Siamon – faraon, władca starożytnego Egiptu z XXI dynastii, panował prawdopodobnie w latach 979–960 p.n.e. lub 985–967 p.n.e. (datowanie Aidana Dodsona(inne języki) z 2012 roku)[1].
Syn Amenemope. Był prawowitym następcą swego ojca Amenemope, popieranym przez arcykapłanów Amona w Tebach. Jednakże pod wpływem działań Libijczyków, popierających swego rodaka Osorkona, jednego z wodzów armii, zmuszony był na kilka lat zrezygnować z objęcia władzy. Po latach chaosu i starć wewnętrznych oraz zawarciu z Libijczykami porozumienia i po ich wycofaniu się do swych siedzib, objął władzę.
Do naszych czasów dotrwały jedynie ślady działalności, które Siamon pozostawił głównie w Tanis. Dokonał odbudowy i odnowienia zespołu świątyń Amona, które to znacznie ucierpiały w wyniku niepokojów, mających miejsce podczas panowania Osorkona. Wzniósł tam też nową kaplicę, a liczne depozyty fundacyjne znalezione w świątyni Amona i Mut, niezbicie świadczą o ogromnym rozmachu prac. Prace prowadzono także w świątyni Horusa w Mesen, także w Memfis i Pi-Ramzes, gdzie znaleziono blok kamienny z jego imieniem.
O próbach wpływu Siamona na wydarzenia w Palestynie świadczą fragmenty płaskorzeźb odnalezionych w Tanis, na których król przedstawiony jest w rytualnej pozie, roztrzaskując maczugą głowę pojmanego wroga.
Znaczącym źródłem informacji o Siamonie jest Biblia. Prawdopodobnie jest on faraonem, o którym Biblia mówi, iż przyjął w Egipcie wroga króla Dawida, następcę tronu Edomu – Hadada i dał mu za żonę siostrę swej żony[2], a także pokonał Filistynów i zdobył miasto Gezer[3]. Jest to przekaz niezwykle ważny. Daje bowiem świadectwo militarnego zaangażowania Egiptu na terenach niegdyś jemu podległych oraz próbom wpływu na rozwój i kontrolę handlu z Fenicją oraz bezprecedensowemu przypadkowi w dziejach Egiptu, gdy to egipska księżniczka została żoną następcy tronu obcego kraju.
Tytulatura
Królewski Protokół |
serech lub Horusowe: |
|
trl.: Ka-nechat Meri-Maat |
tłum.: Byk-potężny Ukochany-przez-Maat |
prenomen lub imię tronowe: |
|
trl.: Neczer-cheper-Re Setepen-Amon |
tłum.: Boski-przejaw-Re Wybrany-przez-Amona |
nomen lub imię rodowe: |
|
trl.: Siamon |
tłum.: Syn Amona |
Przypisy
Bibliografia
- NicolasN. Grimal NicolasN., Dzieje starożytnego Egiptu, AdamA. Łukaszewicz (tłum.), Warszawa: PIW, 2004, ISBN 83-06-02917-8, OCLC 749417518 . Brak numerów stron w książce
- BogusławB. Kwiatkowski BogusławB., Poczet faraonów, Warszawa: Iskry, 2002, ISBN 83-207-1677-2, OCLC 830308044 . Brak numerów stron w książce
- Schneider Th. – Leksykon faraonów, PWN, Kraków-Warszawa 2001, ISBN 83-01-13479-8.
- Jacq Ch. – Podróż po Egipcie faraonów, Świat Książki, Warszawa 2004, ISBN 83-7391-131-6 Nr 4380.
- Jacq Ch. – Sekrety Egiptu faraonów, Świat Książki, Warszawa 2006, ISBN 83-7391-760-8 Nr 5023.
Od okresu predynastycznego do Pierwszego Przejściowego (przed ok. 3150–2133)
Okres | |
---|
Predynastyczny (przed ok. 3150) | |
---|
Wczesnodynastyczny (ok. 3150–2686) | |
---|
Stare Państwo (ok. 2686–2181) | |
---|
1. Przejściowy (ok. 2181–2133) | VII |
- Neferkare (młodszy)
- Neferkare Nebi
- Dżedkare Szemai
- Neferkare Chendu
- Merienhor Neferkamin
- Nikare
- Neferkare Tereru
- Neferkahor
|
---|
VIII |
- Uadżkare Pepisonbe
- Neferkamin Anu
- Kakare Ibi
- Neferkare
- Neferkauhor Kapuibi
- Neferirkare
|
---|
IX |
- Meribre Cheti I
- Neferkare Nebkaure
- Cheti II
- Setut
|
---|
X |
- Merihathor
- Neferkare
- Uachare Cheti III
- Merikare
- Nebkaure Cheti IV
|
---|
|
---|
Średnie Państwo i Drugi Okres Przejściowy (ok. 2133–1567)
Nowe Państwo i Trzeci Okres Przejściowy (ok. 1567–730)
Od Epoki Późnej do panowania rzymskiego (od 730)