Założony w roku 1936 jako Stachanowiec Stalino. Występuje w rozgrywkach ukraińskiej Premier-lihi. Obok Dynama Kijów jeden z najlepszych i najbogatszych zespołów ligi.
20 maja 2009 po zwycięstwie w dogrywce 2:1 z Werderem Brema jako ostatnia drużyna w historii zdobyła Puchar UEFA.
Historia
Chronologia nazw:
maj 1936: Wuhilnyky Stalino (ukr. «Вугільники» Сталіно)
lipiec 1936: Stachanoweć Stalino (ukr. «Стахановець» Сталіно)
1946: Szachtior Stalino (ros. «Шахтёр» Сталино)
1962: Szachtior Donieck (ros. «Шахтёр» Донецк)
1992: Szachtar Donieck (ukr. «Шахтар» Донецьк)
Nazwa Szachtar pochodzi od ukraińskiego słowa „górnik”, gdyż Donbas to region m.in. górnictwa węgla kamiennego (obowiązująca do upadku ZSRR nazwa Szachtior znaczy to samo w języku rosyjskim). Klub został założony jako amatorska drużyna pracowników kopalni w maju1936 roku[4] jako Stachanowiec – od nazwiska znanego lidera ruchu górniczego Aleksieja Stachanowa. Jednak później, zgodnie z radziecką tradycją, został de facto profesjonalnym klubem, sponsorowanym przez związki zawodowe i przemysł wydobywczy węgla kamiennego. Jednakże tysiące zwykłych mieszkańców ZSRR płaciło symboliczne składki na „społeczność sportową”, w tym także na zespół piłkarski. Dopiero w 1946 roku klub otrzymał nazwę Szachtior. Do 1962 roku miasto Donieck nazywało się Stalino. Po rozpadzie ZSRR jedynym językiem urzędowym na Ukrainie stał się ukraiński, w związku z tym rosyjskie słowo Szachtior zamieniono jego ukraińskim zamiennikiem Szachtar.
Obecnie właścicielem klubu jest Rinat Achmetow, najbogatszy ukraiński potentat finansowy, lider tak zwanego „Klanu Donieckiego” – potężnej regionalnej organizacji biznesowo-politycznej, powiązanej rzekomo również z przestępczością zorganizowaną. Strategia Achmetowa opiera się na zatrudnianiu zachodnich trenerów i zagranicznych piłkarzy. Prezes jest również znany z dobrych stosunków z fanami klubu z Doniecka, organizując im m.in. darmowy transport na mecze wyjazdowe.
Klub ma barwy pomarańczowo-czarne (od 1961). Zawodnicy domowe spotkania zazwyczaj grają w pasiastych pionowo pomarańczowo-czarnych koszulkach, czarnych spodenkach oraz pomarańczowych getrach.
Pierwszym logotypem klubu był niebieski sześciokąt z czerwoną obwódką, w środku którego literę „C” (od pierwszej litery ówczesnej nazwy klubu Stachanoweć - w j.ukr. «Стахановець») przecinał młot pneumatyczny. Logo zostało zatwierdzone w maju 1936 roku. W 1946 roku, kiedy klub został przemianowany na Szachtior, logotyp został zmieniony na czarno-białą okrągłą tarczę, z dodatkiem nazwy klubu w języku rosyjskim Szachtior (ros. ДСТ «Шахтер») oraz wizerunku kupy węgla i kilofu. W połowie lat sześćdziesiątych XX wieku pojawiło się nowe godło z dwoma skrzyżowanymi młotami pośrodku i owalnym napisem Szachtior (u góry) i Donieck (na dole) wokół tarczy. W ciągu tych lat emblemat pojawił się też na koszulce i jest na nim odtąd, z wyjątkiem kilku sezonów na początku lat 90. W 1989 roku w związku z reorganizacją klubu i utworzeniem klubu profesjonalnego artysta Wiktor Sawiłow zaproponował szkic nowego godła. Po raz pierwszy na godle pojawiła się piłka nożna i element boiska do piłki nożnej. W 1997 emblemat klubu uzyskał bardziej nowoczesny wygląd: okrągła podstawa została pomalowana w tradycyjnym dla górników kolorze pomarańczowym, piłka została zauważalnie powiększona i zmieniona na klasyczną białą z czarnymi plamami, gwiazdy na krawędziach tarczy zastąpiono kropkami, pasy wokół liter FK stały się grubszymi i podzielone na dwa segmenty - dolne czarne i górne białe; zmieniono czcionkę literową. Logo zostało zaprojektowane w trzech językach: ukraińskim, rosyjskim i angielskim.
