As serras do sur de Galiza son aquelas que se estenden polo país ao longo da raia con Portugal até o río Miño. Trátase dunha agrupación de serras que non teñen unha continuidade dado que están interrompidas pola depresión de Monterrei. Teñen a fractura de varias fallas con orientación N-S ou NE-S.
Características
Un primeiro grupo está formado por serras de escasa altura, na comarca de Riós e a serra das Penas Libres, en Vilardevós. Logo de pasada a depresión de Monterrei, están a serra do Larouco, a serra da Pena, a serra de Pisco e mais ao do Xurés. A partir da serra de Santa Eufemia, a orientación pasa de ser L-O a ser N-S, e así continúa até o río Miño polas serras do Quinzo, Queguas e Laboreiro.
Son en xeral serras de relevo suave con arredor de 1.000 metros de altitude de media. O pico máis elevado atópase na serra do Xurés, especialmente o Altar dos Cabrós, con 1498 metros.
Véxase tamén
Bibliografía
