Uzasadnienie: Praktyczna identyczność tematów i nieencyklopedyczna małostkowość jednego z nich przy rozdzielaniu pojęć
Ułamek dziesiętny – zapis liczby rzeczywistej w postaci ułamka, którego mianownik jest potęgą o wykładniku naturalnym liczby 10.
Ułamki dziesiętne zapisuje się bez kreski ułamkowej[1], za to specjalną funkcję pełni separator dziesiętny (przecinek dziesiętny lub kropka w krajach anglosaskich), który oddziela część całkowitąwartości bezwzględnej liczby od części ułamkowej tej wartości.
Kolejne miejsca po separatorze dziesiętnym oznaczają części dziesiąte, setne, tysięczne itd.
Aby z postaci dziesiętnej otrzymać postać zwykłą, wystarczy liczbę zbudowaną z cyfr na prawo od przecinka zapisać w liczniku ułamka, którego mianownik jest potęgą 10 o wykładniku równym liczbie cyfr na prawo od przecinka.
Przykłady:
Liczbę wymierną można zapisać w postaci skończonego ułamka dziesiętnego wtedy i tylko wtedy, gdy jego nieskracalna postać ma mianownik o postaci 2n·5k, gdzie n i k są liczbami naturalnymi.