Avidius Cassius

-2 Latinitas huius rei dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Gaius Avidius Cassius (natus Cyrrhi circa annum 130; mortuus mense Iulio 175) fuit filius Gaii Avidii Helviodori, praefecti Aegypti.

Avidius Cassius patriciae classi intra imperium Imperatoris Hadriani natus est. Apud Historiam Augustam, Avidius Cassius praecepit suum nomen ex patre, Gaio Avidio Heliodoro; suum autem cognomen ex familia matris hereditate excepit. Gaius Avidius Heliodorus vicissim erat novus homo, primus suae familiae publicum officium agens, praefectus Romanae provinciae, Aegypto. Omni ratione, fuit insignis vir, qui imperatoribus Hadriano et Marco Aurelio bene iuvit. Non multum scitur de pueritia Avidii Cassii, et est quidem coniectura ubi etiam nescivit. In Historia Augusta, auctor loquitur adulescentem Avidium Cassium surripere Romanum imperium ex Antonino Pio temptere.^[1] Augusta longam historiam Cassii familiae odio imperatori ponit; odium coepit implicatione familiae in conspiratione contra Gaium Iulium Caesarem. Augusta convalidare has affirmationes epistulis temptat, ut opinor, missis inter Lucio Vero et Marco Aurelio, qui heredes Imperatoris Antonii Pii fuerunt. Historici autem hodierni mirantur num haec epistula valida sit. Nunc constat ut exempla epistularum, quae Augusta comparat velut argumentis, sint falsa.

Constat autem ut Avidius Cassius coeperit suum politicum cursum in exercitu Romano. Intellegitur ut anno 161 Avidium Cassium praecepere cognitionem legatum legionis in Moesia Inpari. Avidius Cassius praecepit plus cognitionis Bello Parthico, Marco Aurelio regnante. Legatus Legonis III, caput Parthicum cepit. Suarum magnarum victoriarum causa in Parthico Bello, Avidius Cassius sublatus est statui Senatoris. CLXVI anno domini, Avidius Cassius consul suffex creatus est, quo officio, bellum Parthianum pugnare renovaret. Ad finem sui consulatus, Avidius Cassius praeses Syriae Romanae provincae factus est.

Augusta magnopere curavit ut designet personam et naturam Avidii Cassii in sua historia. Omnibus famis, Avidius Cassius fuit durus dux, nisi acerbus. Augusta autem paulo admirables [mores]: "Fuit his moribus, ut nonnumquam trux et asper videretur, aliquando mitis et lenis, saepe religiosus, alias contemptor sacrorum, avidus vini item abstinens, cibi adpetens et inediae patiens, Veneris cupidus et castitatis amator" (Augustus I.3.4-5).

Gravissimus dedecoris Avidii Cassii actus fuit usurpatio Romani Imperii. Anno 175 ipsum imperatorem Romani Imperii se clamavit. Aliquae historicae memoriae significant Avidium Cassium hoc actum post auditam mendosam famam capere quae Marcus Aurelium mortuus esset. Avidius Cassius tum illis viris eundem fidem suasit. Augusta clamat eum hoc actum horatu Faustinae cepisse. Famae clamaverunt cum Faustina metueret saluti Marci Aurelii et securati suae et liberorum si Marcus Aurelius moritur, quaere auxilium ab Avidio Cassio. Cum secessio inciperet, Senatus Avidum Cassium proscripsit. Apud Augustam, Marcus Aurelius Senatum rogavit ut clementia ei daretur. Hae preces non oportet quod Avidius Cassius per insidias interfectus est, atque eius caput Marco Aurelio oblatum est. Post mortem Avidii Cassii, Marcus Aurelius potuit clementiam quam complecto secessionem, ac quibusdam familiae Avidii Cassii.

Anno 161 vel 163 aut 166, consul suffectus creatus est. Erat legatus imperatoris pro praetore Moesiae Inferioris a Iulio 161 ad usque ver 162, tum praefectus exercitui Bello Parthico (annis 163/164–165), tum, anno 166, legatus pro praetore Syriae et rector totius orientis ab anno 170. Anno 172, rebellionem Bucoliorum in Aegypto suppressit.^[2]

Aprili mense 175 ineunte falso mortis Marci Aurelii in Aegyptum nuntio allato, imperator acclamatus est. Postquam autem Marcum Aurelium iam vivere notum est, tamen purpuram non deposuit, et Marcus Aurelius bellum paravit, sed tum etiam de reconciliatione cogitat, sed Avidius iam ante 25 Iulii a centurione necatus est.^[3]

• Astarita, M. L. 1983. Avidio Cassio. Romae.
• Cassius Dio. Historia Romana.
• Historia Augusta.
• Saldern, Falko von. 2003. Studien zur Politik des Commodus. Rahden, praecipue pp. 13–23.
• Spiess, Jürgen. 1975. Avidius Cassius und der Aufstand des Jahres 175. Ph.D. dissertatio, Monaci.

• De Avidio Cassio in "De Imperatoribus Romanis" (Anglice), apud www.roman-emperors.org
• Biographia Historiae Augustae (Latine ac Anglice), apud penelope.uchicago.edu