Nazwa miasta zapisana została w 1178 roku w formie Bard, w XIII wieku jako Bart. Ma źródłosłów słowiański, od połabskiego słowa bard, oznaczającego górę[2]. W języku polskim nazwa rekonstruowana w formie Bardo[3].
Początki Barth nie są znane. Niektórzy twierdzą, że zostało ono założone przez ocalałych z zatopionego miasta Wineta. Pierwsza wzmianka o mieście pochodzi z 1255, kiedy to książę Rugii złożył w dokumencie podziękowania dla miasta Barth. Inne źródła podają że właśnie w roku 1255 władca Rugii Jaromar II nadał miastu prawa miejskie[1]. Ostatni książę Rugii Wisław III postawił tutaj w 1315 roku zamek. Po jego śmierci miasto przeszło pod władzę książąt Pomorza Zachodniego. Od 1648 należało do Szwecji, po 1815 do Prus. W czasie II wojny światowej na północny zachód od miasta mieścił się Stalag Luft I, w którym przetrzymywano kilka tysięcy lotników alianckich[4]. W latach 1945–1990 był w granicach Niemieckiej Republiki Demokratycznej. Obecnie partnerskie miasto Kołobrzegu.
Turystyka
Barth stanowi ośrodek turystyczny, m.in. dzięki swoim zabytkom:
kościołowi św. Marii (Sankt-Marien-Kirche) z XIII wieku,
wieży Dammtor
oraz rynkowi i kamienicom.
W mieście kultywuje się tradycję legendy o Winecie. Znajduje się tutaj muzeum Winety, zaś corocznie organizuje się Wineta Festiwal.
Urodzeni w mieście
W mieście urodzili się następujący przedstawiciele pomorskiej dynastii Gryfitów:
Bogusław XIV – książę darłowski (1606–1621), bukowski (1617–1621), szczeciński (1620–1637), darłowsko-bukowski (1622–1637) i całego Pomorza Zachodniego (1625–1637), biskup kamieński (1623–1637), ostatni książę z dynastii Gryfitów