Paolo Emilio Zacchia (ur. w 1554 w Vezzano Ligure, zm. 31 maja 1605 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się w 1554 roku w Vezzano Ligure, jako syn Gasparego Zacchii Veronici de’ Nobili (jego bratem był Laudivio Zacchia)[1]. Studiował na Uniwersytecie Pizańskim, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Po studiach udał się do Rzymu, gdzie został archidiakonem kapituły katedralnej w Sarzanie, także pełnił różne funkcje w Kurii Rzymskiej, m.in.: audytora Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej, prałata Jego Świątobliwości i nadzwyczajnego nuncjusza apostolskiego w Hiszpanii (jego zadaniem było rozstrzygnięcie roszczeń względem Ferrary i jego władcy Cezara d’Este)[1]. 3 marca 1599 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny S. Marcello[2]. 14 maja 1601 roku został wybrany biskupem Montefiascone, a trzynaście dni później przyjął sakrę[2]. W 1604 roku został prefektem Kongregacji Soborowej i pełnił tę funkcję do śmierci, która nastąpiła 31 maja 1605 roku w Rzymie[1].
Przypisy
Prefekci Kongregacji Soborowej |
|
---|
Prefekci Kongregacji ds. Duchowieństwa |
|
---|
Prefekci Dykasterii ds. Duchowieństwa |
|
---|