Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.
Kapela: 5 eta 10 cm bitarteko diametrokoa. Ganbila, kamutsa, ezkataz estalia edo xerlo arre ilun kolorekoekin edo ia beltzekin, ertzerantz sakabanatuaz, hondo zurixka edo gorrixka agerian utziz; erdia uniforme belusatua mantentzen da.
Orriak: Nahiko zabal eta lodiak, zuriak edo grisez tindatuak, ertzak gorritzeko joera dute, gainera, orban gris-beltzaxkak ager daitezke.
Hanka: Nahiko laburra hasieran behintzat, sarritan pixka bat loditua oinarrirantz. Zuria eta biluzia eredu-forman, baina forma batzuetan, beheko aldean, zuntzexka finak edo metxa arreak izaten ditu. Mizelio horitik edo sufre zurbil kolorekotik sortzen da, eta oinarria, askotan, urdinez edo berde-urdinez tindatuta egoten da, non gorritasun nahiko nabarmena baitu.
Haragia: Zuria, gorritzeko joerarekin, lodia eta hauskorra. Ebakia eginez gero, ordubete edo bi ordu igaro ondoren, zain urdin batzuk ikusten dira, eta, ondoren, oinean gorritu egiten da, amaieran kolore arrosa-purpura bizia hartzen du. Usain eta zapore bereziki irintsuak ditu.[2]
Etimologia: Tricholoma hitza grekotik dator, ilea, txirikorda, lumatxarekin tolesturan zehar, nahiz eta espezie gutxi batzuek baino ez dituzten iledun kapelak. Orirubens epitetoa berriz latinetik dator, gorritu egiten da, esan nahi duen "rubens" hitzetik. Orriek eta haragiak hartzen duten koloreagatik.
Jangarritasuna
Jateko nahiko ona, eskualde batzuetan estimatua, mamitsua eta zapore onekoa delako.[3]
