turnieju WTA Tour. Miało to miejsce w Warszawie, gdzie z dziką kartą w parze z Magdą Linette zagrała w pierwszej rundzie turnieju głównego. We wrześniu 2012 roku wystąpiła w kwalifikacjach gry pojedynczej do turnieju Tashkent Open, ale przegrała w pierwszej rundzie z Jekatieriną Byczkową. Sukcesem natomiast okazał się jej udział w turnieju gry podwójnej. Wystąpiła w nim z Paliną Piechawą, z którą w finale pokonały parę Anna Czakwetadze/Wiesna Dołonc. Było to pierwsze zwycięstwo tenisistki w rozgrywkach cyklu WTA Tour.
W 2013 roku, razem z zespołem Carbo Koks Górnik Bytom, zdobyła tytuł drużynowej mistrzyni Polski[5].
W 2014 roku razem z Oksaną Kalasznikową zanotowała finał zawodów WTA International Series w Stambule. W meczu mistrzowskim para przegrała z Misaki Doi i Eliną Switoliną wynikiem 4:6, 0:6.
W 2015 roku, razem z zespołem Carbo Koks Górnik Bytom, ponownie zdobyła tytuł drużynowej mistrzyni Polski.
Finały turniejów WTA
Gra podwójna 6 (1-5)
Wygrane turnieje rangi ITF
turnieje z pulą nagród 100 000 $
|
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $
|
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $
|
turnieje z pulą nagród 25 000 $
|
turnieje z pulą nagród 15 000 $
|
turnieje z pulą nagród 10 000 $
|
Wygrane turnieje singlowe (5)
Wygrane turnieje deblowe (14)
|
Data
|
Turniej
|
Naw.
|
Partnerka
|
Finalistki
|
Wynik
|
1. |
16/07/2010
|
Pieszczany
|
ziemna
|
Weronika Domagała
|
Gabriela Horackova Petra Krejsova
|
0:6, 6:1, 10–5
|
2. |
20/03/2011
|
Amiens
|
ziemna
|
Barbara Sobaszkiewicz
|
Iveta Gerlova Lucie Kriegsmannova
|
3:6, 6:4, 10–6
|
3. |
24/07/2011
|
Horb
|
ziemna
|
Katarzyna Kawa
|
Vaszilisza Bulgakova Christina Shakovets
|
1:6, 6:3, 10–2
|
4. |
22/01/2012
|
Stuttgart
|
twarda
|
Ksienija Łykina
|
Ludmyła Kiczenok Nadija Kiczenok
|
6:4, 6:3
|
5. |
11/03/2012
|
Fort Walton Beach
|
twarda
|
Madison Brengle
|
Jelena Bowina Alizé Lim
|
6:3, 6:4
|
6. |
04/05/2012
|
Moskwa
|
twarda
|
Palina Piechawa
|
Tatiana Kotelnikowa Lidzija Marozawa
|
6:4, 3:6, 10–7
|
7. |
21/10/2012
|
Sewilla
|
ziemna
|
Katarzyna Piter
|
Aleksandrina Najdenowa Teliana Pereira
|
5:7, 6:4, 10–6
|
8. |
02/06/2013
|
Maribor
|
ziemna
|
Magda Linette
|
Mailen Auroux María Irigoyen
|
6:3, 6:0
|
9. |
16/06/2013
|
Padwa
|
ziemna
|
Irina Chromaczowa
|
Cristina Dinu Maša Zec Peškirič
|
6:3, 6:1
|
10. |
05/07/2013
|
Toruń
|
ziemna
|
Magda Linette
|
Julija Bejhelzimer Elena Bogdan
|
6:2, 4:6, 10–5
|
11. |
26/10/2013
|
Casablanca
|
ziemna
|
Walerija Sołowjowa
|
Cecilia Costa Melgar Anastasia Grymalska
|
7:6(3), 6:4
|
12. |
10/05/2015
|
Tunis
|
ziemna
|
María Irigoyen
|
Julie Coin Stéphanie Foretz
|
6:1, 6:3
|
13. |
13/09/2020
|
Saint-Malo
|
ziemna
|
Katarzyna Piter
|
Magdalena Fręch Viktorija Golubic
|
6:2, 6:4
|
14. |
20/02/2021
|
Altenkirchen
|
dywanowa (hala)
|
Julia Wachaczyk
|
Viktorija Golubic Ylena In-Albon
|
7:6(5), 6:4
|
Puchar Federacji
Gra pojedyncza
Gra podwójna
Przypisy
Bibliografia
|
|