1 lutego 1937 roku w Katowicach został utworzony Rejon Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego 23 Dywizji Piechoty. Pod względem organizacyjnym, wyszkolenia i użycia na wypadek wojny rejon został podporządkowany dowódcy 23 Górnośląskiej Dywizji Piechoty. W lipcu tego roku rozpoczęto formowanie jednostki Górnośląskiej Brygady ON. Dowódcą brygady i równocześnie kierownikiem Rejonu WF i PW 23 DP został płk Antoni Własak. Początkowo w skład brygady weszło pięć batalionów ON. 4 września 1937 roku została podjęta decyzja o organizacji szóstego pododdziału – Chorzowskiego batalionu ON. Pierwotnie organizacja brygady miała być zakończona do 20 września. Następny termin zakończenia prac organizacyjnych został wyznaczony na dzień 15 października. Ostatecznie formowanie jednostki zostało zakończone w listopadzie 1937 roku, a w grudniu tego roku przeprowadzono pierwsze zbiórki oddziałów.
Pod względem inspekcji brygada została podporządkowana inspektorowi armii, gen. dyw. Leonowi Berbeckiemu, a w 1938 roku - generałowi do prac przy GISZ, gen. bryg. Antoniemu Szyllingowi. W czerwcu 1938 roku na stanowisko dowódcy brygady został wyznaczony płk Józef Giza.
W lutym 1939 roku w skład brygady został włączony Oświęcimski batalion ON. W maju 1939 roku Chorzowski batalion ON został przeformowany na etat batalionu ON typ S natomiast pozostałe pododdziały na etat batalionu ON typ III. Ponadto sformowany został oddział zwiadowców. Reorganizacja brygady pozostawała w bezpośrednim związku z organizacją 55 Dywizji Piechoty (Rezerwowej). Zgodnie z planem mobilizacyjnym „W” bataliony wchodzące w skład Górnośląskiej Brygady ON stanowić miały zawiązki dla mobiizowanych w alarmie batalionów piechoty typu specjalnego. Bataliony te stanowić miały trzon 55 DP. Na bazie Dowództwa Górnośląskiej Brygady ON zamierzano sformować dowództwo 201 pułku piechoty. Chorzowski batalion ON w czasie mobilizacji podlegał rozformowaniu. Wchodzące w jego skład kompanie stawały się zawiązkami kompanii strzeleckich batalionów karabinów maszynowych typu specjalnego nr I (IV/11 pp), II (IV/75 pp) i III (IV/75 pp). Natomiast oddział zwiadowców brygady stawał się zawiązkiem dla 11 kompanii strzeleckiej IV/75 pp.
2 sierpnia 1939 roku dowódcy brygady podporządkowano Dąbrowską Półbrygadę ON i uczyniono go odpowiedzialnym za jej sformowanie.
W kampanii wrześniowej baony Górnośląskiej Brygady ON walczyły w składzie 55 DP.
Organizacja pokojowa
Organizacja pokojowa Górnośląskiej Brygady Obrony Narodowej w latach 1937-1939 oraz jednostki zmobilizowane w 1939 r., dla których bataliony ON były zawiązkami
↑Ponadto dowództwo wydzielało zawiązek dla Rezerwy Personelu Etapowego Nr 24, czyli Kwatery Głównej 55 DP mobilizowanej przez 23 pal.
↑Kazimierz Pindel, Obrona Narodowa 1937-1939 s. 44 podał, że Tarnogórski Baon ON był zawiązkiem dla Baonu Piechoty Typ Specjalny Nr 56.
↑Kazimierz Pindel, Obrona Narodowa 1937-1939 s. 44 podał, że Katowicki Baon ON nie posiadał numeru.
↑Kazimierz Pindel, Obrona Narodowa 1937-1939 s. 44 podał, że Rybnicki Baon ON nie posiadał numeru.
Bibliografia
KazimierzK.PindelKazimierzK., Obrona Narodowa 1937-1939, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X, OCLC69279234. Brak numerów stron w książce
Tadeusz Jurga, Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. tom 7. Regularne jednostki Wojska Polskiego w 1939. Organizacja, działania bojowe, uzbrojenie, metryki związków operacyjnych, dywizji i brygad, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1975
RyszardR.RybkaRyszardR., Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny "W" i jego ewolucja, KamilK.Stepan, Warszawa: Oficyna Wydawnicza "Adiutor", 2010, ISBN 978-83-86100-83-5, OCLC674626774. Brak numerów stron w książce
