Jerzy Regulski urodził się w Żółwinie[1] w dworze w Zarybiu[4]. Był praprawnukiem pułkownikaJózefa Regulskiego, synem Janusza i Haliny z domu Maciejowskiej. W maju 1942 został członkiem Organizacji Wojskowej Związek Jaszczurczy. We wrześniu tego samego roku wstąpił do Szkoły Podchorążych Piechoty Narodowych Sił Zbrojnych w Warszawie. Od listopada 1943 był dowódcą drużyny w plutonie łączności w ramach NSZ, a od września 1944 – adiutantem komendanta okręgu częstochowskiego NSZ. W listopadzie 1945 został zatrzymany przez funkcjonariuszy MBP, następnie był więziony i torturowany w więzieniu mokotowskim. Został zwolniony warunkowo w październiku 1946[5].
Ukończył studia na Wydziale Inżynierii Politechniki Warszawskiej i w paryskim Centre de Recherche d'Urbanisme. Uzyskiwał stopnie doktora i doktora habilitowanego, następnie został kolejno profesorem nadzwyczajnym i profesorem zwyczajnym (1985). Specjalizował się w ekonomice rozwoju miast i planowaniu przestrzennym[6]. Opublikował ponad 200 książek i rozpraw, wykładał na kilkudziesięciu uniwersytetach. Otrzymał tytuły doktora honoris causaUniwersytetu Łódzkiego[7] oraz duńskiego Uniwersytetu w Roskilde.
W 2014 opublikował wspomnienia Życie splecione z Historią (Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 2014, ISBN 978-83-61056-63-8).
Odznaczenia, wyróżnienia i upamiętnienie
Postanowieniem z 16 kwietnia 2012, w uznaniu znamienitych zasług dla Rzeczypospolitej Polskiej, za wybitne osiągnięcia w transformacji politycznej i ustrojowej kraju, za konstruktywne działania na rzecz rozwoju demokracji lokalnej i reformy samorządu terytorialnego, odznaczony Orderem Orła Białego[9], którym został uhonorowany 3 maja 2012[10].
W 1999, za wybitne zasługi w działalności państwowej i publicznej, postanowieniem z 15 lipca zmienionym postanowieniem z 5 listopada prezydent Aleksander Kwaśniewski nadał mu Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski[11][12].
W 2016 ustanowiono Nagrodę im. Jerzego Regulskiego[17]. W 2020 upamiętniono go tablicą na budynku siedziby Wielkopolskiego Ośrodka Kształcenia i Studiów Samorządowych przy ul. Sienkiewicza 22 w Poznaniu z okazji 30-lecia odrodzenia samorządu terytorialnego w Polsce[18].
W 2021 jego imieniem nazwano aleję w parku Tadeusza Mazowieckiego w Warszawie[19].
