Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Wyższa Oficerska Szkoła Radiotechniczna

Wyższa Oficerska Szkoła Radiotechniczna
Ilustracja
Odznaka absolwencka (do 1990 r.)
Data założenia

1969

Data likwidacji

1 września 1994

Typ

wojskowa

Patron

Sylwester Bartosik

Państwo

 Polska

Adres

ul. Podchorążych 1
58-500 Jelenia Góra

Położenie na mapie Jeleniej Góry
Mapa konturowa Jeleniej Góry, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Wyższa Oficerska Szkoła Radiotechniczna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Wyższa Oficerska Szkoła Radiotechniczna”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Wyższa Oficerska Szkoła Radiotechniczna”
Ziemia50°55′02,25″N 15°44′00,23″E/50,917292 15,733397

Wyższa Oficerska Szkoła Radiotechniczna im. kpt. Sylwestra Bartosika (WOSR) – szkoła Sił Zbrojnych PRL i Sił Zbrojnych RP kształcąca kandydatów na oficerów wojsk radiotechnicznych.

Historia

Utworzona została w 1969 w oparciu o Oficerską Szkołę Radiotechniczną w Jeleniej Górze[1]. W 1972 szkołę podporządkowano dowódcy Wojsk Obrony Powietrznej Kraju. Dwa lata później w ramach WOSR utworzono Szkołę Oficerów Rezerwy, którą w 1981 zastąpiła Szkoła Podchorążych Rezerwy.

W 1977 uruchomiono dwuletnie studia inżynierskie dla absolwentów szkoły chorążych.

W 1987 WOSR zajęła II miejsce we współzawodnictwie wyższych szkół oficerskich. W 1991 zapoczątkowano w szkole połączone studia z Politechniką Wrocławską na kierunku telekomunikacji.

W 1994 na bazie szkoły powstaje Centrum Szkolenia Radioelektronicznego, które przygotowywało specjalistów w zakresie: radiolokacji, automatyzacji dowodzenia, ubezpieczenia lotów oraz rozpoznania i walki radioelektronicznej.

W 1997 odbyła się ostatnia promocja absolwentów Wyższej Oficerskiej Szkoły Radiotechnicznej, po czym nastąpiło rozwiązanie szkoły. Centrum Szkolenia Radioelektronicznego rozformowano w 2004. W latach 1948/55 na terenie szkoły mieściła się również Oficerska Szkoła Piechoty nr 2.

Kierunki kształcenia

Szkoła kształciła oficerów dowódców pododdziałów wojsk radiotechnicznych na poziomie studiów inżynierskich w specjalności. Podchorążowie kończyli kurs samochodowy i uzyskiwali prawo jazdy kategorii "B"[2]. W szkole chorążych przygotowywano średni personel techniczny.

Struktura WOSR (1985)

  • Komenda i sztab
  • Wydział Ogólny
  • Wydział Techniczny
  • Oddział Kształcenia
  • Wydział Naukowy
  • Biblioteka Naukowa
  • Jednostki dydaktyczne
    • Katedra Elektroniki
    • Katedra Nauk Humanistycznych
    • Katedra Taktyki Rodzajów Wojsk
    • Katedra Zautomatyzowanych Systemów Dowodzenia
    • Zakład Przedmiotów Ogólnokształcących
    • Zakład Podstaw Radiolokacji
    • Zakład Sprzętu
    • Zakład Informatyki
    • Zakład Dydaktyki Wojskowej
    • Zakład Szkolenia Fizycznego
    • Studium Języków Obcych
  • Batalion szkolny
  • Szkoła Chorążych Wojsk Radiotechnicznych
  • Szkoła Podchorążych Rezerwy
  • Pododdziały zabezpieczenia

Komendanci

Przypisy

  1. Józef Urbanowicz [red.]: Mała encyklopedia wojskowa. Tom 3. s. 579.
  2. Bolesław Jagielski: Droga do gwiazdek. s. 174.

Bibliografia

  • Bolesław Jagielski: Droga do gwiazdek. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07386-4.
  • Stachula Adolf, Smoliński Tadeusz, Wyższa Oficerska Szkoła Radiotechniczna. Zarys dziejów 1952-1982, Wyd WOSR, Jelenia Góra 1982
  • Józef Urbanowicz [red.]: Mała encyklopedia wojskowa. Tom 3. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971.
Kembali kehalaman sebelumnya