Na podstawie rozkazu Naczelnego Dowództwa WP L. dz. 7710/1 z 2 lipca 1920 utworzono Grupę Operacyjną Jazdy.
W jej składzie zorganizowana została 2 Dywizja Jazdy. Jej dowództwo objął płk Marian Oksza-Orzechowski. W jej skład miały wejść 1 i 7 Brygady Jazdy[1]
W dniach od 16 - 17 września 1920 pod Letczanami dowodzona przez płk. Dreszera-Orlicza 2 DJ osaczyła w rejonie Letczan 3 Brygadę 14 Dywizji kawalerii z 1 Armii Konnej. Jej zdemoralizowane resztki wziął do niewoli 203 pułk ułanów[2].
W pościgu za cofającymi się wojskami 12 Armii Nikołaja Kuźmina, 21 września Korpus Kawalerii płk. Juliusza Rómmla osiągnął linię Horynia. Tutaj, z braku amunicji, pościg przerwano[3]. W tym czasie na wschód od Horynia 1 Armia Konna Siemiona Budionnego uzupełniała swoje stany i reorganizowała się. Według polskiego wywiadu, Siemion Budionny, wraz ze swoim sztabem, miał kwaterować w Korcu. W tej sytuacji dowódca Korpusu Jazdy płk Rómmel zaproponował dokonanie zagonu na Korzec. Plan zakładał sforsowanie Horynia pod Aleksandrią i obejście północnego skrzydła 1 Armii Konnej.
26 września o świcie Korpus Jazdy ruszył do działań. Zadanie główne wykonywała 2 Dywizja Jazdy. Maszerowała ona przez Pustomyty i Daniczów na Korzec, a 1 Dywizja Jazdyubezpieczała ją z kierunku Międzyrzecza i Samostrieły. Około 15.00 grupa uderzeniowa dotarła pod Korzec, częścią sił obeszła miasto od wschodu i uderzyła na stacjonującą tam brygadę 44 Dywizji Strzelców[3]. Zaskoczenie Sowietów było całkowite. Polscy ułani wzięli do niewoli kilkuset jeńców, zdobyli 6 armat i 10 ckm-ów. Nie zrealizowano jednak głównego celu działania, jakim było zniszczenie sztabu 1 Armii Konnej i jej oddziałów. Te odmaszerowały wcześniej w kierunku na Berdyczów[3].
"Księga jazdy polskiej", pod protektoratem marsz. Edwarda Śmigłego–Rydza. Warszawa 1936. Reprint, Bellona Warszawa 1993
Przemysław Olstowski. Dywizja Jazdy płk. Gustawa Orlicz-Dreszera w bitwie warszawskiej. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 1-2 (159-160), s. 35-63, 1997. Warszawa: Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe. ISSN0043-7182.
Włodzimierz Nowak: Samhorodek – Komarów 1920. Walki jazdy polskiej z konnicą Budionnego, maj – wrzesień 1920. Warszawa: Bellona SA, 2010. ISBN 978-83-11-11897-3.
Arkadiusz Tuliński: 6 Armia Wojska Polskiego w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 r. T. 1 i 2. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2020. ISBN 978-83-8229-062-2.
