Iovianus

Flavius Iovianus (praesenti Singiduni natus anno 331; Dadastanae in praesenti Turcia die 17 Februarii 364 obiit) breviter inter mensem Iulium 363 et mensem Februarium 364 fuit imperator Romanus.

Christianus erat, pater eius Varronianus comes domesticorum erat. Uxor eius Charito, filia Lucilliani magistri equitum et peditum, erat, filium parvum Varronianum habuit. Iovianus Constantio II imperatore protector domesticus et Iuliano imperatore anno 363 primicerius domesticorum factus est. Expeditioni Iuliani in Persas eodem anno interfuit et post mortem Iuliani (26 Iunii 363) postridie imperator creatus est. Pugnam decessoris eius Iuliani contra religionem Christianam ad finem perduxit et pacem cum Sapore II rege Persarum fecit, qua Nisibis aliaeque urbes orientis amissae sunt. 1 Ianuarii 364 Ancyrae consulatum cum filiolo coepit, sed paulo postea Dadastanae mortem subiecit.

• Ammianus Marcellinus libro XXV Rerum gestarum 5-10 necnon libro XXI 16.20.
• Eutropius, Breviarium X.17-18
• Zonaras, Epitome Historiarum XIII.14
• Zosimus, Historia nova III.35.

Vicimedia Communia plura habent quae ad Iovianum spectant.

• Biographia a Thomas Banchich scripta in "De Imperatoribus Romanis" (Anglice)
• Hans-Udo Rosenbaum, "JOVIAN (Flavius Claudius Jovianus), römischer Kaiser" in Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon  vol. 3 (Herzberg, 1992. ISBN 3-88309-035-2) , columnae 735–740 (Theodisce)