Portúgalir lögðu eyjarnar Bioko og Annobón undir sig árið 1474 en létu þær Spánverjum eftir árið 1778. Þangað söfnuðust landnemar frá nýlendum Spánverja víða um heim auk fólks frá Síerra Leóne og Líberíu. Eftir aldamótin 1900 byggðist efnahagur landsins á ræktun kaffis og kakós og timbri, aðallega með verkafólki frá Líberíu, Nígeríu og Kamerún. Landið fékk sjálfstæði árið 1968 og fyrsti forseti þess var Francisco Macías Nguema. Hann kom á flokksræði. Á 8. áratugnum var stjórn hans sökuð um fjöldamorð á íbúum landsins. Árið 1979 steypti Teodoro Obiang honum af stóli. Macías Nguema var dæmdur og tekinn af lífi skömmu síðar. Obiang hefur síðan ríkt sem forseti yfir landinu með mikil völd þótt landið sé að nafninu til fjölflokkalýðræði.
Stórar olíulindir uppgötvuðust í landinu árið 1996 og hagnýting þeirra hefur aukið tekjur ríkisins gríðarlega. Olía og olíuafurðir eru um 97% af útflutningi landsins. Skógrækt, landbúnaður og fiskveiðar eru mikilvægar atvinnugreinar. Verg landsframleiðsla á mann er sú hæsta af öllum löndum í Afríku sunnan Sahara,[1] en misskipting er mikil og lítill hópur hagnast á olíusölunni. Landið er í 145. sæti á vísitölu um þróun lífsgæða[2], innan við helmingur íbúa hefur aðgang að hreinu drykkjarvatni og 1 af 12 börnum deyja fyrir fimm ára aldur.[3][4] Yfir 90% íbúa eru kristnir, flestir rómversk-kaþólskir.
Ríkisstjórn Miðbaugs-Gíneu er alræðisstjórn og hefur eitt versta orðspor allra ríkja heims í mannréttindamálum. Landið hefur ítrekað fengið einkunnina „verst af þeim verstu“ í árlegri frelsisvísitöluFreedom House.[5]Fréttamenn án landamæra hafa sett Obiang forseta á lista yfir ógnvalda fjölmiðlafrelsis.[6]Mansal er stórt vandamál í Miðbaugs-Gíneu og bent hefur verið á að þaðan komi mörg fórnarlömb bæði vinnumansals og kynlífsþrælkunar. Samkvæmt bandarískri skýrslu uppfyllir landið ekki lágmarksskilyrði til að koma í veg fyrir mansal, en hefur tekið mikilvæg skref í þá átt.[7]
Landfræði
Miðbaugs-Gínea liggur á vesturströnd Mið-Afríku. Landið skiptist í meginlandshluta, Río Muni, sem á landamæri að Kamerún í norðri og Gabon í austri og suðri, og fimm litlar eyjar, Bioko, Corisco, Annobón, Elobey Chico („Litla Elobey“) og Elobey Grande („Stóra Elobey“). Höfuðborgin Malokó er á eyjunni Bioko sem liggur 40 km undan strönd Kamerún. Annobón er um 350 km vestsuðvestur af Lópeshöfða í Gabon. Corisco og Elobey-eyjarnar eru í Corisco-flóa þar sem landamæri Río Muni og Gabon liggja.
Miðbaugs-Gínea er milli 4. breiddargráðu norður og 2. breiddargráðu suður og 5. lengdargráðu vestur og 12. lengdargráðu austur. Þrátt fyrir nafnið er þó enginn hluti landsins á miðbaug. Miðbaugs-Gínea er öll á norðurhveli nema eyjan Annobón sem er um 155 km sunnan við miðbaug.
Stjórnmál
Stjórnsýslueiningar
Héruð Miðbaugs-Gíneu
Miðbaugs-Gínea skiptist í átta héruð. Héruðin skiptast síðan í 19 umdæmi og 37 sveitarfélög.
Í júní 2016 var Miðbaugs-Gínea valin til að halda Afríkuleikana 2019, en sagði sig frá því vegna efnahagsörðugleika svo leikarnir voru fluttir til Rabat í Marokkó.
.jpg)
