Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Postołów

Postołów
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

leski

Gmina

Lesko

Liczba ludności (2020)

228[2]

Strefa numeracyjna

13

Kod pocztowy

38-600[3]

Tablice rejestracyjne

RLS

SIMC

0355750[4]

Położenie na mapie gminy Lesko
Mapa konturowa gminy Lesko, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Postołów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Postołów”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Postołów”
Położenie na mapie powiatu leskiego
Mapa konturowa powiatu leskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Postołów”
Ziemia49°29′45″N 22°18′29″E/49,495833 22,308056[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Postołów (ukr. Постолів) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie leskim, w gminie Lesko[4][5], na lewym brzegu rzeki San.

Wieś położona przy DK84 z Leska do Sanoka (ok. 170 mieszkańców). Znajduje się tu zajazd na wzgórzu od strony Sanoka, w pobliżu parking i pole namiotowe.

Wieś lokowano na prawie niemieckim na przełomie XIV i XV w., jednak istniejące na jej terenie grodzisko wskazuje na starszą metrykę. W 1409 Piotr Kmita nabył Postołów od Dolińskich za 300 grzywien i przyłączył do swych dóbr sobieńskich. W 1526 była tu już cerkiew parafialna. W latach 80. XIX wieku wieś liczyła 49 domów i 315 mieszkańców (272 grekokatolików, 22 rzymskich katolików, 21 izraelitów). W 1921 wieś liczyła 69 domów i 391 mieszkańców (382 grekokatolików, 9 rzymskich katolików).

W połowie XIX wieku właścicielem posiadłości tabularnej w Postołowie był Edmund Krasicki[6][7][8][9][10]. Po śmierci tegoż (zmarł pod koniec 1894) dobra przejęli jego spadkobiercy[11], na początku XX wieku władał dobrami w Postołowie jego syn Ignacy Krasicki[12][13][14][15].

W okresie II Rzeczypospolitej do 1939 we wsi działał Silśkyj Hospodar[16]. Po 1945 mieszkańców wysiedlono, a drewnianą cerkiew z 1879 rozebrano.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.

Przy drodze na wzgórzu nad wsią, nowy murowany kościół filialny pw. Podwyższenia Krzyża Pańskiego podlegający parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Lesku.

W pobliżu zajazdu znajduje się Las Malinki, skupisko amerykańskiej sosny wejmutki, sprowadzonej przez właścicieli zamku leskiego, Krasickich.

Przypisy

  1. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 109047
  2. ↑ Raport o stanie gminy za rok 2020. Stan ludności 31.12.2020 str.4 [dostęp 2021-11-26]
  3. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 957 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. ↑ Hipolit Stupnicki: Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 170.
  7. ↑ Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w Królestwie Galicyi i Lodomeryi wraz z Wielkiem Księstwem Krakowskiem. Lwów: 1868, s. 171.
  8. ↑ Konrad Orzechowski: Przewodnik statystyczno topograficzny i skorowidz obejmujący wszystkie miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi W.X. Krakowskiem i X. Bukowinie, według najświeższych skazówek urzędowych. Kraków: 1872, s. 65.
  9. ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielk. Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Złoczów: 1886, s. 155.
  10. ↑ Tadeusz Pilat: Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z Wielkiem Ks. Krakowskiem. Lwów: 1890, s. 162.
  11. ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1897, s. 152.
  12. ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1904, s. 140.
  13. ↑ Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z W. Ks. Krakowskiem. Kraków: 1905, s. 118.
  14. ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1914, s. 132.
  15. ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1918, s. 132.
  16. ↑ Maria Melnyk: Kwestionariusze z badania środowiska.. 1939, s. 1.

Linki zewnętrzne

Gmina Lesko
Miasto
Wsie
Części miasta
Części wsi
  • Dolny Koniec (Glinne)
  • Dolny Koniec (Średnia Wieś)
  • Górny Koniec (Glinne)
  • Górny Koniec (Średnia Wieś)
  • Gruszka
  • Kąt
  • Łan
  • Obszar
  • Podstaw
  • Pohulanka
  • Za Sanem

Herb gminy Lesko

Kembali kehalaman sebelumnya