2 kwietnia 1948 Minister Obrony Narodowej marszałek Polski Michał Żymierski wydał rozkaz organizacyjny Nr 061/Org., w którym nakazał dowódcy Wojsk Lądowych do 24 kwietnia 1948 przenieść Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie z etatu Nr 20/68 na etat Nr 20/93 z równoczesną zmianą nazwy na Wyższą Szkołę Piechoty o stanie osobowym 367 wojskowych stanu stałego i 161 pracowników kontraktowych oraz 474 oficerów-słuchaczy stanu zmiennego[1].
Zadaniem szkoły było przygotowanie oficerów do objęcia stanowisk od dowódcy kompanii do oficera sztabu dywizji. Obok zasadniczych kursów organizowano różne kursy dodatkowe dla dowódców pułków i dywizji, oficerów sztabów i kadry dydaktycznej szkół oficerskich.
22 listopada 1949 Minister Obrony Narodowej marszałek Polski Konstanty Rokossowski wydał rozkaz organizacyjny Nr 0234/Org., w którym nakazał II wiceministrowi obrony narodowej, dowódcy Wojsk Lądowych generałowi broni Stanisławowi Popławskiemu przenieść do 25 grudnia 1949 WSPiech z etatu Nr 20/93 na etat Nr 20/164 o stanie osobowym 368 wojskowych stanu stałego i 43 pracowników kontraktowych oraz 434 oficerów-słuchaczy stanu zmiennego[3].
16 września 1950 wiceminister obrony narodowej generał broni Stanisław Popławski wręczył komendantowi szkoły generałowi brygady Ostapowi Stecy sztandar ufundowany przez społeczeństwo Pruszkowa[4].
7 lipca 1951 Minister Obrony Narodowej marszałek Polski Konstanty Rokossowski wydał rozkaz organizacyjny Nr 059/Org., w którym nakazał dowódcy Okręgu Wojskowego Nr I generałowi dywizji Janowi Rotkiewiczowi przenieść do 1 października 1951 WSPiech z etatu Nr 20/164 na etat Nr 20/234 o stanie osobowym 589 wojskowych stanu stałego i 269 pracowników kontraktowych oraz 660 oficerów-słuchaczy stanu zmiennego, w tym 100 oficerów z Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego oraz polecił sformować batalion szkolny według etatu Nr 20/235 o stanie 570 wojskowych[5].
W 1953 WSPiech została przeformowana na etat Nr 20/306. Liczba oficerów-słuchaczy została zmniejszona z 660 do 420. Został utworzony batalion obsługi w składzie: kompania ćwiczebna, kompania wartownicza, pluton łączności, pluton poligonowy, pluton gospodarczy, pluton funkcyjny i orkiestra[6].
20 sierpnia 1954 Minister Obrony Narodowej marszałek Polski Konstanty Rokossowski wydał rozkaz organizacyjny Nr 043/Org., w którym nakazał przenieść w terminie do 1 października 1954 WSPiech z etatu Nr 20/306 na etat Nr 20/335 Kursy Doskonalenia Oficerów Piechoty z jednoczesną dyslokacją do Mińska Mazowieckiego[7].
Struktura organizacyjna
Struktura organizacyjna Wyższej Szkoły Piechoty według etatu Nr 20/93 z 2 kwietnia 1948[8].
Komenda Wyższej Szkoły Piechoty
Sztab
Wydział Polityczno-Wychowawczy
orkiestra
świetlica
Wydział Nauk
Cykl Taktyki Piechoty i Służby Sztabów
Cykl Taktyki Specjalnej i Broni Technicznych
Cykl Wyszkolenia Strzeleckiego
Cykl Wyszkolenia Polityczno-Wychowawczego
Cykl Ogólnokształcący
Kurs dowódców pułków i oficerów sztabów pułków
dowództwo kursu
klasa dowódców pułków a. 20 oficerów-słuchaczy
siedem klas oficerów sztabów pułków a. 18 oficerów-słuchaczy
↑Czesław Grzelak, Wyższa Szkoła Piechoty ..., s. 70.
↑Czesław Grzelak, Wyższa Szkoła Piechoty ..., s. 74.
↑Czesław Grzelak, Wyższa Szkoła Piechoty ..., s. 75.
↑Czesław Grzelak, Wyższa Szkoła Piechoty ..., s. 222.
↑Czesław Grzelak, Wyższa Szkoła Piechoty ..., s. 77.
↑Czesław Grzelak, Wyższa Szkoła Piechoty ..., s. 80-81.
↑Czesław Grzelak, Wyższa Szkoła Piechoty ..., s. 81.
↑Czesław Grzelak, Wyższa Szkoła Piechoty ..., s. 72-73.
Bibliografia
CzesławC.GrzelakCzesławC., Wyższa Szkoła Piechoty w Rembertowie 1948-1954, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1984, ISBN 83-11-07102-0, OCLC830236081. Brak numerów stron w książce
