Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Warcisław X

Warcisław X
Ilustracja
Wizerunek herbu
Herb dynastii Gryfitów
książę bardowski
Okres

od 1457
do 1478

Poprzednik

Barnim VIII (Młodszy)

Następca

od 1478 w składzie zjednoczonego Księstwa Pomorskiego

książę rugijski
Okres

od 1457
do 1478

Poprzednik

Warcisław IX

Następca

od 1478 w składzie zjednoczonego Księstwa Pomorskiego

książę wołogoski
Okres

od 1474
do 1478

Poprzednik

Eryk II

Następca

od 1478 w składzie zjednoczonego Księstwa Pomorskiego

Dane biograficzne
Dynastia

Gryfici

Data urodzenia

ok. 1435

Data i miejsce śmierci

17 grudnia 1478
Barth

Ojciec

Warcisław IX

Matka

Zofia

Żona

Elżbieta, Magdalena

Dzieci

Ertmar, Świętobor

Warcisław X (ur. ok. 1435, zm. 17 grudnia 1478 w Bardzie[1]) – książę bardowski, rugijski i wołogoski. Młodszy syn Warcisława IX i Zofii.

Życie i panowanie

Po śmierci ojca w 1457 otrzymał dzielnice bardowską i rugijską[2], zaś po przejęciu przez brata Eryka II władzy w Księstwie Słupskim, odziedziczonym na mocy testamentu Eryka Pomorskiego w 1459, także dzielnicę wołogoską[3][4].

Był dwukrotnie żonaty. Jego pierwszą małżonką była Elżbieta, córka Jana Alchemika, margrabiego brandenburskiego i Barbary saskiej[5], wdowa po księciu szczecińskim Joachimie Młodszym i matka Ottona III, ostatniego księcia linii szczecińskiej. Małżeństwo to sprawiło, że Warcisław X był krótko opiekunem Ottona III, który jeszcze przed ukończeniem 15. lat przejął sam władzę. Dwaj synowie Warcisława X i Elżbiety, tj. Ertmar i Świętobor zmarli w 1464 podczas tej samej zarazy, w wyniku której zmarł Otton III[6]. Elżbieta została wkrótce porzucona przez męża, z powodu podejmowania politycznych działań na rzecz Brandenburgii, prawdopodobnie w 1465. Po otrzymaniu rozwodu Warcisław poślubił w 1472 Magdalenę, córkę Henryka, księcia meklemburskiego i Małgorzaty brunszwicko–lüneburskiej. To małżeństwo pozostało bezdzietne[1].

Po śmierci Ottona III wraz z bratem przejął Księstwo Szczecińskie po wojnie z Marchią Brandenburską, za cenę niewielkich strat terytorialnych oraz zwierzchnictwa lennego elektora. Faktycznie władzę w tym księstwie sprawował Eryk II. Po śmierci w 1474 Eryka II współdziałał z bratankiem, Bogusławem X. Prowadził wraz z nim dalsze walki z Brandenburgią, m.in. odzyskał wówczas Gardziec i okoliczne tereny[4].

Zmarł w Bardzie 17 grudnia 1478. Po jego śmierci władztwo stryja przejął jego bratanek Bogusław X, dokonując zjednoczenia Księstwa Pomorskiego. Warcisława pochowano w klasztorze cysterskim w Neuencamp (Nowopole, obecnie Franzburg)[1][2].

Genealogia

Barnim VI
ur. w okr. 1365–1372
zm. 22 lub 23 IX 1405
Weronika
ur. w okr. 1367–1374?
zm. 1405 lub przed 22 IX 1408
Eryk IV
ur. ?
zm. 1411
Zofia brunszwicka
ur. ?
zm. ?
         
     
  Warcisław IX
ur. 1395? lub w okr. 1395–1400
zm. 17 IV 1457
Zofia
ur. najwcz. 1374
zm. 1462
     
   
1
Elżbieta
ur. 1425
zm. przed 23 XI 1471?
OO   przed 5 III 1454
Warcisław X
(ur. ok. 1435, zm. 17 XII 1478)
2
Magdalena
ur. 1454
zm. 2 IV 1532
OO   26 XI 1475
                   
                   
   1    1            
Świętobor
ur. na przeł. 1456/1457
zm. po 3 V 1464
Ertmar
ur. ok. 1455
zm. po 3 V 1464

Przypisy

  1. a b c E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, ss. 379-382.
  2. a b J.W. Szymański, Książęcy ród Gryfitów, s. 402.
  3. E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, 379.
  4. a b K. Kozłowski, J. Podralski, Gryfici. Książęta Pomorza Zachodniego, s. 61.
  5. E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, ss. 379-380, 424-426.
  6. E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, ss. 398, 425-426.

Bibliografia

Opracowania

Literatura dodatkowa (online)

Kembali kehalaman sebelumnya