Psiankowate (Solanaceae Juss.) – rodzina roślin z rzędupsiankowców. Obejmuje 102 rodzaje liczące ok. 2460 gatunków[2]. Występują one na wszystkich kontynentach z wyjątkiem okolic okołobiegunowych[2], przy czym największe zróżnicowanie jest w Ameryce Środkowej i Południowej, gdzie występują 63 rodzaje z ok. 1,2 tys. gatunków. Bardzo liczne gatunki występują także w tropikalnej Afryce, kilka rodzajów jest też endemicznych dla Australii. Rośliny te zasiedlają najróżniejsze siedliska od pustyń po wilgotne lasy równikowe. Wyróżniają się obecnością różnych alkaloidów. Do rodziny tej należy wiele ważnych roślin użytkowych. Przykładami roślin jadalnych są: ziemniak, pomidor, papryka, bakłażan, do popularnych używek należy tytoń szlachetny, stany odurzenia powoduje lulecznica i bieluń, wiele gatunków wykorzystywanych jest leczniczo lub jako rośliny magiczne (np. mandragora)[3].
Skrętoległe, czasem skupione w rozetę przyziemną[5], zwykle pojedyncze, ale u wielu przedstawicieli też złożone. Całobrzegie lub w różny sposób wcinane. Bez przylistków[3][4], ogonkowe lub siedzące[5].
Przeważają kwiaty obupłciowe, rzadkie są jednopłciowe. Zwykle o symetrii promienistej, ale też bywają mniej lub bardziej grzbieciste. Skupione w różnie wykształconych wierzchotkach na szczycie pędów lub w kątach liści (zwykle w formie gron, wiech, baldachów[5]), czasem pojedyncze (psianka, mandragora, Nierembergia). Działki kielicha zazwyczaj w liczbie 5 (rzadziej 4 lub więcej, do 7), w jednym okółku, zwykle trwałe i czasem znacznie powiększające się w czasie owocowania (miechunka, nikandra). Płatki korony w takiej liczbie jak działki, w różnym stopniu zrośnięte, często okazałe i efektownie zabarwione, płasko rozpostarte, lejkowate, dzwonkowate lub rurkowate[3], na brzegu czasem wcinane lub frędzlowate[5]. Pręciki występują w liczbie 4, 5, 8 lub 10[3], najczęściej w liczbie odpowiadającej liczbie płatków. Wyrastają przemiennie względem płatków i zrośnięte są z nimi u nasady. Pręciki są podobnej wielkości lub u części przedstawicieli jeden z nich lub kilka jest zredukowany. Nitka pręcika łączy się z łącznikiem od tyłu główki, a pylniki otwierają się podłużnym pęknięciem lub szczytowymi porami[5]. Słupek górny, dwukrotny (tylko u Nicandra z 3–5 owocolistków, a z jeszcze większej liczby u Nolana)[3]. Szyjka słupka jest pojedyncza, zakończona główkowatym znamieniem[5].
Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Rosopsida Batsch, podklasa jasnotowe (Lamiidae Takht. ex Reveal), nadrząd Solananae R. Dahlgren ex Reveal, rząd psiankowce (Solanales Dumort.), podrząd Solanineae Engl., rodzina psiankowate (Solanaceae Juss.)[7]
Gromada okrytonasienne, klasa Magnoliopsida, podklasa jasnotowe (Lamiidae), nadrząd Solananae, rząd psiankowce (Solanales), rodzina psiankowate (Solanaceae).
Zastosowanie
Niektóre gatunki są uprawiane jako warzywa, np. ziemniak, pomidor. Wiele gatunków jest silnie trujących, a jednocześnie cenionych w lecznictwie. Niektóre gatunki są uprawiane jako używki, np. tytoń szlachetny.
Przypisy
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
↑ abcdefgHeywood V. H., Brummitt R. K., Culham A., Seberg O.: Flowering plant families of the world. Ontario: Firely Books, 2007, s. 305-306. ISBN 1-55407-206-9.
↑ abZhi-Yun Zhang, Anmin Lu, William G. D'Arcy: Solanaceae A. L. Jussieu. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2016-12-14].
↑ abcdefghMaarten J.M. Christenhusz, Michael F. Fay, Mark W. Chase: Plants of the World. Richmond UK, Chicago USA: Kew Publishing, Royal Botanic Gardens, The University of Chicago Press, 2017, s. 536-541. ISBN 978-1-842466346.
↑Family: Solanaceae. USDA, ARS, National Genetic Resources Program. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2016-12-13]. (ang.).
↑Crescent Bloom: Solanaceae. The Compleat Botanica. [dostęp 2008-10-10].