U Srbiju je došao iz Srema 1819. godine. Zaposlio se kao pisar u kancelariji kneza Miloša Obrenovića.
1835. godine je postao ministar za finansije Kneževine Srbije. Godine 1842. je diplomatski agent Srbije u Carigradu. Kao prvak ustavobraniteljske struje bio je 1843–44. kneževski predstavnik i ministar unutrašnjih dela, 1849–52. ministar pravde i prosvete, 1852–53. ministar unutrašnjih dela. U doba duboke krize ustavobraniteljskog režima 1853-55. bio je ponovo kneževski predstavnik i ministar inostranih dela. Posle sloma režima, kao i većina njegovih prvaka, nije imao više nikakvu političku ulogu. Njegov brat je bio Stojan Simić.