Op art (od optička umjetnost) je umjetnički stil [1] koji je nastao i razvijao se krajem 50-ih i početkom 60-ih godina 20. vijeka
Op art slike daju iluziju kretanja, kad ih gledaoc dulje promatra, pojavljuju se skrivene slike, treperenje i vibracije uzoraka, ponekad mogu izazvati i bol u oku.
Termin Op art se prvi put pojavio u medijima u časopisu Time u otobru1964,[2] Već znatno ranije pojavila su se djela koja su bila u duhu op-arta. Mađarski slikar Victor Vasarely je naslikao sliku Zebre (1938), na kojoj su bile samo crne karakteristične pruge bez ičeg drugog. Na tragu op-arta bila su djela John McHalea izložena na izložbi To je jučer1956 i njegova serija Pandora iz 1962.
Ova izložba je iznimno dobro prihvaćena kod publike, ali ne baš toliko dobro kod likovne kritike.[5] Kritičari su odbacivali op-art govoriviši da to nije ništa više od optičke iluzije, i gomile jeftinih trikova za varanje oka. Bez obzira na to, op-art je postao izuzetno popularan, i ubrzo masovno korišten u grafičkom dizajnu i industriji, pojavio se i modni stil inspiriran Op artom.
Karakteristike pravca
Slikari Op arta koristili su se znanjima iz geometrije i optike. Oni su ispočetka radili samo crno bijele slike, na njima su tako postavljali geometrijske likove da postignu optičku iluziju i dojam pokreta ili nestabilnosti. Optička iluzija nije bila novost, i prije se koristila u svim vidovima umjetnosti, novost kod op arta je bila njena primjena u svim mogućim pravcima.
Velike izložbe posvećene Op artu
L'oeil Moteur, art optique et cinetique 1960-1975, Musee D'Art Moderne et Contemporain, Strasbourg, Francuska, 13. maj - 25. septembar 2005.
Op Art, Schirn Kunsthalle, Frankfurt, Njemačka, 17. februar - 20. maj 2007.
The Optical Edge, The Pratt Institute of Art, New York, Amerika, 8. mart - 14. april 2007.
Optic Nerve: Perceptual Art of the 1960s, Columbus Museum of Art, Columbus, Ohio, Amerika, 16. februar - 17. jun 2007.