Reprezentacja Polski w piłce nożnej plażowej – zespółpiłkarski, reprezentującyRzeczpospolitą Polską w meczach i sportowych imprezach międzynarodowych, powoływany przez selekcjonera, w którym mogą występować wyłącznie zawodnicy posiadający obywatelstwopolskie. Do maja2009 roku za jej funkcjonowanie odpowiedzialna była Polska Federacja Beach Soccera, kiedy to została przejęta przez komisję ds. piłki nożnej plażowej przy PZPN.
Historia
Początki
Męska kadra narodowa w piłkę nożną plażową powstała wiosną 2003 roku w momencie założenia Polskiej Federacji Beach Soccera. W maju 2003r. Michał Sieczko, prezes federacji i menadżer reprezentacji, na stanowisko pierwszego selekcjonera powołał Jacka Ziobera. Skład kadry został wyłoniony po zakończeniu pierwszych Mistrzostw Polski w piłce nożnej plażowej w Ustce. Trener powołał, jego zdaniem, najlepszych zawodników turnieju. Następnie, nowo powstała reprezentacja rozegrała dwumecz z Norwegią, zwyciężając 6:4 oraz w rzutach karnych po remisie 3:3. W 2007 roku Jacka Ziobera zastąpił Krzysztof Kuchciak, a w latach 2008-2009 reprezentację prowadził Michał Sieczko[1]. Kolejnym selekcjonerem był Krzysztof Kuchciak – 74-krotny reprezentant Polski.
Przejęcie kadry przez PZPN
Do kuriozalnej sytuacji doszło, kiedy w maju 2009 roku na europejski turniej piłki nożnej plażowej w Rzymie pojechały dwie reprezentacje Polski – jedna z ramienia Polskiego Związku Piłki Nożnej (prowadzona przez Wojciecha Polakowskiego), a druga stworzona przez Polską Federację Beach Soccera. Polski Związek Piłki Nożnej uzurpował sobie prawo do wystawienia reprezentacji narodowej, argumentując, iż jego statut, zatwierdzony przez ministra sportu, uprawnia go do wystawiania kadry narodowej w tej dyscyplinie. Światowe władze za jedyną polską organizację beach soccera uznały Polski Związek Piłki Nożnej, mimo wywalczenia awansu do Europejskiej Ligi Beach Soccera przez PFBS i jej sześcioletnią działalność. W efekcie wyniki reprezentacji Polski w turnieju pozostawiły wiele do życzenia, a zawodnicy PFBS oglądali mecze z trybun[2].