Wyższa Szkoła Oficerska Służb Kwatermistrzowskich im. Mariana Buczka (WSOSK) – była uczelnia Sił Zbrojnych PRL i SZ RP, funkcjonująca w latach 1971–1994 w Poznaniu.
Historia
Utworzona Rozporządzeniem Rady Ministrów[1] z 29 września 1971 w Poznaniu na bazie Centrum Szkolenia Służb Kwatermistrzowskich im. Mariana Buczka. Zadaniem szkoły było kształcenie kadr służb kwatermistrzowskich na poziomie licencjatu na kierunku ekonomicznym. Podchorążowie szkoły w praktyce realizowali program studiów Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, co umożliwiało im uzyskanie kwalifikacji mających zastosowanie nie tylko w wojsku ale i w gospodarce. Studia trwały 4 lata. W strukturze uczelni funkcjonowała szkoła oficerów rezerwy przemianowana w 1980 w szkołę podchorążych rezerwy oraz kursy doskonalenia oficerów.
W 1994, po połączeniu z Wyższą Szkołą Oficerską Wojsk Pancernych, szkołę przekształcono w Wyższą Szkołę Oficerską im. Stefana Czarnieckiego.
Po rozwiązaniu WSO utworzono Centrum Szkolenia Wojsk Lądowych.
Tradycje
Szkoła kontynuowała tradycje szkół służb kwatermistrzowskich:
Centrum Wyszkolenia Kwatermistrzowskiego – Warszawa, Poznań (1949–1956)
Ośrodek Szkolenia Służb Kwatermistrzowskich – Poznań (1957–1968)
Centrum Szkolenia Służb Kwatermistrzowskich – Poznań (1968–1971)
Kierunki kształcenia
Szkoła kształciła na kierunku ekonomicznym w specjalnościach: finanse i rachunkowość, służba żywnościowa i mundurowa, zakwaterowanie i budownictwo oraz materiały pędne i smary. Podchorążowie kończyli kurs samochodowy i uzyskiwali prawo jazdy kategorii "B"[2]. Absolwenci uzyskiwali tytuł zawodowy ekonomisty dyplomowanego określonej specjalności.
↑Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 września 1971 r. w sprawie utworzenia Wyższej Szkoły Oficerskiej Służb Kwatermistrzowskich im. Mariana Buczka (Dz.U. z 1971 r. nr 25, poz. 232)