5 grudnia 2007 roku klub zaprezentował nowe logo zaprojektowane przez włoskie przedstawicielstwo Interbrand. Po raz pierwszy od ponad 30 lat nazwa zespołu została napisana po ukraińsku Szachtar (ukr. «Шахтар»). Tarcza okrągła została przekształcona w owalną z ostrymi kątami u góry i na dole. Pod napisem Szachtar na czarnym tle umieszczono rok założenia klubu 1936 oraz skrzyżowane młoty. U górnej części godła widnieje stylizowany wizerunek litery "Sz" (ukr. Ш) w formie trzech płomieni koloru pomarańczowego i jednego płomienia z góry koloru czarnego.
Hymnem klubu jest "Bądź chwalonym, rodzimy Szachtior!" (ros. Славься, родной «Шахтер»!).
Maskotką klubu jest kret o imieniu Wuhłyk (ukr. Вуглик)[5]lub Ugolok (ros. Уголёк).
Sukcesy
Trofea międzynarodowe
Zdobyte trofea w rozgrywkach międzynarodowych(stan na: 31-05-2019)
Od 2009 roku klub rozgrywa swoje mecze domowe na nowym stadionie Donbas Arena, który może pomieścić 52 518 widzów i ma wymiary 105 x 68 metrów. Oprócz tego, klub posiada drugi stadion Szachtar wybudowany w 1936 roku, który po ostatniej rekonstrukcji 2000 może pomieścić 31 718 widzów i ma wymiary 105 x 68 metrów.
W 2014 roku po wybuchu wojny w Donbasie, Szachtar zaczął rozgrywać swoje mecze na Arenie Lwów[8][9]. Od stycznia 2017 klub gra na Stadionie Metalist w Charkowie[10]. Na czas stanu wojennego w Charkowie klub grał w Kijowie.
Sponsorem technicznym jest amerykańska firma Nike. Sponsorem głównym jest holding SKM, właścicielem którego jest Prezes klubu Rinat Achmetow. Jest najbogatszym klubem na Ukrainie.
Według administracji klubu liczba fanów Szachtara wynosi ponad 3 miliony ludzi. Większość z nich mieszka w obwodach donieckim i ługańskim. Gry domowe Szachtara przyciągają fanów z całego Donbasu. W prawie wszystkich miastach obwodu oraz innych miastach klub ma fankluby. Najbardziej znana grupa kibiców o nazwie Za Boys Ultra. Istnieją też inne organizowane grupy "Siewier-8", "Kartel","The Club" i "Hughes Band".
Rywalizacja
Największym rywalem klubu jest Dynamo Kijów. Pierwsze zamieszki związane z kibicami Szachtara miały miejsce 20 września 1959 roku w meczu z CSKA Moskwa, kiedy kilkudziesięciu kibiców Szachtara wbiegło na boisko, w wyniku czego mecz był zatrzymany. Aktywny rozwój ruchu fanów w Doniecku rozpoczął się na początku lat osiemdziesiątych. Na początku XXI wieku na ukraińskie stadiony przyszedł styl angielski - chuligaństwo. W 2003 roku podczas finału Pucharu Ukrainy doszło do zaciętej walki między kibicami Dynama i Szachtarem. Innym rywalem miejscowym był Metałurh Donieck, który zbankrutował w lipcu 2015, a obecnie jest Olimpik Donieck. W czasy ZSRR klub rywalizował ze Spartakiem Moskwa oraz Dinamem Tbilisi. Słynne również derby Donbasu z Zorią Ługańsk. Ciekawa jest rywalizacja pomiędzy górnikami a marynarzami, czyli z Czornomorcem Odessa.
Najbardziej zagorzały mecz z udziałem klubu to Ukraińskie derby przeciwko Dynama Kijów, zawsze trzymane w bardzo napiętej atmosferze. Główną rywalizacją w mieście jest Donieckie derby najpierw z Metałurhiem Donieck, a potem z Olimpikiem. Również dużym zainteresowaniem cieszy się Derby Donbasu z Zorią Ługańsk.
Oto derby: